Ο Αλβανός πρωθυπουργός Ράμα δεν συμπαθεί τα δικαστήρια. Μια σειρά από νόμους που έχει υιοθετήσει διατάζει ότι τα πρόστιμα που επιβάλλονται από την εκτελεστική εξουσία πρέπει να εισπράττονται ως εκτελεστικός τίτλος.

Από την άλλη, κρατικοί θεσμοί όπως το INUK έχουν επιδείξει ανυπομονησία με δικαστικές καταγγελίες από πολίτες και επιχειρήσεις και χαρακτηρίζεται από το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ ως θεσμός που καταστρέφει την περιουσία άλλων «εκτός της δέουσας νομικής διαδικασίας».

Όταν ψήφισε το νόμο κατά των μέσων ενημέρωσης, εξεπλάγη όταν οι οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων αμφισβήτησαν αυτό ακριβώς το στοιχείο, την κύρωσή του στο νόμο ότι ένας δημοσιογράφος έπρεπε να πληρώσει πρόστιμα έως 20 χιλιάδες ευρώ, χωρίς δικαίωμα ακρόασης στο δικαστήριο.

Μόνο που αυτή τη φορά ο Ράμα όχι μόνο εξέφρασε τη δυσαρέσκειά του για τα αλβανικά δικαστήρια, αλλά και για ένα διεθνές δικαστήριο, το οποίο, δεν μπορεί να θεωρηθεί «διεφθαρμένο» ή «άδικο».

Ντροπιασμένος από το γεγονός ότι οι αυθαίρετες ενέργειες της κυβέρνησής του προκάλεσαν στη χώρα ζημιά 110 εκατομμυρίων ευρώ, ο Ράμα αποφάσισε να κατηγορήσει τους επικριτές ότι «χαιρούνται για την κακοτυχία της χώρας» ή να επιτεθεί ως «σκανδαλώδη» στην απόφαση του δικαστηρίου. Και τα χρωστούμενα δεν αφορούν μόνο τον Μπεκέτι, αλλά και τον κατασκευαστικό κολοσσό «Άκτωρ».

Το δικαστήριο που επέβαλε πρόστιμο στην Αλβανία αυτή τη φορά, το International Center for Settlement of Investment Disputes, ICSID, είναι ένα ίδρυμα που ιδρύθηκε το 1966. Περίπου 160 χώρες σε όλο τον κόσμο είναι μέλη, συμπεριλαμβανομένων των περισσότερων δημοκρατικών χωρών.

Δεδομένου ότι υπάρχουν περίπου 220 χώρες, προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι ορισμένες από τις χώρες πραγματικά δεν αναγνωρίζουν την εξουσία του.

Η εντολή του ICSID είναι ακριβώς αυτή: να προστατεύει τις ξένες επενδύσεις από αυθαίρετες ενέργειες κρατών που αποδέχονται αυτό το μέσο ως εγγύηση που παρέχεται στους ξένους επενδυτές. Εάν η αλβανική κυβέρνηση αποχωρήσει από αυτήν, τότε πέφτει η εγγύηση για τους ξένους επενδυτές έναντι της αυθαίρετης κατάσχεσης των περιουσιών τους στην Αλβανία.

Το ICSID έχει επικριθεί κατά καιρούς σε όλο τον κόσμο λόγω της μυστικής φύσης του τρόπου λειτουργίας του. Οι αποφάσεις του δεν δημοσιεύονται.

Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι ο μυστικός χαρακτήρας του έργου του ICSID καθιστά αδύνατο να γνωρίζουμε τι ακριβώς έχει χάσει ή τι κέρδισε η Αλβανία σε αυτές τις διαδικασίες. Το μόνο γνωστό είναι ότι η Αλβανία οφείλει 110 εκατ. ευρώ στον Μπεκέτι και 44 εκατ. δολάρια στην εταιρεία Άκτωρ. Και στις δύο περιπτώσεις, υπάρχει λόγος να πιστεύουμε ότι το δικαστήριο δεν ήταν άδικο, ανεξάρτητα από το τι πιστεύετε για τον Ιταλό επιχειρηματία. Αυτό που είναι αξιοσημείωτο είναι ότι τα πρόστιμα προκλήθηκαν από την ανευθυνότητα της αλβανικής κυβέρνησης.