Τα έθιμα της Πρωτοχρονιάς στην Ήπειρο, είναι άμεσα συνδεδεμένα με την ιστορία και τον πολιτισμό του τόπου. Στηρίζονται σε παραδόσεις μιας κτηνοτροφικής περιοχής, όπου η 1η μέρα της κάθε νέας χρονιάς, ...

Καθ' όλη την εορταστική περίοδο του Δωδεκαημέρου, η Δερβιτσάνη και ευρύτερα η ιστορική Δερόπολη, αναβιώνει μια σειρά από έθιμα τα οποία σχετίζονται κατ' ένα μέρος τους με την αρχαία ελληνική παράδοση,...

Η Εστία ήταν μέλος του αρχαίου ελληνικού Δωδεκάθεου. Παρουσιάζεται ως καλοσυνάτη και ευγενική Θεά. Αποτελούσε προστάτιδα της οικίας. Η Εστία ήταν η θεά της φωτιάς. Η φλόγα της έκαιγε ασταμάτητα στο κέ...

Τα κάλαντα των Χριστουγέννων και όλων των υπολοίπων μεγάλων γιορτών της χριστιανοσύνης, αποτελούν το χαρμόσυνο προμήνυμα της κάθε μεγάλης γιορτής και τραγουδιούνται τόσο από τα μικρά παιδιά, όσο και α...

Αναβιώνει αυτές τις μέρες σε πόλεις αλλά και σε χωριά της Ηπείρου, στα σπίτια, το έθιμο που είναι γνωστό ως "τα σπάργανα του Χριστού", σε μια προσπάθεια να μην υποχωρήσει, μέσα στο καταθλιπτικό κλίμα ...

Αν και τα γεγονότα σχετικά με τις αλβανικές εκλογές "τρέχουν" και το αποτέλεσμά τους θα κρίνει και την πορεία της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας, εντός και εκτός της Βορείου Ηπείρου, δεν ξεχνάμε πως απ...

Tο μοιρολόι -με "οι" από τη σύνθεση των λέξεων λέγω και «μοίρα», ή με "υ" από το «μυρώ», μυρώνω και κλαίω τον νεκρό- είναι μία από τις αρχαιότερες ποιητικές εκφράσεις θρήνου. Το πρωτοσυναντάμε στα Ομη...

Στα βορειοδυτικά παράλια της ιστορικής Ηπείρου βρίσκεται η επαρχία της Χιμάρας. Στα ανατολικά της υψώνονται τα Κεραύνια όρη. Προς τα βόρια επικοινωνεί με τον Αυλώνα μέσω του αυχένα του Λογαρά, ενώ προ...

"…26 Φεβρουαρίου 1967. Τέλεσα σήμερα την τελευταία Θεία Λειτουργία. Αμέσως μετά παρέδωσα τα κλειδιά του ναού στην οργάνωση νεολαίας του χωριού…". Το ημερολόγιο του ιερέα Μιχάλη Μπάρκα, από το χωριό Δόβριστα του Αργυροκάστρου, που παρέδωσαν το 1998 στον Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο τα παιδιά του, αφού ο ίδιος δεν ζει πλέον, δεν ήταν ένα συνηθισμένο τετράδιο. Ηταν το ευαγγέλιο της εκκλησίας των Ταξιαρχών όπου ο παπα-Μιχάλης ιερουργούσε μέχρις ότου το καθεστώς Χότζα την κλείσει και τη μετατρέψει σε αποθήκη. Εκεί πρόλαβε και κατέγραψε τις τελευταίες του ώρες ως ιερέα.

H παλιά εκκλησία της Αγίας Βαρβάρας χτίστηκε τέλη του 5ου αρχές του 6ου αιώνα και έπαψε να στέκει όρθια από το βάρος των αιώνων, είτε από κάποια άλλη αιτία: καταστροφή από φωτιά, από επιδρομές βαρβάρων ή από σεισμό, στα τέλη του 17ου αιώνα. Στη διάρκεια των 12 αιώνων η εκκλησία επισκευάστηκε μερικές φορές. Μας το επιβεβαίωσε ο αρχαιολόγος κ. Τσιόντης από τα ευρήματα οικοδομικών υλικών διαφόρων περιόδων. Στην τελευταία ερείπωση η εικόνα της Αγίας Βαρβάρας βρέθηκε από τους χωρικούς στην κορυφή του λόφου. Την πήραν και την τοποθέτησαν ξανά στην μισογκρεμισμένη εκκλησία. Την επομένη η εικόνα βρέθηκε ξανά στην κορυφή του λόφου και αφού αυτό το θαυματουργό γεγονός επαναλήφθηκε, τότε οι χωρικοί των χωριών Αλύκο, Τσαούσι και Τρέμουλη αποφάσισαν και έκτισαν την εκκλησία στην κορυφή του λόφου, στο μέρος όπου επέλεξε η Αγία, εκεί όπου η θέα ήταν εξαιρετική, στο μέρος όπου βρίσκεται και σήμερα.

Ο όρκος που έδωσαν το 1991 ερχόμενοι στην Ελλάδα και δεν κράτησαν οι Βορειοηπειρώτες φοιτητές.

Στην πόλη Μεσημβρία της Θράκης η Αγία Ειρήνη θανατώθηκε, αλλά με τη δύναμη του Θεού αναστήθηκε και είλκυσε στην πίστη το διοικητή και ολόκληρο το λαό.

Η Πρωτομαγιά είναι η γιορτή της άνοιξης αλλά και ολόκληρης της φύσης και το μαγιάτικο στεφάνι είναι το μοναδικό έθιμο αυτής της μέρας που έχει μείνει και τηρείται ακόμη και σήμερα.

Πρόκειται για ένα πανάρχαιο έθιμο που τηρείται πιστά σε κάθε μεριά της χώρας. Κάθε τέτοια μέρα ένα λουλουδένιο στεφάνι στολίζει τις πόρτες των σπιτιών.

Το έθιμο της Τζαμάλας αναβιώνει για άλλη μία χρονιά στα Γιάννενα! Σε κάθε γειτονιά της πόλης άναψε και μία φωτιά ,για να διώξει κατά την λαϊκή παράδοση ..το κακό και έγινε η νύχτα μέρα!

Διαβαίνοντας την κοιλάδα της Δρόπολης, εκείνο που μπορεί να παρατηρήσει ο επισκέπτης είναι ο αφανισμός της αρχιτεκτονικής μας παράδοσης. Τα λιθόκτιστα σπίτια, καρπός μιας παράδοσης αιώνων, παραδόθηκαν στην κακογουστιά.