Το Βορειοηπειρωτικό ζήτημα και οι Βορειοηπειρώτες. Τι μέλλει γενέσθαι;

Το Βορειοηπειρωτικό ζήτημα και οι Βορειοηπειρώτες. Τι μέλλει γενέσθαι;

Φτάνουμε αισίως κοντά στην καταληκτική ημερομηνία οπού αρχίζουν οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Αλβανίας με την ΕΕ, χωρίς ακόμη να έχει καθοριστεί ένα σχέδιο δράσης της Ελληνικής μειονότητας, αλλά ούτε και της ελληνικής κυβέρνησης. Και μπορεί μεν η ελληνική κυβέρνηση να έχει στον νου της ότι στην Βόρειο Ήπειρο υπάρχουν κάποιοι Έλληνες τους οποίους πρέπει να υπερασπιστεί και να κατοχυρώσει τα δικαιώματα τους, όσο ευρύτερα είναι δυνατόν, οι ίδιοι όμως οι Έλληνες της Βορείου Ηπείρου κάνουν τόσο την δική τους την ζωή δυσκολότερη, όσο και των υπεύθυνων στην Αθηνά. Διότι το πιο εύκολο είναι να κατηγορούμε χωρίς να αναλαμβάνουμε ευθύνες, και να βγαίνουμε πάντα καθαροί και άσπιλοι από κάθε κατάσταση.

Σε προηγούμενο άρθρο μου, είχα αναφερθεί στις υποχρεώσεις της Ελλάδος που προκύπτουν από το ζήτημα της Βορείου Ηπείρου, υποχρεώσεις προς τους Έλληνες Βορειοηπειρώτες, αλλά και προς την ιστορία της και την αξιοπρέπεια της. Αλλά τώρα πρέπει να αναφερθώ στην συμπεριφορά και τακτική των ίδιων των Βορειοηπειρωτών.

Οι Βορειοηπειρώτες περισσότερο συμπεριφέρονται σαν άτακτη αγέλη παρά σαν οργανωμένο σύνολο. Ως το 1997 και τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν στην Αλβανία, η ελληνική παρουσία εκεί διατηρούσε σταθερούς ρυθμούς ζωής και ανάπτυξης, αλλά επίσης και πολίτικου βίου, χάρις στις προσπάθειες της ελληνικής κυβέρνησης αλλά και της Ομονοίας. Ήταν η Ομόνοια που πίεσε στην Αθηνά για να δοθούν τα επιδόματα του ΟΓΑ στους Βορειοηπειρώτες, ώστε να μπορέσουν να μείνουν οι περισσότεροι Έλληνες στην γη τους, και να διατηρήσουν την συνέχιση του Ελληνισμού εκεί. Με την πάροδο του χρόνου, οι Έλληνες διασπάστηκαν. Οι περισσότεροι έφυγαν για την Ελλάδα, ενώ ο πολίτικος σχηματισμός που τους ένωνε, η Ομόνοια δηλαδή, άρχισε να φθίνει στις πολιτικές προτιμήσεις των Ελλήνων, για να μην πω ότι σχεδόν εγκαταλείφθηκε. Πολλοί υπήρξαν οι παράγοντες που έπαιξαν ρόλο σε αυτό, αλβανικές πιέσεις, επιθυμία γρηγορότερης πολίτικης ανέλιξης κάποιων ατόμων, όπως και απληστία. Μα πάνω από όλα οι μόνιμοι καυγάδες και φιλονικίες παντός τύπου μεταξύ των Ελλήνων. Πισώπλατα χτυπήματα, κομματικοί ελιγμοί, οδήγησαν τον κόσμο στην πολίτικη απάθεια και αδιαφορία, έτσι ώστε οι Έλληνες, παραγκωνίζοντας την Ομόνοια, να μείνουν χωρίς ούτε έναν πολίτικο επίσημο φορέα, ο οποίος να μπορεί να απευθυνθεί με σθένος και κύρος σε εγχώριους και διεθνής παράγοντες.

