Αυτά και μερικά άλλα περίεργα είπε στα Τίρανα ο νέος Αλβανός πρωθυπουργός. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε με αφορμή την πρόσφατη εκλογική νίκη το Σοσιαλιστικού κόμματος όπου ο Ράμα εκμυστηρεύτηκε: «Άκουσα τις συμβουλές του Παντελή Μάϊκο που μου ζήτησε να παντρευτώ και να αφήσω την ζωή του εργένη. Επίσης μου ζήτησε να μην κυκλοφορώ άλλο με κόκκινες κάλτσες στην βουλή.»
Έβγαλε λοιπόν τις κόκκινες κάλτσες και φόρεσε τις κίτρινες μαζί με λουλούδι στο πέτο (φωτογραφία)
Κυριακὴ τῆς Πεντηκοστῆς
Άπὸ τὸν πατέρα Παναγιώτη Γκέζο
Τὴν Πεντηκοστὴ γιορτάζουμε τὸ γεγονὸς τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ ἐκκλησιαστικότητα εἶναι ἀντανάκλαση τῆς τριαδικότητας τοῦ Θεοῦ, ποὺ σὰν Θεὸς ἀγάπης δὲν μποροῦσε, ἄν καὶ εἶναι ἕνας, νὰ εἶναι μοναδικός, γιατὶ ἔπρεπε ὁπωσδήποτε νὰ ἀγαπάει κάποιον ἄλλο. Ἔτσι ὁ Θεὸς ἦταν ἀπαραίτητο νὰ εἶναι μιὰ κοινότητα, μιὰ κοινωνία ποὺ τὰ πρόσωπα ποὺ τὴν ἀποτελοῦν νὰ τὰ μοιράζονται ὅλα, νὰ τὰ ἔχουν ὅλα κοινὰ ἐκτὸς ἀπὸ τὴν ταυτότητα Τους, τὴν ὑποστατικότητά Τους. Γιατὶ ἄν εἶχαν καὶ τὴν ταυτότητα ἤ τὴν ὑποστατικότητα κοινὴ, δὲν θὰ ἦταν κοινότητα, ἀλλὰ μοναδικότητα καὶ ἑπομένως ὁ Θεὸς δὲν θὰ μποροῦσε νὰ εἶναι Θεὸς ἀγάπης.
Στὸν ἄνθρωπο ὁ Θεὸς ποὺ τὸν ἔπλασε κατ’ εἰκόνα καὶ ὁμοίωση δική Του, ἔδωσε τὴν ἐκκλησιαστικότητα ποὺ εἶναι γιὰ τὸν ἄνθρωπο ὅ,τι εἶναι γιὰ τὸν Θεὸ ἡ τριαδικότητα. Ἀλλὰ μὲ τὴν ἀπομάκρυνσή του ἀπὸ τὸ Θεὸ ὁ ἄνθρωπος ἀλλοιώνει τὴ θεία εἰκόνα καὶ ὑποκαθιστᾶ τὴν ἐκκλησιαστικότητά του, δηλαδὴ τὸ βασικὸ στοιχεῖο τῆς φύσεώς του ποὺ ἀπαιτεῖ τῆν ἕνωσή του μὲ τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους, μὲ τὸν ἀτομικισμὸ καὶ τὸ ναρκισσισμὸ ποὺ τὸν ὁδηγεῖ στὸ θάνατο.
Κυριακὴ των Αγίων Πατέρων
Άπὸ τὸν πατέρα Παναγιώτη Γκέζο
Ἡ σημερινὴ Κυριακή, πρώτη Κυριακὴ μετὰ τὴν ἑορτὴ τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου, εἶναι ἀφιερωμένη ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας στὴ μνήμη τῶν ἁγίων πατέρων τῆς πρώτης Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ποὺ ἔγινε τὸ 325 μ.Χ. στὴν Νικαια τῆς Βιθυνίας. Ἐκτὸς ἀπὸ τὴν Κυριακὴ αὐτὴ, μέσα στὸ λειτουργικὸ ἔτος ἔχουν ὁρισθῆ καὶ ἄλλες δύο Κυριακὲς γιὰ τὴ μνήμη τῶν ἁγίων πατέρων τῆς τετάρτης καὶ τῆς ἑβδόμης Οἰκουμενικῆς Συνόδου. Ἐπὶ πλέον ὑπάρχουν καὶ πολλὲς ἑορτὲς γιὰ ξεχωριστούς ἁγίους πατέρες τῆς Ἐκκλησίας. Τὸ ἰδιαίτερο αὐτὸ ἐνδιαφέρον τῆς Ἐκκλησίας ἀποδεικνύει τὴν μεγάλη σημασία ποὺ ἔχει γι’ αὐτὴν ἡ παρουσία τῶν ἁγίων πατέρων. Οἱ ἐκκλησιαστικοὶ πατέρες ἀποτελοῦν ἀπαραίτητο στοιχεῖο στὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας. Αὐτὸ σημαίνει ὅτι ἡ πίστη, ἡ ζωὴ καὶ ἡ λατρεία τῶν πιστῶν σχετίζεται ἄμεσα μὲ τοὺς ἁγίους πατέρες. Χωρὶς αὐτοὺς δὲν μποροῦμε νὰ ἔχουμε σωστὲς σχέσεις οὔτε μὲ τὸν Θεὸ καὶ τὴν Ἐκκλησία του, οὔτε μὲ τοὺς ἀνθρώπους.
