Ένα σύνηθες και παγιωμένο φαινόμενο στα θέματα που αφορούν τον Βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό, δεν είναι άλλο από εκείνο της αδιαφορίας. Συνεπώς, υπό τις παρούσες συνθήκες η παγίωση των δυσκολιών είναι μονόδρομος. Πράγμα που ολοένα και ενδυναμώνει την αβεβαιότητα των μόνιμων κατοίκων του χώρου μας.
Ο ελληνικός στρατός μπήκε τρεις φορές νικηφόρα στην Βόρειο Ήπειρο και τις τρεις φορές αποχώρησε εξ' αιτίας διπλωματικών πιέσεων. Το δίλημμα ''Βόρειος Ήπειρος ή Αιγαίο''. Η ιταλική και βρετανική πολιτι...
Έχοντας κατά νου όλα όσα επί σειρά ετών γράφονται για την κομμουνιστική περίοδο στον τόπο μας, αρχικά δίστασα να συντάξω το παρόν κείμενο. Θεώρησα πως δεν είμαι ο καθ' ύλην αρμόδιος, μιας και γεννήθηκα κατά την μεταβατική περίοδο και οι γνώσεις μου επί του θέματος δεν είναι άμεσα βιωματικές.
Τα θέματα που σχετίζονται με την εθνική ταυτότητα και εν γένει με τον προσδιορισμό των Ελλήνων στη λεγόμενη «Βόρεια Ήπειρο» η οποία ουσιαστικά αποτελεί τη συνέχεια του ελληνικού – εθνοπολιτισμικού στοιχείου στη βόρεια περιοχή της ιστορικά αναγνωρισμένης Ηπείρου, σε καμία περίπτωση δεν φανερώνουν χαρακτηριστικά κάποιας αλλότριας κουλτούρας ή εθνικότητας.
Φτάνουμε αισίως κοντά στην καταληκτική ημερομηνία οπού αρχίζουν οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Αλβανίας με την ΕΕ, χωρίς ακόμη να έχει καθοριστεί ένα σχέδιο δράσης της Ελληνικής μειονότητας, αλλά ούτε και της ελληνικής κυβέρνησης. Και μπορεί μεν η ελληνική κυβέρνηση να έχει στον νου της ότι στην Βόρειο Ήπειρο υπάρχουν κάποιοι Έλληνες τους οποίους πρέπει να υπερασπιστεί και να κατοχυρώσει τα δικαιώματα τους, όσο ευρύτερα είναι δυνατόν, οι ίδιοι όμως οι Έλληνες της Βορείου Ηπείρου κάνουν τόσο την δική τους την ζωή δυσκολότερη, όσο και των υπεύθυνων στην Αθηνά. Διότι το πιο εύκολο είναι να κατηγορούμε χωρίς να αναλαμβάνουμε ευθύνες, και να βγαίνουμε πάντα καθαροί και άσπιλοι από κάθε κατάσταση.
Η Καρολίνα G. είναι Αλσατή. Ο Παύλος Μπερμπέρογλου είναι ένας από τους Γάλλους στρατιώτες που σκοτώθηκαν για να απελευθερώσουν τα πάτρια εδάφη, στο τέλος του Β΄ Π.Π. Ωστόσο, αν και «ατόφια Γαλλίδα», η μητρική της γλώσσα είναι τα αλσατικά. Στο σχολείο διδάχθηκε τα γαλλικά, στα τέλη της δεκαετίας του 1970.
Ως ένα άτομο που επιθυμεί την ανέλιξη του τόπου του και απεύχεται τον ξεριζωμό των νέων ανθρώπων από την πατρίδα του, ουκ ολίγες φορές, έχω επιθυμήσει να συνδράμω στο ελάχιστο στη γη που με γέννησε. Παραταύτα κάποιες φορές νιώθω πως οι απόψεις μου απέχουν παρασάγγας από την εδώ πραγματικότητα.
