Καρκίνος του θυρεοειδούς, νόσος του Πάρκινσον, λέπρα ή εξασθένηση μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο. Αυτές είναι μερικές μόνο από τις πολλές αναπόδεικτες ασθένειες που φημολογείται ότι ταλαιπώρησαν τον Βλαντίμιρ Πούτιν τα τελευταία χρόνια.

Αυτή την εβδομάδα το Κρεμλίνο αναγκάστηκε να διαψεύσει τις φήμες ότι ο Ρώσος ηγέτης υπέστη καρδιακή ανακοπή στην κρεβατοκάμαρά του.

Από τότε που ανέλαβε τα ηνία της εξουσίας το 1999, ο Βλαντίμιρ Πούτιν έχει καθιερωθεί ως ένας από τους πιο διαβόητους πολιτικούς της σύγχρονης ιστορίας, στη Ρωσία.

Η τρέχουσα θητεία του λήγει το επόμενο έτος, ωστόσο, βάσει σαρωτικών αλλαγών στο σύνταγμα που εισήχθησαν το 2020, θα μπορούσε να κυβερνήσει τη Ρωσία μέχρι το 2036.

Μετά την εισβολή του στην Ουκρανία και την απώλεια δεκάδων χιλιάδων στρατιωτών του, οι συνέπειες του στρατιωτικού του τζόγου έχουν προκαλέσει ρωγμές που εμφανίζονται για πρώτη φορά στην 20ετή ηγεσία του. Κατά καιρούς επίσης, γίνονται εικασίες ότι η υγεία του καταρρέει, με το μέλλον της Ρωσίας να είναι αβέβαιο μετά τον θάνατό του.

Τον Ιούνιο, αντιμετώπισε τη μεγαλύτερη απειλή για την εξουσία του, αφού ο πρώην σύμμαχός του Γεβγκένι Πριγκόζιν (Yevgeny Prigozhin) οργάνωσε ένοπλη εξέγερση και κάλεσε τις δυνάμεις του να προελάσουν στη Μόσχα για να εκδιώξουν τη στρατιωτική διοίκηση της Ρωσίας.

Κάποτε γνωστός ως «ο σεφ του Πούτιν», ο Πριγκόζιν είχε μεγάλη επιρροή μετά την εισβολή στην Ουκρανία ως ιδιοκτήτης της ιδιωτικής στρατιωτικής εταιρείας Wagner (Βάγκνερ). Η αυξανόμενη κριτική του στη στρατιωτική ηγεσία τον κατέστησε αξιόπιστη απειλή για το καθεστώς του Πούτιν, με τον δικτάτορα να υπόσχεται σκληρές συνέπειες για την «προδοσία» του.

Μόλις δύο μήνες μετά την αποτυχημένη ανταρσία του, ο Πριγκόζιν πέθανε υπό μυστηριώδεις συνθήκες ενώ επέβαινε σε αεροπλάνο που εκτελούσε πτήση μεταξύ Μόσχας και Αγίας Πετρούπολης.

Ενώ αυτή η δραματική αντιπολίτευση στη ρωσική ηγεσία καταπνίγηκε γρήγορα, έθεσε ερωτήματα σχετικά με το μέλλον της ηγεσίας της χώρας και το ποιος βρίσκεται στη σειρά για να αντικαταστήσει τον αυταρχικό ηγέτη της.

Η οικογένεια του

Σε αντίθεση με άλλους δικτάτορες στην ιστορία, η οικογένεια του Πούτιν δεν είναι υποψήφια για την αντικατάστασή του, ενώ ελάχιστες λεπτομέρειες είναι γνωστές για τη σχέση τους με τον πρόεδρο.

Γνωστός για τη μυστικοπάθειά του σχετικά με την προσωπική του ζωή, ο 30ετής γάμος του με την αεροσυνοδό Lyudmila Shkrebneva έληξε με διαζύγιο το 2013 εν μέσω εικασιών για την εξωσυζυγική του σχέση με την πρώην αθλήτρια της γυμναστικής, Αλίνα Καμπάεβα (Alina Kabaeva).

Αν και είναι άγνωστο πόσα παιδιά έχει αποκτήσει μετά τη διάλυση του γάμου του, απέκτησε δύο κόρες με την κ. Shkrebneva, τη Maria Vorontsova, 36 ετών, και την Katerina Tikhonova, 35 ετών.

