Ανοιχτή επιστολή Βορειοηπειρώτη προς την Ελληνική Κυβέρνηση

Ανοιχτή επιστολή  Βορειοηπειρώτη προς την Ελληνική Κυβέρνηση

Με αφορμή την επέτειο της αυτονομίας της Βορείου Ηπείρου του 1914, όπου με τον έναν τρόπο ή τον άλλο (θέλεις πούλημα θέλεις αντάλλαγμα) οι τότε κυβερνήτες αναγκαστικά μας ένταξαν στην Αλβανία. Οι μεγάλες δυνάμεις καθόρισαν τα σύνορα όπου ήθελαν και όπως ήθελαν, χώρισαν χωριά και οικογένειες στην μέση, ο ένας αδελφός Έλληνας και ο άλλος Αλβανός.

Ο λαός λέει υποφέρω του Χριστού τα πάθη... εμείς λέμε ότι υποφέραμε και υποφέρουμε τα διπλά πάθη του Χριστού και ο λαός λέει και το άλλο «γλωσσά μου γλυκιά μου γλώσσα άνοιξε και πες κάμποσα» Ακούστε λοιπόν, τούτα τα λίγα από τα πάρα πολλά να μην σας κουράσω…

Επι 45 χρόνια κλεισμένοι στα συρματοπλέγματα της Αλβανίας, χιλιάδες Βορειοηπειρώτες φυλακίστηκαν , εκτελέστηκαν, βασανίστηκαν, ταλαιπωρήθηκαν και όλα αυτά γιατί ήμασταν Έλληνες.

Πέρασαν 106 χρόνια, εμείς δεν λυγίσαμε σταθήκαμε όρθιοι στη μητρική μας γλώσσα στα ήθη και έθιμά μας, δείξαμε και εκεί και εδώ ποιοι είμαστε. Ο δικτάτορας του κομουνισμού Ενβέρ Χότζα, προσπάθησε με χίλιους δύο τρόπους να μας αλλάξει τη γλώσσα, την θρησκεία τα ήθη και έθιμα, αλλά δεν τα κατάφερε .

Σήμερα λέμε ΟΧΙ σε όλους τους κυβερνήτες που προσπάθησαν να μας χωρίσουν από την μάνα Ελλάδα. Όπως εκεί έτσι και εδώ , ο λαός λέει το αίμα νερό δεν γίνεται και αν γίνεται … δεν πίνεται, αυτό το έδειξε το γεγονός του 1989 όπου άνοιξαν τα σύνορα για 5 ώρες και σαν χείμαρρος από τις δύο πλευρές, ο λαός αντάμωσε. Έσμιξε η μάνα με το γιο, ο αδελφός με τον αδελφό! Το δάκρυ και το γέλιο ακατάπαυτο (ο ένας Αλβανός και άλλος Έλληνας, τι να σου δουν τα μάτια!)

Πριν το 1940 υπήρχε αλληλοβοήθεια, οι Βορειοηπειρώτες είχαν πολεμήσει στις μάχες μέχρι το Μεσολόγγι, την Εύβοια και σε πολλά άλλα μέρη, που αν απαριθμηθούν, κάθε πρόταση είναι και ένα βιβλίο.

Στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, η Ιταλία πέρασε τα ελληνοαλβανικά σύνορα από την Κακάβια , δεν πρόλαβε να πάει μέχρι το Καλπάκι, ο ηρωικός ελληνικός στρατός τους κατατρόπωσε. Οι Βορειοηπειρώτες (γυναίκες και άντρες) έγιναν ένα σώμα, μάχη με μάχη, βουνό το βουνό, περιέθαλπαν τους τραυματισμένους Έλληνες φαντάρους και τους πήγαιναν στο προσωρινό νοσοκομείο που είχε δημιουργηθεί , τους σκοτωμένους τους ενταφίαζαν σε ξεχωριστό νεκροταφείο, το οποίο το κράτησαν με νύχια και δόντια επί 45 χρόνια προστατεύοντάς τους από τον δικτάτορα…..

Λέμε στο λαό, στα αδέλφια μας, χίλια ευχαριστώ για τη φιλοξενία, την αγάπη και τη βοήθεια μέχρι να ορθοποδήσουμε.

Οι κυβερνώντες όλων τον εποχών στάθηκαν αντάξιοι ( ο λαός λέει "Σκόρδο μου, κρομμύδι μου, κάθε χαψιά και δάκρυ";)

Για να επισκεφθούμε την πατρίδα μας νόμιμα έπρεπε για μια εβδομάδα να ταλαιπωρηθούμε στην πρεσβεία της Ελλάδας στα Τίρανα ώστε να πάρουμε ΒΙΖΑ διάρκειας 6 μηνών, στο ταξίδι προς την πατρίδα μας περίμενε άλλος ενας γολγοθάς , ατελείωτες ώρες ορθοστασίας στην Κακαβιά , περιμένοντας στις ουρές, οπού στη συνέχεια μας πήγαιναν στο αστυνομικό στο τμήμα… εκεί να δουν τα μάτια σου, άνθρωποι τσουβαλιασμένοι ο ένας πάνω στον άλλον, φωνάζαμε στον αστυνόμο «είμαστε Έλληνες», αλλά άκουγες μόνο μια λέξη «στην ουρά», αυτό συνεχίστηκε επί 15 χρόνια. Αναρωτιόμασταν και αναρωτιόμαστε γιατί αυτή η άδικη τιμωρία και ταλαιπωρία.

