Ζήσατε την ταπείνωση των "μαύρων σκουπών" του τέλους του 20ου αιώνα όταν σας ξερίζωσαν από τα σπίτια σας με τα ρούχα σας τη νύχτα για να σας απελάσουν στην Αλβανία όπως σε μια νέα ταινία από μια πολύ παλιά εποχή της βίαιης εκτόπισης των προγόνων μας από τα σπίτια τους στη βόρεια Ελλάδα. Πολλοί από εσάς αλλάξατε τα ονόματα που σας έδωσαν η μητέρα και ο πατέρας σας για να αποκτήσετε έγγραφα εργασίας και να γράψετε τα παιδιά σας στο σχολείο.

Εσείς οι Αλβανοί της Ελλάδας είδατε παιδιά να πνίγονται στα δάκρυα γιατί ήταν τα καλύτερα στο σχολείο, αλλά δεν τους δόθηκε το δικαίωμα να γίνουν σημαιοφόροι και το λάθος του παιδιού ήταν ότι ήρθε από τη φωλιά των δικέφαλων Αλβανών και δεν γεννήθηκε κάτω από το προστασία του λευκού σταυρού αλλά εδώ είστε. Εσείς, οι Αλβανοί της Ελλάδας, ποτέ δεν παραδοθήκατε και θριαμβεύσατε γιατί είστε το αίμα και η ψυχή ενός έθνους που και τι δεν έχει δει και δεν τράβηξε κάτω από αυτόν τον ουρανό, αλλά καμία δύναμη ή αδικία αυτού του κόσμου δεν μπορούσε να το αναιρέσει από προσώπου γης.

Βήμα-βήμα βγήκατε από το σκοτάδι της επιβίωσης ως στιγματισμένοι κάτοικοι αυτής της χώρας στο φως της ζωής ως ισότιμοι πολίτες αυτής της χώρας, με τις αξίες σας για τη μπέσα, την τετελεσμένη δουλειά, την ορθότητα απέναντι στον ξένο. Καταφέρατε να σταματήσετε να είστε ξένος σε αυτή τη χώρα. Κερδίσατε τη θέση σας στην ελληνική κοινωνία κερδίζοντας τον σεβασμό του εργοδότη σας, την εμπιστοσύνη του διπλανού σας και την αξιοπρέπεια ενός ελεύθερου ανθρώπου σε μια δημοκρατική χώρα. Ήρθατε, παλέψατε, νικήσατε! Και μην το ξεχνάτε ποτέ. Κατά νόμο και έθιμο, η Ελλάδα είναι δική σας σήμερα όσο και των ίδιων των Ελλήνων. Μαζί με τους Έλληνες, εσείς οι Αλβανοί είστε οι Ευρωπαίοι της Ελλάδας. Σήμερα έχετε εδώ τα σπίτια, τα μαγαζιά, τις επιχειρήσεις, τα καλά μορφωμένα παιδιά στο εκπαιδευτικό σύστημα της Ελλάδας, έχετε τον φιλικό σας κύκλο όπου ο Έλληνας και ο Αλβανός δεν διακρίνονται πια, οι συνεισφορές σας στην ελληνική οικονομία με τίμια δουλειά και με φόρους που πληρώνετε στο ελληνικό κράτος. Εν τω μεταξύ, επιστρέφετε όλο και πιο συχνά στα σπίτια σας στην Αλβανία όπου έχετε στηρίξει όλα αυτά τα χρόνια, με την πολύτιμη οικονομική σας βοήθεια, τους ηλικιωμένους γονείς, τα αδέρφια, τις αδερφές, τους ανιψιούς και τα ανίψια σας, και όπου έχετε επίσης αρχίσει να επενδύετε, ειδικά σε χωριά, με τις οικονομίες σας. Το γνωρίζω και θέλω να σας το πω. Δεν εξαλείφονται όλες οι διαφορές για πάντα για όλους, ξέρω ότι τα πράγματα δεν πάνε πάντα σωστά για όλους. Ξέρω ότι τα φαντάσματα της προκατάληψης και οι σκιές της περιφρόνησης εμφανίζονται περιστασιακά σε κάποιον μέσω κάποιου στόματος ή κάποιου χεριού του παρελθόντος στο ανοιχτό μονοπάτι σας με τη μεγάλη δύναμη του παραδείγματος, αλλά ξέρω επίσης ότι η εποχή σας, η εποχή των Αλβανών της Ελλάδας δεν γυρίζει ποτέ πίσω.

Όχι μόνο η ελληνική κοινωνία, το μεγαλύτερο μέρος της οποίας, χάρη στην ευαισθησία των απλών ανθρώπων αυτού του έθνους που είναι σαν δύο σταγόνες νερό με το δικό μας, έγινε στήριγμα από την αρχή της ηρωικής οδύσσειάς σας στην αναζήτηση του νησιού για μια ζωή στην Ελλάδα, αλλά και στην ελληνική πολιτική. Οι υπεύθυνοι λήψης αποφάσεων αυτής της χώρας σήμερα έχουν πλήρη επίγνωση ότι η Ελλάδα σας χρειάζεται όσο εσείς χρειάζεστε την Ελλάδα.

Αυτά τα χρόνια, η κυβέρνησή μου και εγώ προσπαθήσαμε όσο μπορούσαμε, να αφαιρέσουμε αυτόν τον παραλογισμό από το τραπέζι των σχέσεών μας, όπως προσπαθήσαμε να αντιμετωπίσουμε όσο το δυνατόν πιο δίκαια μέσω του διαλόγου, με κατανόηση όλα τα εναπομείναντα ζητήματα μεταξύ των δύο των χωρών μας, γιατί έχω την ακλόνητη πεποίθηση ότι εάν υπάρχει καλή θέληση και αμοιβαία αποφασιστικότητα, όλες οι κληρονομικές διαφορές μπορούν να επιλυθούν χωρίς να περιμένουμε να περάσουν άλλα 84 χρόνια.