Καμία από τις δύο δεν έχει καμία ανάμειξη στην πολιτική, ενώ αρνείται να κατονομάσει τα εγγόνια του δημοσίως, λέγοντας σε δημοσιογράφο: «Το θέμα είναι ότι δεν θέλω να μεγαλώσουν σαν βασιλικοί πρίγκιπες, θέλω να μεγαλώσουν και να γίνουν κανονικοί άνθρωποι».

Κατά τη διάρκεια μιας από τις σπάνιες προσωπικές του συνεντεύξεις το 2015, είπε για τις κόρες του: «Οι κόρες μου ζουν στη Ρωσία και σπούδασαν μόνο στη Ρωσία, είμαι περήφανος γι' αυτές», είπε. «Μιλούν τρεις ξένες γλώσσες με ευχέρεια. Δεν συζητώ ποτέ με κανέναν για την οικογένειά μου».

Mikhail Mishustin (Μιχαήλ Μισούστιν)

Εάν ο Πούτιν πεθάνει ή παραιτηθεί απότομα, το Συμβούλιο της Ρωσικής Ομοσπονδίας έχει 14 ημέρες για να προκηρύξει πρόωρες προεδρικές εκλογές. Εάν δεν ενεργήσει, η Κεντρική Εκλογική Επιτροπή θα τις προκηρύξει, ενώ ο πρωθυπουργός Μιχαήλ Μισούστιν θα εκτελεί χρέη υπηρεσιακού προέδρου στο μεσοδιάστημα.

Θεωρείται ωστόσο από ορισμένους απίθανη επιλογή για να γίνει μόνιμη τοποθέτηση, δεδομένης της έλλειψης δημοτικότητάς του στον στενό κύκλο των «yes men» του Πούτιν.

Σύμφωνα με το BBC, ο Μισούστιν είχε το «αξιοζήλευτο έργο της διάσωσης της οικονομίας, αλλά έχει ελάχιστο λόγο» για τον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας, με πηγές προσκείμενες στο Κρεμλίνο να λένε ότι δεν γνώριζε τις προθέσεις του Πούτιν για μια εισβολή πλήρους κλίμακας.

Μιλώντας στην εφημερίδα The Independent, ο Δρ Μαρκ Γκαλεότι δήλωσε: «Συνταγματικά, αναλαμβάνει όταν ο πρόεδρος είναι νεκρός ή ανίκανος. Είναι μια κλασική επιλογή τεχνοκράτη. Θα μπορούσα να το δω να συμβαίνει, αλλά υπάρχουν και άλλοι υποψήφιοι που θα μπορούσαν να καλύψουν την ίδια θέση».

Dmitry Medyedev (Ντμίτρι Μεντβέντεφ)

Γνωστός ως ένας από τους στενότερους συμμάχους του Πούτιν, ο Ντμίτρι Μεντβέντεφ έχει προταθεί ως ένας από τους πιθανούς διαδόχους του. Στο παρελθόν κατείχε τον ρόλο του προέδρου από το 2008 έως το 2012, πριν αποχωρήσει με κάτι που αργότερα αποκαλύφθηκε ότι ήταν μια προσυμφωνημένη συμφωνία.

Κάποτε θεωρούνταν από τη Δύση ως μια μετριοπαθής φωνή εντός του Κρεμλίνου. Έχει αναπτύξει τη φήμη του κακού αστυνομικού του Πούτιν, αναφερόμενος στους Ουκρανούς ως «κατσαρίδες» και διατυπώνοντας όλο και πιο πολεμοχαρείς απειλές που σχετίζονται με πυρηνικά.

Ο πρώην καθηγητής Νομικής κατείχε τον ρόλο του πρωθυπουργού από το 2012 έως το 2020, πριν γίνει αναπληρωτής πρόεδρος του Συμβουλίου Ασφαλείας της Ρωσίας.

Με την πάροδο των ετών, ωστόσο, πιστεύεται ότι ο υποτακτικός του ρόλος υπό τον Πούτιν αποδυνάμωσε τη δική του ικανότητα να εδραιώσει την εξουσία μεταξύ της ρωσικής ελίτ.

Sergei Kiriyenko (Σεργκέι Κιριγιένκο)

Άλλα ονόματα που αναφέρονται για να αναλάβουν το τιμόνι της ηγεσίας είναι ο Σεργκέι Κιριένκο, ο οποίος υπηρετεί ως πρώτος αναπληρωτής αρχηγός του επιτελείου από το 2016 και είναι γνωστό ότι είναι μέλος του στενότερου εσωτερικού κύκλου του Βλαντιμίρ Πούτιν.

