Μετά τα προκλητικά σχόλια του Αλβανού πρωθυπουργού στο facebook, όπου χαρακτήρισε γαϊδούρια, γουρούνια και ορεσείβιους όσους περεβρέθησαν στην κηδεία του Κωνσταντίνου Κατσίφα, μερίδα των ελλαδικών ΜΜΕ έσπευσε να αντιστρέψει το νόημα των δηλώσεων και να αποδώσει στον Έντι Ράμα δηλώσεις κατευνασμού μέσω "μαθημάτων αληθινού πατριωτισμού" όπως γράφτηκε σε κάποια από αυτά.
Ο κ. Κώστας Κυριακού, πολιτικός κρατούμενος επί δικτατορίας Ενβέρ Χότζα στο κολαστήριο του Σπάτς, ηγετικό στέλεχος της ΟΜΟΝΟΙΑΣ και ένας από τους 5 ηγέτες της ΟΜΟΝΟΙΑΣ της περίφημης δίκης των Τιράνων το 1994, μας έδωσε ευγενικά την άδεια αναδημοσίευσης του προλόγου του στην 2η έκδοση του βιβλίου του ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟΘΥΣΙΑ, στον οποίο αναφέρεται σε ένα «διάλογό» του με 2 ήρωες.
Ο χαρακτηρισμός της Βαλκανικής ως πυριτιδαποθήκης της Ευρώπης, όχι μόνο δεν είναι τυχαίος, αλλά παρουσιάζει μια διαχρονικότητα αρκετά σπάνια για τα ευρωπαϊκά δεδομένα.
Η μονίμως εύφλεκτη κατάσταση οφείλεται κυρίως στη γεωστρατηγική θέση της χερσονήσου και στην επιδίωξη πολλών, παγκόσμιων ή περιφερειακών παραγόντων, να ασκήσουν επιρροή. Και η αφορμή για την ανάμιξή τους δεν είναι άλλη από την ύπαρξη ενός μωσαϊκού εθνικών και θρησκευτικών μειονοτήτων εντός των κρατών, ως συνέπεια της χάραξης των συνόρων με βάση τη διαχρονική αρχή «διαίρει και βασίλευε».
Βουλιαράτες, των Αρχαγγέλων
Τούτοι οι άνθρωποι είναι πυκνοί, και αναρριχητικοί και επίμονοι σαν τα κλωνάρια ενός κισσού. Άπαξ και τα βαθυπράσινα σχοινιά σκαρφαλώσουν την ψυχή, δεν έχει επιστροφή.
Γράφει ο Σάββας Καλεντερίδης
Σύσσωμος ο Βορειοηπειρωτικός Ελληνισμός, εκφράζει τη βαθύτατη ευγνωμοσύνη του σε όλους τους αγαπητούς εξ Ελλάδος δημοσιογράφους, οι οποίοι με πλήρη αμεροληψία, στήριξαν και συνεχίζουν να στηρίζουν τον τόπο μας, με κάθε θεμιτό τρόπο.
Το τίμημα είναι η ζωή ενός ακόμη Έλληνα, στο όνομα της πατρίδος μας.Το όφελος είναι η αφύπνιση του πατριωτικού μας φρονήματος. Αυτό που κατάφερε ο Κωνσταντίνος Κατσίφας με τον θάνατό του, είναι να μάθουν περισσότεροι άνθρωποι, πως η Βόρεια Ήπειρος είναι μια περιοχή, όπου ζει, Ελληνική Εθνική Μειονότητα.
Η γη του Πύρρου σείστηκε και άνοιξε τα σπλάχνα της να δεχθεί τον ύστατο πνευματικό γόνο των μεγάλων αγωνιστών του Έθνους. Με άκρα σιγή, με βουητό συθέμελο, σπάραξε ολάκερη η κτήση. Και η φιλοπατρία των όπου γης Ελλήνων, ήρθε και στάθηκε στο ζωηφόρο τάφο ενός σύγχρονου μάρτυρα του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας.
