Μυστικό αρχείο για ημι-αυτονομία της Ελληνικής μειονότητας από τον Χότζα επικαλείται αλβανικό δημοσίευμα

Μυστικό αρχείο για ημι-αυτονομία της Ελληνικής μειονότητας από τον Χότζα επικαλείται αλβανικό δημοσίευμα

Αυτές τις μέρες η αλβανική εφημερίδα "Tema" επικαλείται σε άρθρο της ένα βρετανικό μυστικό αρχείο, σύμφωνα με το οποίο ο Ενβέρ αποδέχεται την ημιαυτονομία για την ελληνική μειονότητα στην Αλβανία.

Το συγκεκριμένο «μυστικό έγγραφο» αρχικά αναφέρεται στις διώξεις κατά των Τσάμηδων τους οποίους αναφέρει ως «αλβανική μειονότητα» στην Ελλάδα, καθώς και στη δολοφονία χιλιάδων Αλβανών που ακόμη δεν έχει αποκαλυφθεί.

Συνεχίζοντας, ο αρθρογράφος αναφέρει πως η βρετανική τεκμηρίωση της εποχής παρέχει πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία για την εκδίωξη των Τσάμηδων από τις δυνάμεις Ναπολέοντα Ζέρβα, ενώ μεταξύ των άλλων, προσθέτει πως αξιωματούχοι του Λονδίνου αποκαλύπτουν άγνωστα στοιχεία για τον ανενεργό ρόλο των αλβανικών αρχών στον περιορισμό αυτής της τραγωδίας και στην αποτυχία τους να επιστρέψουν τους Αλβανούς της Τσαμουριάς στα σπίτια τους.

Σε μια έκθεση εκατοντάδων σελίδων για τον πόλεμο στην Αλβανία, οι βρετανικές στρατιωτικές αρχές ετοίμασαν ένα κεφάλαιο με δεκάδες σελίδες για τις αλβανο – ελληνικές σχέσεις κατά τη διάρκεια του πολέμου, υπογεγραμμένο από τον Βρετανό αρχιστράτηγο της «Δύναμης 399».

Εν συνεχεία οι Άγγλοι, λόγω της εγγύτητάς τους με τα εμπόλεμα μέρη στην Ελλάδα, είχαν σχεδόν πλήρη ενημέρωση για τα γεγονότα της εποχής του πολέμου. Το επίμαχο ρεπορτάζ μιλά εκτενώς για τις σχέσεις που είχαν οι Αλβανοί εθνικιστές, αυτοί του Εθνικού Αλβανικού Μετώπου (Balli Kombetar) και της γερμανικής κυβέρνησης, αλλά και οι Αλβανοί κομμουνιστές του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου, με τις ελληνικές μάχιμες δυνάμεις.

Σύμφωνα με τους Βρετανούς, η κυβέρνηση που βρισκόταν στην εξουσία υπό τη γερμανική κατοχή, αν και κατήγγειλε έντονα την εκδίωξη των Τσάμηδων στα μέσα του 1944, δεν κατάφερε να κάνει τίποτα συγκεκριμένο επειδή συμβιβάστηκε ως κυβέρνηση, αφήνοντας στην άκρη το θέμα, ενώ δεν μίλησαν καθόλου για αυτό το γεγονός και το κατήγγειλαν μόλις τον Δεκέμβριο του 1944, όταν είχαν ήδη έρθει στην εξουσία και όταν οι σύμμαχοι των Ελλήνων κομμουνιστών είχαν αρχίσει να ανοίγονται.