Ήρθε λοιπόν η στιγμή να αποφασίσουν όλοι οι Βορειοηπειρώτες τι θέλουνε. Να ξεπουλήσουν την γη τους και να φύγουν για πάντα, η να οργανωθούν και να προτάξουν αντίσταση προβάλλοντας ένα πρόγραμμα με προτάσεις και λύσεις; Είναι καιρός να πέσουν τα προσωπεία όλων και να μιλήσετε ανοιχτά και χωρίς υπεκφυγές. Τι θέλετε από ένα κόμμα, έχετε ήδη ένα, τι θέλετε να κάνει η Ομόνοια η ποια προσέγγιση μπορεί να γίνει με φορείς του βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού οι οποίοι αισθάνθηκαν παραγκωνισμένοι από την τωρινή ηγεσία της Ομονοίας; Είναι καιρός να ξεκινήσουν με ανοιχτές επιστολές όλοι αυτοί οι οποίοι πιστεύουν ότι μπορούν να υπερασπίσουν τα συμφέροντα του βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού, να συναντηθούν σε μια μεγάλη συγκέντρωση, να αφήσουν να ακουστούν όλων τα αιτήματα, και να συσπειρωθούν σε ένα κεντρικό όργανο, οπού ο καθένας θα αφήσει τους εγωισμούς του, και θα βάλει το κάλο της πατρίδας υπεράνω. Είναι καιρός η ηγεσία της Ομονοίας υπό τον κύριο Ντουλε να αφουγκραστεί την άποψη όλων των Ελλήνων και όχι μόνον του κομματικού του μηχανισμού. Είναι καιρός ο κύριος Μπαρκας να μιλήσει ανοιχτά και να πει την γνώμη του, αφήνοντας τις υπεκφυγές που διατυπώνει στις επιστολές του. Είναι καιρός Έλληνες πολίτικοι που πάνε σε αλβανικά κόμματα εγκαταλείποντας την Ομόνοια, αλλά κάνουν βόλτες με Έλληνες πολίτικους της ΝΔ στην Αθηνά όπως ο κύριος Ταβος όπως ήδη γράφηκε από μέρος του τύπου, να έλθουν προ των ευθυνών τους, να πούνε τα πράγματα έξω από τα δόντια και να μην αφήνουν τον Ελληνισμό να στρέφει το βλέμμα του προς λάθος κατεύθυνση. Διότι αν φύγουν και οι τελευταίοι Έλληνες, τότε ο κύριος Ταβος θα μείνει χωρίς ψηφοφόρους. Είναι καιρός η Νεολαία Βορειοηπειρωτών να μιλήσει καθαρά και ξάστερα, να πει τι θέλει, και να αναλάβει πρωτοβουλίες για την Βόρειο Ήπειρο, αντί να περιμένει τον Δεκαπενταύγουστο να πάει διακοπές στα χωριά τους, η να κάνουν κοπή πίτας κάθε Γενναρη. Είναι καιρός να σοβαρευτείτε, να μαζευτείτε, και να κάνετε μια λίστα, ένα πρόγραμμα αιτημάτων, να μάθουν εν συνολω τα προβλήματα σας στην Αθηνά. Είναι καιρός και το MEGA να πει καθαρά και ξάστερα τι θέλει και τι επιδιώκει. Και εν ανάγκη να σχηματίσετε ολoι σας έναν ενιαίο φορέα πολίτικης βούλησης, πριν είστε οι τελευταίοι Έλληνες που θα τσακώνονται για πολιτικά προνομία στην γη της Βορείου Ηπείρου. Πάρτε το θάρρος και μιλήστε ανοιχτά και με αξιοπρέπεια, κάντε μια υστάτη προσπάθεια συμφιλωσης και συνεργασίας. Αυτό το κείμενο είναι μια πρόσκληση, και ταυτόχρονα μια ικεσία.

Οι άνωθεν αναφορές μου, αποτελούν προσωπικές προτάσεις, ούτως ώστε κι εγώ με τη σειρά μου, ως Έλληνας, να συνδράμω στην προσέγγιση μεταξύ όλων των Βορειοηπειρωτών που θέλουν να φτιάξουν ένα καλύτερο μέλλον στην γη τους.

Δημήτρης Ντοΐκος

Σχετικά άρθρα


Σχόλια

Προσθήκη σχολίου