Με την εμπλοκή του πάνω από τα πρόσφατα προσαρτημένα ουκρανικά εδάφη, θεωρείται ότι έχει καθημερινή πρόσβαση στον πρόεδρο και διατηρεί καλές σχέσεις με όλους τους σημαντικούς παίκτες-κλειδιά της πολιτικής ελίτ της Ρωσίας.

Απορρίπτοντας ωστόσο τις πιθανότητες να βρεθεί ποτέ στο προσκήνιο της ρωσικής πολιτικής, ο Δρ Γκαλεότι δήλωσε ότι υπηρετεί καλύτερα ως «παρασκηνιακός» χειριστής.

Sergei Shoigu (Σεργκέι Σοϊγκού)

Δεδομένης της ταπεινωτικής πορείας του πολέμου στην Ουκρανία, ο Σεργκέι Σοϊγκού δεν αποτελεί πλέον πιθανή επιλογή για να ανακοινωθεί ως διάδοχος του Πούτιν, παρά τη θέση του ως ένας από τους πιο ισχυρούς άνδρες της Ρωσίας. Ο υπουργός Άμυνας είχε ψηφιστεί κάποτε ως ο πιο δημοφιλής πολιτικός μετά τον Βλαντίμιρ Πούτιν και είναι γνωστό ότι βρίσκεται κοντά στον επιφυλακτικό ηγέτη, περνώντας συχνά μαζί τις καλοκαιρινές τους διακοπές.

«Πριν από την εισβολή, θα έλεγα οπωσδήποτε Shoigu, αλλά η φήμη του έχει πλέον αμαυρωθεί με την εισβολή», δήλωσε ο Δρ Γκαλεότι.

«Εξακολουθεί να έχει σχετικά υψηλά επίπεδα δημόσιας υποστήριξης και εμπιστοσύνης και είναι ένας εκπληκτικός παρασκηνιακός χειριστής. Οι μέρες που θα μπορούσε να είναι πρόεδρος μπορεί να έχουν τελειώσει, αλλά ως άνθρωπος που κινεί τα νήματα, θα μπορούσε να έχει ακόμη μεγάλη επιρροή».

Nikolai Patrushev (Νικολάι Πατρούσεφ)

Γραμματέας του Συμβουλίου Ασφαλείας της Ρωσίας, ο Πατρούσεφ γνωρίζει τον Πούτιν από τότε που δούλευαν μαζί στην KGB και ήταν σημαντικός στρατηγικός σύμβουλος τόσο στην εισβολή στην Ουκρανία το 2014 όσο και το 2022.

Ο 71χρονος φέρεται να είναι «μία από τις λίγες προσωπικότητες που ακούει ο Πούτιν», ενώ ο γιος του Ντμίτρι φημολογείται επίσης ως πιθανός διάδοχος του Πούτιν, δεδομένης της θέσης του ως υπουργού Γεωργίας.

Άλλες προτάσεις περιλαμβάνουν τον δήμαρχο της Μόσχας, Σεργκέι Σομπιάνιν (Sergei Sobyanin), τον πρώην σωματοφύλακα (Αλεξέι Ντιουμίν Alexei Dyumin) και τον επικεφαλής του επιτελείου Ντμίτρι Κόζακ (Dmitry Kozak).

«Θα πρέπει να είναι κάποιος που θα μπορούσε να δημιουργήσει έναν συνασπισμό, ο οποίος θα είναι σε θέση να γίνει αποδεκτός τόσο από τους τεχνοκράτες όσο και από την ελίτ της ασφάλειας», δήλωσε ο Δρ Γκαλεότι. «Είναι πολύ πιθανό να μην είναι κάποιος από τα μεγάλα θηρία, ακριβώς λόγω της ανάγκης να δημιουργηθεί ένας συνασπισμός».

«Νομίζω ότι στην πραγματικότητα το ρωσικό σύστημα θα αντιμετωπίσει την κρίση αρκετά γρήγορα και γρήγορα και θα δούμε την επόμενη πολιτική ελίτ να επιδιώκει να τερματίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία και την αντιπαράθεση με τη Δύση. Ο Πούτιν είναι πολύ πιθανό να γίνει ο αποδιοπομπαίος τράγος για όλα αυτά τα στραβά».