Στέλεχος στο Δήμο Φοινίκης, που καλύπτει την πρώην επαρχία του Αλύκου, μένει οικογενειακώς στο χωριό του. Έχει και τρία παιδιά που πρέπει να μεγαλώσει και να εκπαιδεύσει με τον καλύτερο τρόπο. Είναι, όμως, τα κοινωνικά, οι καθημερινές εξελίξεις που τον ανησυχούν περισσότερο. Όπως τον κάθε Βορειοηπειρώτη που τον πονάει και νοιάζεται γι’ αυτόν τον τόπο, ‘όπως:
Το Doomsday Clock η το ρόλοι της Αποκάλυψης είναι ένα συμβολικό ρολόι που αντιπροσωπεύει μια αντίστροφη μέτρηση για μια πιθανή παγκόσμια καταστροφή και διατηρείται από το 1947 από τα μέλη του Συμβουλίου επιστημόνων ατομικής ενέργειας. Επί του πρακτέου όσο πιο κοντά στα μεσάνυχτα δείχνει το ρολόι τόσο πιο πιθανή είναι μια μη αναστρέψιμη παγκόσμια καταστροφή.
Η συμφωνία των Πρεσπών κυρώθηκε, απέκτησε διεθνή ισχύ και έγινε νόμος του κράτους. Με τις αντιδράσεις όμως που προηγήθηκαν, έστω κι αν αυτές δεν έφεραν το επιθυμητό αποτέλεσμα, έχουμε πια ακονίσει τα εθνικά μας αντανακλαστικά για οποιαδήποτε τυχόν παραβίαση της συμφωνίας εκ μέρους των Σκοπίων και οφείλουμε πλέον να έχουμε αυξημένη την ευθύνη να υπερασπιζόμαστε σε κάθε έκφανση της ζωής μας την ιστορία, την ταυτότητα αλλά και τα συμφέροντα της Μακεδονίας και των Μακεδόνων.
Η κάλυψη των ιστορικών γεγονότων απ' την παλαιότερη ελληνική εφημερίδα
Για τα 100 χρόνια από τις ειρηνευτικές αποστολές της Ολλανδίας δημοσιεύθηκε η χρονολογία του Ολλανδού Ταγματάρχη Τόμσον ο οποίος ήταν παρών στην Αλβανία κατά την δημιουργία αυτού του κράτους και μάλιστα έλαβε μέρος ως διαμεσολαβητής για την επίλυση του ζητήματος που προέκυψε με την Αυτονομία της Β Ηπείρου το 1914. Ας διαβάσουμε τις επιστολές και να βγάλουμε τα συμπεράσματα μας.
Όλα ξεκίνησαν με το Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας που υπογράφηκε στις 13 Φεβρουαρίου του 1914 στην ιταλική πόλη από τις Μεγάλες Δυνάμεις και με το οποίο χαράζονταν τα αλβανικά σύνορα. Η περιοχή της Βόρειας Ηπείρου παραχωρούνταν στην Αλβανία, η οποία είχε αναγνωριστεί επίσημα ως ανεξάρτητο κράτος με τη Συνθήκη του Λονδίνου. Σύμφωνα με την απόφαση το Αργυρόκαστρο, το Βουθρωτό, το Δέλβινο, η Κορυτσά, η Χειμάρα, οι Άγιοι Σαράντα και η νήσος Σάσων ήταν πλέον αλβανικά εδάφη. Οι Μεγάλες Δυνάμεις, οι οποίες μετείχαν στη συνδιάσκεψη ήταν η Αγγλία , η Γαλλία, η Ιταλία, η Ρωσία, η Γερμανία, και η Αυστροουγγαρία. Η συμμαχία της Ιταλίας και της Αυστρίας, ήθελε ένα ανεξάρτητο κράτος στην περιοχή για να αποτελεί μία ζώνη ουδέτερη που να μπορεί να μετατραπεί εύκολα σε προγεφύρωμα σε πολεμική φάση.
Το 1913 ο ελληνικός στρατός ελευθερώνει τις πόλεις της Βορείου Ηπείρου. Δυο κάστρα του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού, η Χειμάρρα και η Κορυτσά είχαν απελευθερωθεί νωρίτερα (1912). Ο ελληνικός στρατός απελευθερώνει το κατεχόμενο βόρειο τμήμα της ενιαίας Ηπείρου από τους Οθωμανούς Τούρκους.
