Αυτός είναι ο Ναός της Παναγίας της Επισκοπής στο Αργυρόκαστρο από τα παλαιότερα στην Αλβανία, ο οποίος κινδυνεύει να καταρρεύσει ανά πάσα στιγμή.

Ο Ναός της Αναλήψεως στην Εμπορία είναι ένα από τα πιο αξιόλογα μνημεία στην Αλβανία. Αυτός ο ναός χρονολογείται από το 1389 και ανήκει στο αρχιτεκτονικό τύπο του σταυροειδούς με θόλο.

Πιστοί στα ελληνικά και χριστιανικά έθιμά της η Χιμάρα και οι Χιμαραίοι. Όπως κάθε χρονιά έτσι και φέτος, μετά την λήξη της θείας λειτουργίας ο κόσμος συγκεντρώθηκε στα Σπήλια όπου έγινε η ρίψη του τίμιου σταυρού.

Βόρεια Ηπειρος Νομός Αργυροκάστρου: Ιερός Ναός της Παναγίας στην Επισκοπή

Η κανονική χορήγηση του Αυτοκεφάλου από το Οικουμενικό Πατριαρχείο επί πατριάρχου Βενιαμίν Α’ ανοίγει νέα περίοδο για την Εκκλησία της Αλβανίας.

Η πρώτη Ιερά Σύνοδος, 1937

Η πανήγυρις του Ναού της Ιεράς Μονής Αγίου Νικολάου Μεσοποτάμου γίνεται κάθε χρόνο στις 20 Μαΐου, ημέρα μνήμης της ανακομιδής των λειψάνων του Ιεράρχη από τα Μύρα της Λυκίας.

Στην πόλη Μεσημβρία της Θράκης η Αγία Ειρήνη θανατώθηκε, αλλά με τη δύναμη του Θεού αναστήθηκε και είλκυσε στην πίστη το διοικητή και ολόκληρο το λαό.

Εντυπωισακές εικόνες απ' την περιφορά του επιταφίου στην Κορυτσά. Πλήθος κόσμου συνόδευσε τον επιτάφιο παρά την κακοκαιρία. Επικεφαλής πομπής ήταν ο μητροπολίτης Κορυτσάς κ. Ιωάννης, ένας από τους πλέον δραστήριους της Ορθόδοξης Εκκλησίας στην Αλβανία.

Έκαψαν και έσπασαν όλες τις εικόνες

Μετά τη διάρρηξη 22 σπιτιών και δύο εκκλησιών σειρά πήραν οι βανδαλισμοί σε εικονίσματα και ξωκλήσια. Δεν άφησαν εικόνα για εικόνα της Παναγίας δίχως να κάψουν και αυτές που δεν καίγονταν τις έχουν σπάσει με πέτρες. Δυστυχώς το Πωγώνι για μια ακόμη φορά βρίσκεται στο έλεος των αδίστακτων κακοποιών. Δεν ξέρουμε τι άλλο έχει σειρά.

Η Ορθόδοξη Εκκλησία στην Αλβανία καθόλη τη διάρκεια του περασμένου αιώνα, ακόμη και στις αρχές του 21ου, αντιμετώπισε πλήθος προβλημάτων, τα οποία απείλησαν ακόμη και την υπόστασή της. Θλιβερά γεγονότα, διώξεις, κατατρεγμοί, φυλακίσεις, θάνατοι, αποσχηματισμοί, εξορίες ιερέων, με αποκορύφωμα την κατάργηση της θρησκείας, σημάδεψαν στον 20ο αιώνα την πορεία της Ορθοδοξίας στη γειτονική και συγγενική μας χώρα.

Φωτογραφικό υλικό από τον εορτασμό των Θεοφανίων στην Κορυτσά και το Αργυρόκαστρο. Στις δύο πόλεις που υπάρχει έντονο Ελληνικό στοιχείο όπως κάθε χρόνο τηρήθηκαν τα χριστιανικά έθιμα με μεγάλη συμμετοχή των πιστών.

Σήμερα όπως και κάθε χρόνο οι Χιμαριώτες γιόρτασαν τα Θεοφάνια. Την θεία λειτουργία τέλεσε ο εφημέριος του Ιερού Ναού της Αγίας Μαρίνας Χιιμάρας, πατήρ Σιλουανός. Τα Σπήλια όπως θα δείτε και στις φωτογραφίες γέμισαν απ' τους πιστούς και ο Σταυρός ερρίφθη απ' τα χέρια του π. Σιλουανού απ' το κλούμπι, όπως γίνετε τα τελευταία χρόνια.

Ο τυχερός που έπιασε τον τίμιο Σταυρό ήταν ο Σπύρος Γκιόκας

Τα Αγία Θεοφάνεια είναι μία από τις αρχαιότερες εορτές της εκκλησίας μας η οποία θεσπίσθηκε το 2ο αιώνα μ.Χ. και αναφέρεται στη φανέρωση της Αγίας Τριάδας κατά τη βάπτιση του Ιησού Χριστού. Η ιστορία της βάπτισης έχει ως εξής: Μετά από θεία εντολή ο Ιωάννης ο Πρόδρομος εγκατέλειψε την ερημική ζωή και ήλθε στον Ιορδάνη ποταμό όπου κήρυττε και βάπτιζε. Εκεί παρουσιάσθηκε κάποια ημέρα ο Ιησούς και ζήτησε να βαπτισθεί. Ο Ιωάννης, αν και το Άγιο Πνεύμα τον είχε πληροφορήσει ποιος ήταν εκείνος που του ζητούσε να βαπτισθεί, στην αρχή αρνείται να τον βαπτίσει ισχυριζόμενος ότι ο ίδιος έχει ανάγκη να βαπτισθεί από Εκείνον. Ο Ιησούς όμως του εξήγησε ότι αυτό ήταν το θέλημα του Θεού και τον έπεισε να τον βαπτίσει. Και τότε μπροστά στα έκπληκτα μάτια των θεατών διαδραματίσθηκε μία μοναδική και μεγαλειώδης σκηνή, όταν με την μορφή ενός περιστεριού κατήλθε το Άγιο Πνεύμα και κάθισε επάνω στο βαπτιζόμενο Ιησού, ενώ συγχρόνως ακούσθηκε από τον ουρανό η φωνή του Θεού η οποία έλεγε: «Ούτος εστίν ο Υιός μου ο αγαπητός, εν ω ευδόκησα» («Αυτός είναι ο αγαπημένος μου Υιός, αυτός είναι ο εκλεκτός μου»).

Η σημαία της Χειμάρρας κατά την Τουρκοκρατία, εικονίζονται οι Αρχάγγελοι, Μιχαήλ και Γαβριήλ ως οι προστάτες της πόλης

Μια βδομάδα από τα ντροπιαστικά γεγονότα και το κλείσιμο με βίαιο τρόπο του Ναού της Παναγίας στην Πρεμετή απ' τους μπράβους που ενέργησαν για λογαριασμό του Δήμου της Πρεμετής και την ανοχή ολόκληρου του Αλβανικού πολιτικού συστήματος, η Θεία Λειτουργία ακόμη μια φορά εκτελείτε έξω στο προαύλιο της βεβηλωμένης Εκκλησίας .