Θέμα της εκπομπής «Money» στο Euronews Albania αυτό το Σάββατο ήταν το Κτηματολόγιο της Αυλώνας, οι ατελείωτες παραβάσεις, δολοπλοκίες και τα προβλήματα με τα περιουσιακά παραθαλάσσια της Αλβανίας.

Τις τελευταίες δεκαετίες, οι απαλλοτριώσεις, οι καταπατήσεις και οι αρπαγή των ακινήτων και των χωραφιών εντατικοποιήθηκαν με διαβόητους νόμους όπως αυτός του 7501 και ο εμφύλιος του 1997, όταν κατά τη διάρκεια και μετά από αυτόν, καταγράφηκε μια πανωλεθρία παραβάσεων στην περιφέρεια Αυλώνα.

Ο δικηγόρος Kujtim Cakrani δήλωσε στο Money: «Τα προβλήματα στον Αυλώνα δεν έχουν ξεκινήσει αυτά τα 5 χρόνια. Τα προβλήματα ξεκίνησαν μετά το 1997, όταν άρχισαν οι κάθοδοι Αλβανών από το βορρά. Μέχρι το '97 δεν υπήρχε «κατάληψη» της πόλης.

Πώς όμως καταλήφθηκε η ακτή; Μετά το 1997 στην Αυλώνα, το Επαρχιακό Συμβούλιο, μέσω του Υπουργείου Γεωργίας, επανίδρυσε την Επιτροπή Παραχώρησης Γης. Από την παράκτια περιοχή, στην περιοχή Γιονούφρα και Ραδήμα, η γη αναδιανεμήθηκε σε άτομα που ήταν υπάλληλοι της γεωργικής δημόσιας επιχείρησης. Όμως, παράλληλα, υπήρξαν και αποφάσεις για αποζημιώσεις και επιστροφή περιουσιών. Αυτή η διαίρεση ή αυτή η αναδιοργάνωση που έγινε το 1998, δημιούργησε μεγάλες ιδιοκτησιακές συγκρούσεις, συγκρούσεις που προέκυψαν από το ίδιο σχέδιο σε Παλάσα, Μπόρσι, Κηπαρό και σε ολόκληρη την ακτή.

Κανείς δεν πίστευε ότι θα συσσωρευόταν σαν απόστημα όλη αυτή η υπόθεση. Έτσι, μοιράστηκαν κτήματα με πολιτικές επιτροπές. Πρέπει να παραδεχτούμε ότι το περιουσιακό πρόβλημα στην Αλβανία δεν ήταν νομικό, αλλά πολιτικό γιατί η πολιτική δεν ήθελε να λύσει το πρόβλημα και αφού ο νόμος 7501 είχε κλείσει τον κύκλο του το 1994-1995, επανενεργοποίησαν το πρόβλημα».

Οι πρώην δήμαρχοι δήμων και περιφερειών μοίρασαν AMTP (έγγραφα παροχών γης) για εκλογικούς σκοπούς και με αυτές τις ενέργειες άρχισαν να δημιουργούνται συγκρούσεις για την αλληλοκάλυψη των ακινήτων. Έτσι, για ένα κομμάτι γης ή ένα χωράφι, υπήρχαν περισσότερα από δύο ή τρία άτομα που ισχυρίζονταν ότι ήταν ιδιοκτήτες. Ο καθένας από αυτούς έπρεπε να ενεργήσει για να γίνει ιδιοκτήτης της γης, χρησιμοποιώντας κάθε νόμιμο και παράνομο μέσο για να πάρει την υπογραφή και τη σφραγίδα του επικεφαλής στο Κτηματολόγιο.