Γράφει η Νεφέλη Λυγερού
Γιατί ο Αλβανός πρωθυπουργός έκανε αυτή τη δήλωση για τα σύνορα με την Ελλάδα
Του Γιώργου Σκαφιδά
του Γιώργου Σκαφιδά
«Σίγουρα θα πρέπει να είναι η διευρυμένη κουλτούρα του Γκεντ Τσακάι, που έχει μαγέψει τον πρωθυπουργό Έντι Ράμα», γράφει αλβανικό δημοσίευμα για την επιμονή του επικεφαλής της κυβέρνησης να τον θέσει ως υπεύθυνο στο υπουργείο Εξωτερικών.
Γράφει ο Γιώργος Σκαφιδάς
Δεν είναι μόνο ότι προηγήθηκε των γιορτών που καθιστά έκτακτο και περίεργο τον ανασχηματισμό της Κυβέρνησης απ’ τον Πρωθυπουργό Έντι Ράμα. Έχει κι άλλα χαρακτηριστικά που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο απ’ τη μια εκδηλώνουν ότι ο ανασχηματισμός έγινε υπό συνθήκες πανικού αλλά και ότι ενέχει κινδύνους για το πόσο θα μπορέσει να αποτελέσει μέσο διαχείρισης της πολιτικής κατάστασης που θα οξύνεται στο άμεσο διάστημα.
Στις αποφάσεις του σε ότι αφορά στο δικαίωμα κατοχύρωσης ιδιωτικής, κοινοτικής, εκκλησιαστικής ή μοναστηριακής ιδιοκτησίας, εν πάση περιπτώσει κάθε φύσης μη κρατικής περιουσίας ο Ράμα δείχνει να διακατέχεται από υποτροπιάζουσα κομουνιστική νοοτροπία.
του Γιάννη Ξένου από την Ρήξη φ. 148
O Φατός Λιουμπόνια (Fatos Lubonja), ίσως η πιο αναγνωρίσιμη φιγούρα της μετακομμουνιστικής αλβανικής διανόησης, αποτελεί αναμφίβολα το πιο σταθερό και διαχρονικό σημείο αναφοράς στην ακανθώδη και βραδυκίνητη πορεία της χώρας προς τη δημοκρατία. Αν και υπήρξε γόνος υψηλόβαθμων αξιωματούχων της προνομιακής ελίτ του καθεστώτος Χότζα, καταδίκασε ήδη από τα φοιτητικά του χρόνια την προσωπολατρία και την υποκρισία του δικτάτορα, γεγονός για το οποίο διώχθηκε απηνώς και καταδικάστηκε σχεδόν ισόβια.
Μετά τα προκλητικά σχόλια του Αλβανού πρωθυπουργού στο facebook, όπου χαρακτήρισε γαϊδούρια, γουρούνια και ορεσείβιους όσους περεβρέθησαν στην κηδεία του Κωνσταντίνου Κατσίφα, μερίδα των ελλαδικών ΜΜΕ έσπευσε να αντιστρέψει το νόημα των δηλώσεων και να αποδώσει στον Έντι Ράμα δηλώσεις κατευνασμού μέσω "μαθημάτων αληθινού πατριωτισμού" όπως γράφτηκε σε κάποια από αυτά.
Η εκλογή του Έντυ Ράμα στη θέση του Πρωθυπουργού της Αλβανίας συνδέθηκε, από την πρώτη στιγμή, με ανιστόρητες εθνικιστικές και αλυτρωτικές φωνές εναντίον της Ελλάδας, υπονόμευση των βασικών ανθρώπινων δικαιωμάτων των Ελλήνων που ζουν, από καταβολής κόσμου, στις πατρογονικές εστίες τους και πολλά άλλα. Οι εσωτερικές σκοπιμότητες που υποκρύπτονται σε αυτή τη συμπεριφορά είναι εμφανείς.
Όσο και αν φαίνεται παράξενο, και τηρουμένων των αναλογιών, υπάρχει ένας προβληματισμός γύρω από τη «φινλανδοποίηση» της Ελλάδας από την Αλβανία.
Ένα παιχνίδι έχει εφευρεθεί τα τελευταία χρόνια στην Αλβανία. Το παιχνίδι ονομάζεται «Πρόκληση των ανθρώπων της Χιμάρας» ή διαφορετικά «Καπνός για να καλύψουμε τις βρωμιές».
Μετά από μία μακρά περίοδο ύφεσης, τα τελευταία αρκετά χρόνια οι ελληνοαλβανικές σχέσεις έχουν επανέλθει στον αστερισμό της έντασης. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για αναπόφευκτη εξέλιξη. Ο εθνικισμός και κατ’ επέκτασιν ο ανθελληνισμός ως ιδιαίτερη έκφανσή του, παραμένει σταθερά της αλβανικής πολιτικής σκηνής.
του Σταύρου Λυγερού