Ε ίναι μια αρχαία πόλη μέσα σε έναν φυσικό παράδεισο, σαν βαθίσκιωτο, δροσερό «νησί» στα νότια της ιόνιας ακτογραμμής της Αλβανίας, μισή ώρα δρόμος από τα σύνορα.
Παραμένει τμήμα της ιστορικής Ηπείρου, ΑΠΕΙΡΩΤΑΝ, από τη δεύτερη χιλιετία π.Χ. , με κατοίκους τα ελληνικά φύλλα, Θεσπρωτούς, Χάονες και Μολοσσούς. Απετέλεσε, αργότερα, τμήμα ''πολιτικής οντότητας'' υπό τον βασιλέα της δυναστείας των Αιακιδών, Αλκέτα, των Μολοσσών, με πρωτεύουσα την Πασσαρώνα, έξω από τα Γιάννενα. Και αργότερα, τμήμα του αβασίλευτου ''Κοινού των Ηπειρωτών'', με πρωτεύουσα τη Φοινίκη, πλησίον των Αγίων Σαράντα, με σύμβολο τον ταύρο στεφανωμένον με κλάδο ελαίας. Το Κοινό των Ηπειρωτών παρέμεινε ως ενιαίο κράτος μέχρι τη ρωμαϊκή κατάκτηση, το 167 π.Χ.
Οι ελληνοαλβανικές σχέσεις εξακολουθούν να βρίσκονται στο προσκήνιο, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.