Γιατί το λέω αυτό, διότι για μια περίοδο οι κυβερνήτες λειτούργησαν σωστά απέναντι στους υπερήλικες, που έδωσαν μάχη στο πόλεμο, και τους δόθηκε μια σύνταξη 350 ευρώ. Αυτό κράτησε για λίγα χρόνια και έρχεται μια μέρα καλή (μαύρη) και ξαφνικά το ποσό της σύνταξης μηδενίστηκε. Από το 2013 μέχρι σήμερα ταλαιπωρούν τους παππούδες και τις γιαγιάδες, τους λίγους, που απέμειναν, να μαζεύουν χαρτιά επί 7 χρόνια και να ταλαιπωριούνται στα γρανάζια της γραφειοκρατίας. Οι μισοί απ' αυτούς πέθαναν στους δρόμους.

Ύστερα από πολλά αιτήματα και παρεμβάσεις ακούσαμε τον σημερινό πρωθυπουργό στη Βουλή πριν 6 μέρες να λέει για την αδικία προς τους Β. Ηπειρώτες ότι θα το εξετάσει η κυβέρνηση και Ρωτώ γιατί θα το δει τώρα; Επί 8 μήνες γιατί δεν το είδε ώστε να το βάλει προς ψήφιση μαζί με το νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο που ψηφίστηκε στις 17 .2.2020?

Το «ΘΑ» ξέρουμε πόσο τραβάει!

Το τραγικότερο είναι ότι και στα παιδιά μας που εργάστηκαν κανονικά και πλήρωναν τις εισφορές τους στο κράτος, τους ζητά 40 χρόνια διαμονή στην Ελλάδα, πράγμα αδύνατο εφόσον τα σύνορα ήταν κλειστά!! Εκεί ήμασταν ξένοι κι εδώ ξένους μας θεωρούν ακόμα.

Ήθελα χαριτολογώντας να πω στον πρωθυπουργό όταν είχε έρθει ο αείμνηστος πατέρας του Κωνσταντίνος Μητσοτάκης στο Δερβιτσιάνη, όπου τον περίμενε ο πρωθυπουργός της Αλβανίας και εφόσον τον καλωσόρισε άρχισε να του λέει ότι σαν λαός «καλοπερνάμε» και τότε όλοι μας σύσσωμοι φωνάζαμε δυνατά «σου λέει ΨΕΜΑΤΑ» αυτό συνέχισε για λίγα λεπτά, ο Αλβανός πρωθυπουργός επειδή δεν ήξερε ελληνικά χειροκροτούσε και εκείνος κατάλαβε και με νεύμα μας έλεγε «ηρεμία».

Θυμάμαι τα πρώτα λόγια που είπε: «ΑΔΕΡΦΙΑ ΜΑΣ, να πού ήρθε η ώρα και σμίγουμε ξανά. Να έρθετε να εργαστείτε στη μάνα πατρίδα και να σπουδάσετε, ενώ τους υπερήλικες τους παρότρυνε να μείνουν στα πάτρια εδάφη και θα είχαν βοήθεια ώστε να μην ερημωθεί αυτός ο τόπος, διότι είναι τόπος ελληνικός!

Συνιστώ σε όλους τους Β. Ηπειρώτες να αφήσουμε κάθε μικροδιχόνοια, να γίνουμε όλοι μας μια γροθιά και ένα σώμα μια φωνή και να φωνάξουμε δυνατά με υπερηφάνεια είμαστε ΕΛΛΗΝΕΣ ώστε να ακουστεί η φωνή μας μέχρι και σε αυτούς, που δεν ξέρουν από ιστορία. Τους λέμε, λοιπόν, να ρωτήσουν τους παππούδες τους, που στο σχολείο το πρώτο τραγούδι, που μάθαιναν ήταν:

«Έχω μια αδέρφη

Κουκλίτσα και τρανή

Την λένε Βόρειο Ήπειρο

Την αγαπώ πολύ»

Ήμασταν και θα είμαστε υπερήφανοι για αυτό το πονεμένο κομμάτι του Ελληνικού Έθνους που λέγεται ΒΟΡΕΙΑ ΗΠΕΙΡΟΣ.

Βαγγέλης Φράγκος

Συνταξιούχος Βορειοηπειρωτης

Σχετικά άρθρα


Σχόλια