Η πορεία του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού καθορίστηκε από το τέλος των Βαλκανικών Πολέμων από τις Μεγάλες Δυνάμεις με την επιδίκαση τμήματος της Ηπείρου (σήμερα γνωστό ως Βόρεια Ήπειρος), στο νεοσύστατο αλβανικό κράτος.

Ωστόσο οι ντόπιοι Έλληνες δεν έκατσαν με σταυρωμένα τα χέρια και αγωνίστηκαν, ακόμη και χωρίς την υποστήριξη του επίσημου ελληνικού κράτους.

Αρχικά με τον Αυτονομιακό Αγώνα του 1914 και αργότερα με το ΜΑΒΗ, προσπάθησαν να αντιταχθούν στα σχέδια των ξένων υποστηρικτών της Αλβανίας.

Επίσης αρκετοί ήταν εκείνοι οι Έλληνες πολιτικοί και στρατιωτικοί που κατά καιρούς δήλωναν την υποστήριξή τους στα βορειοηπειρωτικά δίκαια.

Σε αυτούς συγκαταλέγεται και ο Σοφοκλής Βενιζέλος, ο οποίος σαν σήμερα το 1963, με την ιδιότητα του Αντιπροέδρου της ελληνικής κυβέρνησης καθώς και του Υπουργού επί των εξωτερικών, δήλωσε πως ανησυχεί για την τύχη των Βορειοηπειρωτών.

Επίσης ο Πιπινέλης ως Υπουργός επί των εξωτερικών επί πολλά έτη, γράφει ότι το θέμα της Βορείου Ηπείρου εκκρεμεί ενώπιον των Υπουργών των Εξωτερικών ΗΠΑ, Αγγλίας, Ρωσίας, Γαλλίας.