Σύντομη ιστορία της Ιλλυρίας - Η ιλλυρική γλώσσα - Σχέσεις Ιλλυριών και Αλβανών - Η περίφημη «ιλλυρική» επιγραφή που αποδείχθηκε… ελληνική - Τα αρχαία ελληνικά φύλα στην Ήπειρο - Οι ανασκαφές των Αλβανών αρχαιολόγων στη Βόρειο Ήπειρο και τα αρχαιοελληνικά ευρήματά τους
Οι ελληνοαλβανικές σχέσεις εξακολουθούν να βρίσκονται στο προσκήνιο, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.
Φτάνουμε αισίως κοντά στην καταληκτική ημερομηνία οπού αρχίζουν οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Αλβανίας με την ΕΕ, χωρίς ακόμη να έχει καθοριστεί ένα σχέδιο δράσης της Ελληνικής μειονότητας, αλλά ούτε και της ελληνικής κυβέρνησης. Και μπορεί μεν η ελληνική κυβέρνηση να έχει στον νου της ότι στην Βόρειο Ήπειρο υπάρχουν κάποιοι Έλληνες τους οποίους πρέπει να υπερασπιστεί και να κατοχυρώσει τα δικαιώματα τους, όσο ευρύτερα είναι δυνατόν, οι ίδιοι όμως οι Έλληνες της Βορείου Ηπείρου κάνουν τόσο την δική τους την ζωή δυσκολότερη, όσο και των υπεύθυνων στην Αθηνά. Διότι το πιο εύκολο είναι να κατηγορούμε χωρίς να αναλαμβάνουμε ευθύνες, και να βγαίνουμε πάντα καθαροί και άσπιλοι από κάθε κατάσταση.
Στα πολυποίκιλα βάσανα των Ελλήνων του βόρειου τμήματος της Ηπείρου, το οποίο εδώ και εκατό και επιπλέον έτη έχει επιδικαστεί από τις Μεγάλες Δυνάμεις εκτός του σημερινού νεοελληνικού κράτους, προστίθενται πολλά «κοσμητικά» επίθετα, τα οποία αφορούν την αντιμετώπισή τους από αλλοεθνείς αλλά και Ελλαδίτες.
Το φαινόμενο του μπούλινγκ είναι ευρύτατα γνωστό ιδιαίτερα στο χώρο της εκπαίδευσης. Είναι γνωστά επίσης και τα αποτελέσματα του.
Έλληνες και χριστιανοί. Αυτό ήταν το έγκλημα των Ποντίων που άφησαν την τελευταία τους πνοή στα ματωμένα χώματα της Μικράς Ασίας, στις αρχές του 20ού αιώνα. Και έπρεπε να πληρώσουν. Τον Δεκέμβριο του 1916 ετοιμάστηκε και επισήμως το σχέδιο εξόντωσης του άμαχου ελληνικού πληθυσμού του Πόντου, αν και ήδη από το 1914 οι άνδρες Πόντιοι δολοφονούνταν με κάθε ευκαιρία. Οι γυναίκες και τα παιδιά έπεφταν θύματα βιασμού και σφαγής. Και όσοι δεν γνώρισαν το μαχαίρι του φονιά, εξορίστηκαν και ομαδικά εκδιώχθηκαν προς περιοχές όπου πριν φθάσουν πέθαιναν.
Η λευκή γενοκτονία με τις πορείες θανάτου διήρκεσε περίπου τρία χρόνια και εξόντωσε τα δύο τρίτα των εκτοπισμένων
* Της Παναγιώτάς Ιωακειμίδου