Του π. Ηλία Μάκου

Χωρίς καμία αμφιβολία ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος άνοιξε στην Αλβανία διάπλατους ορίζοντες εκπαίδευσης, η οποία δεν περιορίζεται μόνο στη σχολική γνώση, αλλά έχει πολύ ευρύτερη διάσταση.

Ενδεικτικό είναι ότι μαθητές/τριες Λυκείου «Πνοή Αγάπης» της Μητρόπολης Αργυροκάστρου καλλιεργούν στο σχολικό κήπο και τυποποιούν δικής τους παραγωγής βιολογικά προϊόντα.

Ειδικότερα τα παιδιά της Α' Λυκείου μάζεψαν τις ελιές από τα ελαιόδεντρα, που φύτεψαν στο σχολικό κήπο.

Στη συνέχεια ετοίμασαν τον καρπό, ώστε, αφού περάσει ο κατάλληλος χρόνος, να είναι έτοιμος προς βρώση.

Βάζουν τις ελιές σε λεκάνη και τις ξεπλένουν με νερό για να καθαρίσουν. Τις χαράζουν χωρίς να φτάνει το μαχαίρι μέχρι το κουκούτσι, για να μην ανοίξουν πολύ και σαπίσουν.

Τις αφήνουν σε μια μεγάλη λεκάνη με νερό έως ότου ξεπικρίσουν. Αλλάζουν το νερό ανά δυο ημέρες και την δέκατη τις δοκιμάζουν.

Όταν φτάνουν στη γεύση, που θέλουν, αδειάζουν το νερό και τις τοποθετούν σε ένα μεγάλο κιούπι μαζί με την άλμη.

Όταν τραβήξουν όσο αλάτι χρειάζεται, τις στραγγίζουν από την άλμη τους. Αν παραμείνουν στην άλμη πολύ καιρό λιώνουν και δεν τρώγονται.

Ως τελικά δοχεία φύλαξης χρησιμοποιούν γυάλινα βάζα, ανάμεσα στις ελιές τοποθετούν αλατισμένες ροδέλες λεμονιού, και τα αποθηκεύουν σε μέρος δροσερό και σκοτεινό ή στην ψύξη για μεγαλύτερη διάρκεια ζωής.

Εξάλλου συσκεύασαν και την ρίγανη, δικής τους και αυτή καλλιέργειας, σε σακουλάκια.

Στο μεταξύ φύτεψαν τους νέους σπόρους στο μαθητικό θερμοκήπιο και περιποιήθηκαν διάφορα δέντρα.

Όλες αυτές οι δραστηριότητες έχουν ως σκοπό να καταλάβουν οι νέοι την αξία και τη σημασία του περιβάλλοντος, ως δημιούργημα του Θεού, στη ζωή μας και να το αγαπήσουν και να το προστατεύσουν.

Αυτό, που μαθαίνουν οι μαθητές στα Σχολεία της Εκκλησίας της Αλβανίας είναι ότι πρέπει να σκέπτονται ότι οφείλουν να συμπεριφέρονται με σεβασμό έναντι της φύσης.

Χωρίς να την αγνοούν, να την υποτιμούν και να περιφρονούν την αξία της.

Αλλά να καταλάβουν ότι δεν επιτρέπεται το φυσικό περιβάλλον να το αλλοιώνουμε, προκειμένου να το προσαρμόζουμε στις δικές μας ανεξέλεγκτες και ατέρμονες ανάγκες κι επιθυμίες.

Ο διαμορφούμενος τρόπος ζωής μας είναι τραγικά άφιλος προς το περιβάλλον, είναι τελικά απάνθρωπος, και ο σύγχρονος άνθρωπος έχει χάσει τον έλεγχο της ισορροπημένης εξέλιξης και ανάπτυξής.

Γι' αυτό η Εκκλησία τον καλεί και τον παρακαλεί να δει το περιβάλλον ως «οίκο του Θεού».

Στο πλαίσιο αυτό αποστολή μας είναι, μακριά από ηθικολογίες και δικαιολογίες, να βιώσουμε με την ψυχή και όχι με τη λογική τη σχέση μας με τη φύση, που είναι δημιούργημά του και η οποία αποτελεί τρόπο κοινωνίας με το θεό.

Στ' αλήθεια, πόσο θα ομορφύνουμε έτσι τη ζωή μας.

Πηγή: εκκλησία online