«Αρχές Δεκεμβρίου 1944 δύο αξιωματικοί του ΕΑΜ ήρθαν στην Κορυτσά από την Αθήνα και συναντήθηκαν με τον Ενβέρ Χότζα στα Τίρανα και μετά επέστρεψαν στην Ελλάδα από το Αργυρόκαστρο. Τον Δεκέμβριο, 10 φορτηγά του ΕΛΑΣ επετράπη να χρησιμοποιήσουν τον δρόμο Φλώρινας-Κορυτσάς και εισήλθαν στα βόρεια της περιοχής των Ιωαννίνων. Στις 24 Δεκεμβρίου ανακοινώθηκε ότι αγγελιοφόροι του ΕΑΜ έρχονταν καθημερινά στην περιοχή του Αργυροκάστρου με αυτοκίνητα από τα σύνορα.

Η προπαγάνδα του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου της Αλβανίας αυτό το μήνα έδωσε έμφαση στη φιλία με το ΕΑΜ, διατυπώνοντας φράσεις όπως «αγώνας κατά του φασισμού», «βρετανικού φασισμού κ.λπ.».

Επίσης σύμφωνα με τον Αλβανό αρθρογράφο, στη βρετανική έκθεση αναφέρεται για τη βοήθεια των Αλβανών κομμουνιστών προς τους Έλληνες. Αυτή η αναφορά αναφέρει περαιτέρω ότι οι Αλβανοί κομμουνιστές έστειλαν Αλβανούς από την κοινότητα των Τσάμηδων για να πολεμήσουν με τους Έλληνες κομμουνιστές στη μάχη για τα Ιωάννινα, στις 20 Δεκεμβρίου του 1944. Ακόμη η έκθεση αναφέρει περαιτέρω ότι οι Αλβανοί κομμουνιστές δεν συμπεριφέρονταν καλά στους Τσάμηδες πρόσφυγες και τους θεωρούσαν προδότες.

Εν τω μεταξύ, οι Βρετανοί ανέφεραν ότι ο Χότζα συμφώνησε επίσης σε μια ημι-αυτονομία για την ελληνική μειονότητα στην Αλβανία, μια ιδέα που προφανώς δεν επιτεύχθηκε λόγω των επακόλουθων εξελίξεων των τεταμένων σχέσεων και του εμφυλίου πολέμου στην Ελλάδα.

«Οι Αλβανοί παρτιζάνοι (κομουνιστές) έδειξαν περιφρόνηση και αντιπάθεια για τους Τσάμηδες πρόσφυγες από την Ελλάδα, τους οποίους θεώρησαν εκφυλισμένους και διεφθαρμένους και η επιτροπή των Τσάμηδες θα δήλωνε ότι ήταν αναπόσπαστο κομμάτι του ελληνικού λαού.»

Επιπλέον ο Αλβανός αρθρογράφος διατυπώνει πως το βρετανικό αρχείο αναφέρει πως στην πραγματικότητα, η μεταχείριση της ελληνικής μειονότητας στην Αλβανία από το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο της Αλβανίας ήταν πιο προσεκτική και με σεβασμό από ό,τι στην στους Τσάμηδες στην Ελλάδα, τους οποίους και συνεχώς εξισώνει ως μειονότητα.

Επιπρόσθετα αναφέρει πως οι Αλβανοί Κομουνιστές εναντιώθηκαν στην ιδέα ενός δημοψηφίσματος ή ανταλλαγής πληθυσμών και πώς ο Ενβέρ Χότζα δήλωσε ότι τα μέλη της ελληνικής μειονότητας στην Αλβανία είναι ελεύθερα να μεταναστεύσουν στην Ελλάδα.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗ ΒΡΕΤΑΝΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

Σχέσεις μεταξύ αλβανικών και ελληνικών ομάδων κατά τα έτη 1943/1944

Εθνικό Μέτωπο Αλβανίας - ΕΔΕΣ

Υπήρξαν πολλές αναφορές ότι η οργάνωση Εθνικό Μέτωπο (Balli Kombetar) διατήρησε επαφές με τις δυνάμεις του Ζέρβα, πιθανότατα μέσω του Αλβανού γιατρού Nuro Dino. Θα θυμόμαστε ότι το Εθνικό Μέτωπο της Αλβανίας είχε συνδεθεί στενά με την κυβέρνηση-μαριονέτα εκείνη την περίοδο.

ΑΛΒΑΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ

Τον Μάιο του 1944, το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο της Αλβανίας (FNC) εξασφάλισε πολλά έγγραφα στην περιοχή της Κορυτσάς, που πιστεύεται ότι ήταν αυθεντικά, τα οποία, υπό απόλυτη μυστικότητα, προορίζονταν από την κυβέρνηση των Τιράνων και άλλα αλβανικά κόμματα να συνάψουν στρατιωτικό και πολιτικό σύμφωνο με την κυβέρνηση του Γιάννη Ράλλη. Αντίγραφα αυτών των εγγράφων βρίσκονται στο τέλος αυτής της έκθεσης.

Τον Απρίλιο του 1944, ο Ragip Frashri, γιος του αρχηγού της Αντιβασιλείας, πήγε στην Κωνσταντινούπολη, με στόχο να πραγματοποιήσει άτυπες συνομιλίες με μέλη της τουρκικής κυβέρνησης σχετικά με το ποια βοήθεια θα μπορούσαν αργότερα να παράσχουν στην Αλβανία. Ήταν ξεκάθαρο ότι η κυβέρνηση των Τιράνων προσπαθούσε να σχηματίσει μπλοκ με την Ελλάδα και την Τουρκία για να αποκλείσει το ενδεχόμενο δημιουργίας πανσλαβικής ομοσπονδίας στα Βαλκάνια.

Είναι πιθανό ότι το Γερμανικό Γραφείο Πολιτιστικών Σχέσεων στα Βαλκάνια ήταν ο χορηγός αυτού του προγράμματος. FNÇ- EAM / ΕΛΑΣ Οι περισσότερες πληροφορίες που παρέχονται σε αυτήν την έκθεση προέρχονται από Αλβανούς και Έλληνες ερωτηθέντες που διέσχισαν την Αδριατική στην Ιταλία το 1944.

Οι περισσότεροι από τους αξιωματικούς συνδέσμους των Συμμάχων στην Αλβανία δεν έχουν αναφέρει καμία στενή επαφή. Το 1943 εικάζεται ότι υπογράφηκε συμφωνία μεταξύ του FNC και του ΕΑΜ, μέσω της οποίας αργότερα αποκήρυξαν τις εθνικές διεκδικήσεις επί της Βορείου Ηπείρου. Το θέμα της Βορείου Ηπείρου ανακηρύχθηκε ζήτημα που «πρέπει να αφεθεί στους Αλβανούς αδελφούς» και ότι ο ελληνικός πληθυσμός της Αλβανίας θα πρέπει να εγκαταλείψει την ελπίδα για επανένωση με την πατρίδα και να γίνει μέρος της επιθυμίας για καλή φιλία μεταξύ των δύο λαών».

Μια στρατιωτική συμφωνία μεταξύ του FNC της Αλβανίας και του ΕΛΑΣ φέρεται να συνήφθη τον Δεκέμβριο του 1943, όταν διακόπηκε η βοήθεια των Συμμάχων στον ΕΛΑΣ. Κατά τη διάρκεια αυτού του μήνα, αναφέρθηκε ότι η ΕΛΑΣ έχει λάβει ενίσχυση με όπλα και πυρομαχικά από την Αλβανία. Αυτό ανατράπηκε από σύμμαχο αξιωματικό του FNC, ο οποίος αργότερα ανέφερε ότι στην πραγματικότητα ήταν «επικριτικοί εξτρεμιστές όσον αφορά την αδράνεια του ΕΛΑΣ έναντι των Γερμανών». Μεταγενέστερη συνάντηση μεταξύ του FNC και του ΕΛΑΣ αναφέρθηκε ότι έγινε στο στη Νεπράβιστα (σε περιοχή κοντά στη Δρόπολη του Αργυροκάστρου), τον Μάρτιο του 1944, όπου ο αξιωματικός μας βρισκόταν κοντά στην περιοχή του Δελβίνου.

