Οι πρόσφατες βουλευτικές εκλογές στη γειτονική Αλβανία έδωσαν αυτοδυναμία στον Σοσιαλιστή ηγέτη Εντι Ράμα που εξελίσσεται πλέον σε πολιτικό ηγεμόνα, με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό σε μια χώρα όπου, 26 χρόνια μετά την κατάρρευση του κομμουνιστικού καθεστώτος, η Δημοκρατία εξακολουθεί να μην πατάει γερά στα πόδια της.
Αν και σε γενικές γραμμές υπάρχει ησυχία, έχουν παρατηρηθεί ορισμένες παρατυπίες στην Χιμάρα:
Χθες είδα για πρώτη φορά το προεκλογικό βίντεο του MEGA όπου ομιλεί ο πρόεδρός του Χ. Κίτσιος και στο φόντο περνούν διάφορες εικόνες από περιοχές της ΕΕΜ. Στην έναρξη του βίντεο ακούγεται ο κ. Κίτσιος να λέει «Πολλές φορές έχουμε βρεθεί σε τέτοια αδιέξοδα» και στο φόντο εμφανίζονται τα ερείπια του Αγίου Αθανασίου Δρυμάδων και η εικόνα εναλλάσσεται με μια άλλη που δείχνει την διαδήλωση για το περιουσιακό που είχε διοργανώσει η ΟΜΟΝΟΙΑ Χιμάρας το 2016.
Μετά από μακρά περίοδο λογομαχίας και αβεβαιότητας, σ’ ένα σκηνικό παζαριού εξωτερικών παρεμβάσεων, η αντιπολίτευση στην Αλβανία δέχτηκε ν’ αφήσει την τρίμηνη σκηνή της, που είχε στήσει έξω από το Πρωθυπουργικό Μέγαρο, και να συμμετέχει στις εκλογές, αφού προσκόμισε μερικά από τα αιτήματά της. Φυσικά ανέβαλε και την ημερομηνία των εκλογών για την 25η Ιουνίου, κατά μία εβδομάδα, για να μην έδειχνε στο κοινό πως υποχώρησε χωρίς καμία ανταλλαγή.
Quot homines tot sententiae
Γράφει ο Γιώργος Πετράκης
Άρθρο του Φ. Μπελέρη για τις εκλογές της 25ης Ιουνίου
Σύμφωνα με πληροφορίες, ο γενικός Πρόεδρος της Ομόνοιας αρνήθηκε να συμμετάσχει στην σημερινή 26/05/2017 κρίσιμη συνεδρίαση του συμβουλίου του ΚΕΑΔ στα Τίρανα, θέλοντας με αυτόν τον τρόπο να δείξει την απογοήτευσή και την δυσφορία του για τον τρόπο που ο κ. Ντούλες χειρίζεται την κάθοδο στις εκλογές του Ιουνίου.
Ιδιαίτερα σημαντικές οι εκλογές τόσο για τη χώρα όσο και για τα κράτη των Βαλκανίων
Κατά την έναρξη αυτού του έτους των εκλογών - που πραγματοποιήθηκαν στην Γαλλία και πρόκειται να διεξαχθούν στη Βρετανία, τον Ιούνιο, και στη Γερμανία, τον Σεπτέμβριο - το ενδεχόμενο η εκλογική διαδικασία για την ανάδειξη των νέων μελών του κοινοβουλίου της Αλβανίας να κινήσει το ενδιαφέρον της διεθνούς κοινότητας θεωρούταν απίθανο.