Βρισκόμαστε εννέα μέρες μετά την εκτέλεση ενός Βορειοηπειρώτη και δυστυχώς η στασιμότητα στην όλη κατάσταση, προέρχεται από μια εσωτερική σιωπή που φαίνεται να πηγάζει από τον ωχαδερφισμό των Βορειοηπειρωτών.
- Ο Θεσπρωτός πρ. Υπουργός μιλάει στον «Π.Λ.» για τις προκλήσεις της γειτονικής χώρας, την εκτέλεση Κατσίφα, τους λάθος χειρισμούς του ελληνικού υπ. Εξωτερικών, την εθνική Μειονότητα, αλλά και το «Τσάμικο»
- «Ενημέρωσα τον Κυρ. Μητσοτάκη για το τεταμένο κλίμα στη Βορ. Ήπειρο…»
Γράψε λάθος. Εγώ έγραψα λάθος μάλλον λίγες βδομάδες πριν το θάνατο με αφορμή άλλες αγριότητες Αλβανών, κατέληγα στο φταίμε εμείς που τους κάναμε ανθρώπους. Εννοούσα φυσικά το ότι μας ήλθαν σαν θηρία απ' το παρανοϊκό καθεστώς Χότζα και χάρη στη δουλειά και τα σπιτικά που βρήκαν εδώ γίνανε και πάλι άνθρωποι, με την μεταφορική έννοια του λόγου.
του Θέμου Αναστασιάδη
Μάλιστα. Ακραίος και ο Κωσταντίνος Κατσίφας. Θερμοκέφαλος. Τιμούσε και τη σημαία ο αθεόφοβος. Προκάλεσε. Όπως έναν Αύγουστο πριν οκτώ χρόνια ο Αριστοτέλης Γκούμας. Τριανταεφτά χρόνων εκείνος. Το παράπτωμα του; Μιλούσε ελληνικά σε καφενείο της Χιμάρρας. Κι όταν του ζήτησαν τον λόγο υπερασπίστηκε τη γλώσσα των προγόνων του.
Το φαινόμενο του μπούλινγκ είναι ευρύτατα γνωστό ιδιαίτερα στο χώρο της εκπαίδευσης. Είναι γνωστά επίσης και τα αποτελέσματα του.
Μια φρεσκοβαμμένη ελληνική σημαία και πάνω της η ονομασία «ΒΟΥΛΙΑΡΑΤΕΣ» -στην πρόσοψη του Δημοτικού Σχολείου στο κέντρο του βορειοηπειρώτικου χωριού- φαίνεται πως ήταν η αρχή του τέλους για τον 35χρονο ομογενή Κωνσταντίνο Κατσίφα, που ανήμερα της Εθνικής Επετείου 28ης Οκτωβρίου εκτελέστηκε ψυχρά απο τις επίλεκτες δυνάμεις της αλβανικής αστυνομίας.
Μετά την νέα ψυχρή δολοφονία ενός Έλληνα Βορειοηπειρώτη, του Κωνσταντίνου Κατσίφα, αυτή τη φορά στους Βουλιαράτες του Αργυρόκαστρου, συγκλονισμένος παρακολουθεί όλος ο ελληνικός κόσμος μέσα από τους τηλεοπτικούς δέκτες αλλά και από την διαρκή ενημέρωση του από τα κοινωνικά δίκτυα για την ακρίβεια των γεγονότων και το ‘’δίκαιο’’ της εκτέλεσης ή μη του εκλιπόντος. Πέρα από οποιαδήποτε επιπόλαια ‘’ηρωοποίηση’’ ή αφελής κατακραυγή του νεαρού Έλληνος πατριώτη και αγωνιστή για τα ανθρώπινα δικαιώματα των Ελλήνων της Αλβανίας και των εθνικών μειονοτικών δικαιωμάτων της Βορείου Ηπείρου οφείλουμε να αναρωτηθούμε πρώτα αν είναι πράγματι νεκρός ο Κωνσταντίνος Κατσίφας. Και ερωτώ, είναι νεκρός ο Κωνσταντίνος; Και απαντώ… ΌΧΙ, δεν είναι νεκρός ο Κωνσταντίνος.