Παρά το αποτέλεσμα αυτής της συνάντησης, το FNC ζήτησε να φύγουν οι εκπρόσωποι του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ από την Αλβανία και οι σχέσεις μεταξύ των ελληνικών μελών του ΕΑΜ και της ελληνικής μειονότητας δεν ήταν ικανοποιητικές.

Τον Σεπτέμβριο του 1944, η συμμαχική αποστολή αξιωματικών συνδέσμων στην Αλβανία ανέφερε ότι δύο αξιωματικοί του ΕΑΜ εντάχθηκαν στο FNC στα τέλη εκείνου του μήνα. Αυτή τη στιγμή, η οργάνωση νεολαίας του ΕΑΜ (ΕΠΟΝ) φέρεται να είχε αναρτήσει αφίσες στην Κέρκυρα, όπου μεταξύ άλλων έλεγαν ότι ήθελαν να κάνουν δημοψήφισμα για να αποφασίσουν εάν η Βόρεια Ήπειρος θέλει ή όχι να επιστρέψει στην Ελλάδα.

Αρχείο εγγράφων Camet1

ΚΡΙΣΗ ΤΟΝ ΜΑΡΤΙΟ '44

Καταγγελία στον Ζέρβα έγινε από τις δυνάμεις της πρώην Στρατιωτικές Δυνάμεις για την Άμυνα της Βορείου Ηπείρου, αλλά και από άλλους ότι δέχθηκαν επίθεση από δυνάμεις κομμουνιστικές δυνάμεις της ΠΓΔΜ.

Μάλιστα, αυτές οι δυνάμεις για την Βόρειο Ήπειρο είχαν συνεργαστεί με τους Γερμανούς εναντίον των δυνάμεων του ΕΛΑΣ και φαινόταν ότι ενθάρρυναν και υποστήριζαν τη γερμανική πολιτική για να ενθαρρύνουν τον Ζέρβα να επιτεθεί στους κομμουνιστές.

Αυτή η πράξη δίωξης από τους «Μακεδόνες» (Σκοπιανοί – ΠΓΔΜ) αργότερα έγινε σύγχυση με μια αναφορά ότι οι Τουρκοαλβανοί (Τσάμηδες) είχαν επιτεθεί σε ελληνικές εθνικιστικές ομάδες. Τέτοια περιστατικά συνέβησαν καθώς οι Γερμανοί χρησιμοποιούσαν Αλβανούς όπως πράκτορες όπως ο Ismail Hakiu για να στρατολογήσουν ένοπλες ομάδες από την «αλβανική μειονότητα» για να τους χρησιμοποιήσουν όταν χρειαζόταν.

Σε αυτή τη σύγχυση μεταξύ αυτών των δύο γεγονότων, διαδόθηκε ότι πολλοί Αλβανοί πέρασαν τα σύνορα για να έρθουν στην Ελλάδα. Στις 30 Μαρτίου, ο BÇ προσπάθησε να ρίξει λάδι σε αυτά τα ταραγμένα νερά και να ανάψει φλόγες, με αποτέλεσμα να διανεμηθεί στον παγκόσμιο Τύπο μεγάλη αλληλογραφία εκπροσώπων Αλβανών και Ελλήνων. Ζητήθηκε η γνώμη των Βρετανών αξιωματικών μας στην Αλβανία και ανέφεραν ότι καμία αλβανική δύναμη δεν πέρασε ποτέ τα σύνορα στην Ελλάδα. Η αλβανική κυβέρνηση αρνήθηκε αυτή την επιθετικότητα από το ραδιόφωνο και τον Τύπο και η προπαγάνδα τους επικεντρώθηκε για μήνες μόνο στην Ελλάδα.

ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ «ΑΛΒΑΝΙΚΗΣ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑΣ» ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Από την εποχή της ιταλικής κατοχής της Ελλάδας, οι Έλληνες ήταν νευρικοί για την προσπάθεια ενός μέρους των Αλβανών πρακτόρων να διεισδύσουν στη βόρεια Ελλάδα (από την ελληνική λευκή βίβλο για αυτήν την περίοδο). Δημοσίευμα του γερμανικού Τύπου αναγνώριζε ότι η «αλβανική μειονότητα» χρησιμοποιείται στην Ελλάδα και ότι από 2.000 έως 3.000 από αυτούς τους Αλβανούς ήταν οπλισμένοι στα εδάφη της Ηγουμενίτσας, των Ιωαννίνων, της Παραμυθιάς και της Μαργαρίτας.

ΔΙΩΞΕΙΣ ΣΤΗ ΧΙΜΑΡΑ ΤΟΝ ΑΠΡΙΛΙΟ ΚΑΙ ΜΑΪΟ 1944

Στους δύο αυτούς μήνες, οι Γερμανοί βοηθήθηκαν από το Εθνικό Μέτωπο Αλβανίας (Balli Kombetar) με το έργο της εκκένωσης των παραθαλάσσιων χωριών στην περιοχή της Αυλώνας και πολλοί από τους κατοίκους στρατολογήθηκαν βίαια. Απειλές και αντίποινα χρησιμοποιήθηκαν για οποιαδήποτε ανυπακοή. Ταυτόχρονα, οι Γερμανοί κατέστρεψαν αρκετά ελληνικά χωριά της περιοχής, ως τιμωρία για τη συμμετοχή τους στον αγώνα εναντίον τους, όπως έκαναν με τα ελληνικά χωριά της περιοχής Αργυροκάστρου νωρίτερα μέσα στον χρόνο. Πρόσφυγες από τη Χιμάρα κινήθηκαν νοτιότερα προς τα ελληνικά σύνορα και άρχισαν να διαδίδονται ιστορίες για αλβανικές θηριωδίες κατά της ελληνικής μειονότητας. Οι επιστολές Ελλήνων της Αλβανίας και του εξωτερικού υπερέβαλαν για τα βάσανά τους και ο ελληνικός Τύπος συνέχισε να δηλώνει ότι οι Αλβανοί υπό την κομμουνιστική ηγεσία ήταν έτοιμοι να κάψουν τη Βόρεια Ήπειρο.

ΒΡΕΤΑΝΙΚΕΣ ΘΕΣΕΙΣ

Πρέπει να ληφθούν υπόψη δύο δηλώσεις Βρετανών πολιτικών σχετικά με την Αλβανία και την Ελλάδα. Πρώτον, η καταδίκη του Πρωθυπουργού Τσώρτσιλ στο ΕΑΜ/ΕΛΑΣ και δεύτερον, η δήλωση του κ. Πάρκερ στη Βουλή στις 25 Μαΐου, που υποστήριζε τις ελληνικές διεκδικήσεις στη νότια Αλβανία. Το FNC (Αλβανοί κομουνιστές) θεώρησε δεδομένη την τελευταία δήλωση, αποδεχόμενη ως πολιτική της Βρετανίας απέναντι στην Αλβανία. Η παρουσία ορισμένων αξιωματικών μας με τον Ταγματάρχη Abaz Kupi και άλλους εθνικιστές επιβεβαίωσε περαιτέρω ότι το FNC είχε αυτή την πεποίθηση. Ταυτόχρονα, έμαθαν ότι η κυβέρνηση των Τιράνων επιχείρησε μια συμφωνία με την Ελλάδα όπου η χώρα ήταν σε κίνδυνο με ορισμένα ελληνικά στοιχεία. Ακόμη και σε αυτή την περίπτωση, το FNC πιθανώς νόμιζε ότι χρηματοδοτήθηκε από τους Βρετανούς.

