102 χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου. Η Ημέρα Μνήμης καθιερώθηκε έπειτα από ομόφωνη απόφαση της Βουλής των Ελλήνων κατά το 1994.

Εκείνο που οδήγησε στα βασανιστήρια, στον εξανδραποδισμό, στους βιασμούς και στα μαζικά φονικά που διέπραξαν οι Τούρκοι κατά των Ποντίων, αλλά και γενικά κατά όλων των Ελλήνων της Ανατολής, ήτανε η ανάληψη της εξουσίας από τους Νεότουρκους και συγκεκριμένα με την απόβαση του Μουσταφά Κεμάλ (Ατατούρκ) στη Σαμψούντα του Πόντου το Μάη του 1919. Ο Κεμάλ με τη στήριξη της Γερμανίας και της Αυστρίας, προχώρησε στο σχέδιο εξόντωσης των Ελλήνων.

Αρχίζοντας από τους συστηματικούς εκτοπισμούς εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων, τα καταναγκαστικά έργα εις βάρος όλων των χριστιανικών λαών της Ανατολής, το κίνημα των διωγμών εντάθηκε, ενώ – παρά τα μεσοδιαστήματα ειρήνης – μετατράπηκε σε γενοκτονία.

Ο Πόντιος μελετητής Γ. Βαλαβάνης στο βιβλίο του «Σύγχρονος Γενική Ιστορία του Πόντου», αναφέρει το σύνολο των 353.258 νεκρών Ελλήνων του Πόντου κατά το χρονικό διάστημα από το 1914 έως την άνοιξη του 1924, οι οποίοι αναλύονται σε 303.238 θύματα από το 1914 έως το 1922 και σε ακόμη 50.000 νεκρούς από το καλοκαίρι του 1922 έως τη λήξη της εξεταζόμενης περιόδου. Ωστόσο ο ακριβής αριθμός των θυμάτων είναι δύσκολο να υπολογιστεί, λόγω των δυσχερών συνθηκών εκείνης της εποχής.

Όσον αφορά το σύνολο των Ελλήνων που σκοτώθηκαν από τους Τούρκους, ορισμένοι μελετητές αναφέρουν πως ξεπερνά τις 1.200.000 ψυχές.

«Η Ρωμανία κι αν πέρασεν, ανθεί και φέρει κι άλλο»