Όταν κάποιος ακούει για την πιο μεγάλη λέξη, σε οποιαδήποτε γλώσσα, στο μυαλό έρχονται περίεργα επίθετα ή αρχαία ονόματα ξεχασμένων πριγκίπων. Ποτέ όμως μια συνταγή! Ωστόσο, όπως συχνά συμβαίνει, η ελληνική γλώσσα μας εκπλήσσει ξανά.
Η μακρύτερη λέξη στα ελληνικά είναι:
λεπαδοτεμαχοσελαχογαλεοκρανιολειψανοδριμυποτριμμματοσιλφιοτυρομελιτοκατακεχυμενοκιχλεπικοσσυφοφατοπεριστεραλεκτρυνοπτοκεφαλιοκιγκλοπελειολαγῳοσιραιοβαφητραγανοπτερυγών.
Με μια πρώτη ματιά, μοιάζει σαν κάποιος να ένωσε πολλές λέξεις σε μία, αλλά στην πραγματικότητα είναι μια λέξη που δημιούργησε για διασκέδαση ο θρυλικός Αριστοφάνης.
Ο Αριστοφάνης, ο Αθηναίος ποιητής που γεννήθηκε το 450 π.Χ., θεωρείται ο κορυφαίος εκπρόσωπος της αρχαίας κωμωδίας. Η ικανότητά του να συνδυάζει τη σάτιρα με την πολιτική σε έναν ανάλαφρο και κωμικό τόνο τον κατέστησε αθάνατο. Παρόλο που η γέννηση της κωμωδίας αποδίδεται στους Σικελιώτες ποιητές Φόρμιδο και Επιχάρμο, ο Αριστοφάνης παραμένει η πιο εμβληματική φιγούρα του είδους, με έργα που έχουν εμπνεύσει το σύγχρονο θέατρο.
Αυτό που ξεχωρίζει τον Αριστοφάνη είναι ότι τα περισσότερα έργα του έχουν διασωθεί ακέραια, παρά το γεγονός ότι μας χωρίζουν 2.500 χρόνια από την εποχή του, γεγονός που τον καθιστά κυρίαρχο της αρχαίας κωμωδίας.
Η μακρύτερη λέξη που εισήγαγε ο Αριστοφάνης εμφανίζεται στην κωμωδία του «Εκκλησιάζουσες», η οποία παρουσιάστηκε το 392 π.Χ. Το έργο αφηγείται μια μυστική επανάσταση των γυναικών της Αθήνας, που καταφέρνουν να εισβάλουν στη Βουλή και να ανατρέψουν την ανδροκρατούμενη δημοκρατία. Οι νέοι νόμοι που επιβάλλουν προκαλούν ανατροπές, ειδικά στο ερωτικό πεδίο, καθώς κάθε άντρας έπρεπε πρώτα να ικανοποιήσει τρεις «άσχημες» γυναίκες πριν είναι ελεύθερος να ενωθεί με μια όμορφη.
Η ιστορία κλείνει με ένα συμπόσιο, όπου άνδρες, γυναίκες, όμορφοι και άσχημοι ενώνονται για να απολαύσουν ένα περίτεχνο πιάτο με την παραπάνω λέξη-συνταγή.
Η λέξη περιγράφει μια φανταστική συνταγή γεμάτη με διάφορα υλικά, που αντικατοπτρίζουν την ποικιλομορφία του συμποσίου. Αναλύοντάς την:
Σχόλια