ΟΙ «ΔΙΩΞΕΙΣ» ΤΟΥ ΖΕΡΒΑ ΤΟΝ ΙΟΥΛΙΟ 1944

Όπως προαναφέρθηκε, «η αλβανική μειονότητα» στην Ελλάδα οπλίστηκε από τους Γερμανούς και ενθαρρύνθηκε να επιτεθεί στην ελληνική αντιπολίτευση. Το Εθνικό Μέτωπο Αλβανίας (Balli Kombetar) το οποίο χρησιμοποιούσαν και οι Γερμανοί, είχε κάποια επαφή με αυτές τις δυνάμεις, ενώ ένα μέρος αυτής της μειονότητας εντάχθηκε στις δυνάμεις του ΕΛΑΣ.

Στα τέλη Μαΐου 1944, τα στρατεύματα του Ζέρβα επιτέθηκαν και κατέλαβαν την Πάργα και κατέλαβαν την Παραμυθιά στις 27 Ιουνίου. Αυτό απείλησε ολόκληρη την περιοχή της «αλβανικής μειονότητας» από τα δυτικά μέχρι το Μαργαρίτη, στα βόρεια μέχρι τη θάλασσα και από τα βόρεια μέχρι τον δρόμο Ιωαννίνων-Ηγουμενίτσας.

Μια γερμανική διμοιρία αντεπιτέθηκε σε συνεργασία με τους Τσάμηδες, αλλά αυτή η αντεπίθεση αποκρούστηκε κλιμακώνοντας μια μεγάλης κλίμακας δίωξη εναντίον τους, η οποία αποσύρθηκε με τις οικογένειές της βόρεια του Καλβακιώτικου ποταμού.

Τον Αύγουστο, η ανάγκη ενίσχυσης της ακτογραμμής και εξασφάλισης προμηθειών για τις δικές της δυνάμεις ώθησε το Ζέρβα να εκκαθαρίσει άλλες περιοχές, συμπεριλαμβανομένων αλβανικών χωριών στην περιοχή κοντά στο Φιλάτι. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την περαιτέρω εκκένωση της «αλβανικής μειονότητας».

Ένας σημαντικός αριθμός άρχισε να διασχίζει τα σύνορα προς την Αλβανία. Τέλος, κατά την αποχώρηση των Γερμανών και με εντολή του Γερμανού Σκόμπι, ο Ζέρβα πήγε βόρεια κοντά στα αλβανικά σύνορα για να κόψει τη γερμανική αποχώρηση από την Κέρκυρα. Ομοίως, η «αλβανική μειονότητα» εκδιώχθηκε στην Αλβανία. Αυτή η κίνηση προκάλεσε σοβαρά την αλβανική κυβέρνηση, η οποία ξεκίνησε εκστρατεία τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο στο ραδιόφωνο και στην εφημερίδα. Αυτή η υποστηριζόμενη από τη Γερμανία κυβέρνηση που βρισκόταν στα τελευταία στάδια της κατάρρευσης, ακόμη και σε αυτή την περίπτωση την υπερέβαλε ξεσηκώνοντας το έθνος να είναι σε επιφυλακή για ελληνική εισβολή.

Αυτή η κυβέρνηση δήλωσε ότι οι ελληνικές δυνάμεις είχαν διεισδύσει μέχρι τη Χιμάρα και έκανε έκκληση για παρέμβαση του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού ενάντια στη σφαγή περισσότερων από 250 Αλβανών και τη δίωξη περισσότερων από 20 χιλιάδων άλλων.

ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ «ΑΛΒΑΝΙΚΗΣ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ»

Την περίοδο Ιουλίου-Νοεμβρίου 1944, φαινόταν ότι ολόκληρη η «αλβανική μουσουλμανική μειονότητα» στην Ελλάδα πέρασε στην Αλβανία και γινόταν λόγος για έναν αριθμό περίπου 18 χιλιάδων ατόμων. Με τη βοήθεια του FNC, αυτή η κοινότητα σχημάτισε μια αντιφασιστική επιτροπή, με επικεφαλής τον Musa Demi, και 3 στρατιωτικά τάγματα σχηματίστηκαν με μέλη αυτής της μειονότητας.

Λέγεται ότι ο διωγμός στην Τσαμουριά δεν γλίτωσε 300 γυναικόπαιδα, περίπου 3 χιλιάδες καμένα σπίτια και μαζί τους πλούτο σε καλλιέργειες για βιοπορισμό. Αλλά αυτά τα στοιχεία δεν δημοσιοποιήθηκαν από το FNC μέχρι τον Δεκέμβριο του 1944, ίσως λόγω της μεταβατικής μετάβασης της κυβέρνησης των Κουίσλινγκ και της έλευσης της κυβέρνησης της FNC στην εξουσία ή με την πρόθεση να δημιουργηθεί ένα επεισόδιο για πολιτικό όφελος. Τον Δεκέμβριο, που συνέπεσε και με τις διαδηλώσεις στην Ελλάδα.

Απαίτησαν: Άμεση επιστροφή στα σπίτια των Τσάμηδων και εγγυήσεις για εγκατάσταση στα σπίτια τους, διερεύνηση εγκλημάτων που έχουν διαπραχθεί, παροχή τροφίμων και όλων των απαραίτητων μέσων για τον πληθυσμό, απομάκρυνση των στρατιωτών του ΕΔΕΣ από τις περιοχές της Τσαμουριάς, τα δικαιώματά τους βάσει του Χάρτη του Ατλαντικού και έγινε σεβαστή η απελευθέρωση περισσότερων από 300 γυναικών και παιδιών στα στρατόπεδα Φιλατίου και Παραμυθιάς.

FNC / ΕΛΑΣ ΤΟΝ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟ 1944

Η δήλωση του Τσόρτσιλ και του κ. Πάρκερ σχετικά με τις σχέσεις με την Ελλάδα και τις απαιτήσεις της για τη Βόρεια Ήπειρο τέθηκε σε ισχύ. Η σχέση μεταξύ της Βρετανίας και της κυβέρνησης Παπανδρέου θα έπρεπε να είχε γίνει ξεκάθαρη στους ηγέτες του FNC (Αλβανών Κομμουνιστών) νωρίτερα. Εν τω μεταξύ, μια επιχείρηση βρετανικών καταδρομέων που έλαβε χώρα στους Αγ. Σαράντα στα τέλη Σεπτεμβρίου, η οποία περιελάμβανε συγκέντρωση επιθέσεων από τις δυνάμεις μας μαζί με αυτές του Ζέρβα.

Ομοίως, οι κινήσεις των ειδικών μας στρατευμάτων στην Αλβανία, κατά την αποχώρηση των Γερμανών, χρησίμευσαν για να πείσουν το FNC περισσότερο για τις διεκδικήσεις τους. Ακόμη και η φυγή μεγάλου αριθμού δεξιών, πολιτικών και ηγετών του Εθνικού Μετώπου (Balli Kombetar) στην Ιταλία, θεωρήθηκε από το FNC ως μέρος ενός βρετανικού σχεδίου.

Ως αποτέλεσμα, κατά τους μήνες Σεπτέμβριο-Δεκέμβριο, υπήρξε μια αυξανόμενη δυσπιστία και καχυποψία για τις συμμαχικές αποστολές, επιβολή περιορισμών στην κίνηση, καθώς και ευρεία αντιβρετανική προπαγάνδα εν κινήσει. Δηλώσεις του Έλληνα υπουργού προπαγάνδας Καρτάλη και του ίδιου του Παπανδρέου σχετικά με ανησυχίες για τη Βόρειο Ήπειρο, έτυχαν της παγκόσμιας προσοχής και έριξαν περισσότερο λάδι στη φωτιά.

Αρχές Δεκεμβρίου 1944, δύο αξιωματικοί του ΕΑΜ ήρθαν στην Κορυτσά από την Αθήνα και συναντήθηκαν με τον Ενβέρ Χότζα στα Τίρανα και μετά επέστρεψαν στην Ελλάδα από το Αργυρόκαστρο. Τον Δεκέμβριο, 10 φορτηγά της ΕΛΑΣ επετράπη να χρησιμοποιήσουν τον δρόμο Φλώρινας-Κορυτσάς και εισήλθαν στα βόρεια της περιοχής των Ιωαννίνων. Στις 24 Δεκεμβρίου ανακοινώθηκε ότι αγγελιοφόροι του ΕΑΜ έρχονταν καθημερινά στην περιοχή του Αργυροκάστρου με αυτοκίνητα από τα σύνορα. Η προπαγάνδα του FNC τον μήνα αυτό έδωσε έμφαση στη φιλία με το ΕΑΜ, διατυπώνοντας κατηγορίες όπως «αγώνας κατά του φασισμού», «Αντιπαπανδρεϊκός», «βρετανικός φασισμός» κ.λπ. Μπορούμε να πούμε ότι η περαιτέρω συνεργασία με τον ΕΛΑΣ σχετιζόταν με εθνικιστικά αισθήματα ή ότι συνέβη τον Δεκέμβριο σχεδιάστηκε προσεκτικά. Είναι σωστό ότι μόνο στρατιωτικές μονάδες της «αλβανικής μειονότητας» (Τσάμηδων) υποστήριξαν τον ΕΛΑΣ στην επίθεσή τους στα Ιωάννινα, στις 20 Δεκεμβρίου.

ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ 1945, ΑΛΒΑΝΟΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Οι Αλβανοί παρτιζάνοι έχουν δείξει περιφρόνηση και αντιπάθεια για τους πρόσφυγες της «αλβανικής μειονότητας» (Τσάμηδες) στην Ελλάδα και θεωρήθηκαν εκφυλισμένοι και διεφθαρμένοι. Η ίδια η επιτροπή της αλβανικής μειονότητας θα δήλωνε ότι ήταν αναπόσπαστο κομμάτι του ελληνικού λαού.

ΤΡΕΧΟΥΣΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ 1945, ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ

Έντονες αλυτρωτικές τάσεις έχουν αναφερθεί στις περιοχές της Χιμάρας, του Αργυροκάστρου, του Δελβίνου και των Αγ. Σαράντα. Ο Ελληνορθόδοξος Μητροπολίτης Αργυροκάστρου φέρεται να συναντήθηκε με τον Παπανδρέου τον Νοέμβριο για να αναφερθεί στις διώξεις της ελληνικής μειονότητας στην Αλβανία. Έγινε έρευνα για αυτούς τους ισχυρισμούς που έφερε η ελληνική κυβέρνηση στο Κάιρο και διαπιστώθηκε ότι δεν είχε γίνει καμία δίωξη και ότι στην πραγματικότητα η μεταχείριση της ελληνικής μειονότητας από το FNC ήταν πιο προσεκτική και με σεβασμό απ' ό,τι στους Τσάμηδες της «αλβανικής μειονότητας» που καταγόταν από την Ελλάδα. Ενώ εναντιώθηκε στην ιδέα ενός δημοψηφίσματος ή ανταλλαγής πληθυσμών, ο στρατηγός Χότζα δήλωσε ότι τα μέλη της ελληνικής μειονότητας στην Αλβανία είναι ελεύθερα να μεταναστεύσουν στην Ελλάδα. Έχει επίσης προταθεί μια εναλλακτική σε μια μορφή ημι-αυτονομίας.

Εν τέλει το εν λόγω δημοσίευμα καταλήγει πως οι Βρετανοί υποστηρίζουν την καλά προσεγμένη συμπεριφορά των Αλβανών απέναντι στην Ελληνική μειονότητα της Αλβανία, ενώ από πλευράς της η Ελλάδα αποτελεί τον εγκληματία που κατέσφαξε χιλιάδες αθώους ανθρώπους.

Σχετικά άρθρα


Σχόλια

Προσθήκη σχολίου