Οι πρόσφατες κινήσεις των φοιτητών, αλλά και η μεγάλη αντικυβερνητική διαδήλωση κατά του καθεστώτος Ράμα στην Αλβανία είναι σε θέση να μας φέρουν λίγο πιο κοντά στην κατανόηση του πανδαιμόνιου που επικρατεί στη χώρα.

Η αβεβαιότητα κυριαρχεί παντού και οι επίσημες στατιστικές κάνουν λόγο για απίστευτα υψηλά ποσοστά πολιτών οι οποίοι επιθυμούν να εγκαταλείψουν πάραυτα τη χώρα. Ουσιαστικά πρόκειται για μια επανάληψη της γνωστής μεταβατικής περιόδου, αμέσως μετά την πτώση της δικτατορίας του Ε. Χότζα, (η οποία ταυτοχρόνως συνοδεύεται και από παγκόσμια οικονομική – πολιτική αστάθεια) δημιουργώντας ένα απέραντο χάος το οποίο επικρατεί μέχρι σήμερα.

Ο εθνικισμός συνεχίζει να χτυπά ασύστολα μέσα από κάθε μέσο ενημέρωσης και να καλλιεργείται έντονα από ένα εκπαιδευτικό σύστημα που κυριολεκτικά παραπαίει. Έτσι προστίθεται ένα ακόμη «βαρίδι» στην επιβίωση των γηγενών Ελλήνων του τόπου, οι οποίοι καθημερινά έρχονται αντιμέτωποι με τις βιοποριστικές τους ανάγκες, με την καταπάτηση της ιδιοκτησίας – ιδιωτικότητάς τους, με την επέλαση των ληστών στα σπίτια τους και γενικώς με σωρεία ποικίλων δυσκολιών.

Όλοι οι επίσημοι φορείς των απανταχού Ελλήνων που διαβιούν εντός των ορίων του αλβανικού κράτους, θα πρέπει να αντιδράσουν άμεσα έχοντας ως στόχο όχι μόνο τη βελτίωση των συνθηκών ζωής τους, αλλά και απαιτώντας μια σειρά από δικαιώματα που απορρέουν από όλες τις διεθνείς συμβάσεις περί των δικαιωμάτων του ανθρώπου.

Ελάχιστες έως ανύπαρκτες οι υποδομές σε σχολεία όπου αναγνωρίζονται έστω και περιορισμένα ως μειονοτικά – ελληνικά. Με αναλυτικά προγράμματα κακήν κακώς μεταφρασμένα από τα αντίστοιχα αλβανικά, με περιορισμένες ώρες στη διδασκαλία της μητρικής ελληνικής γλώσσας και με μια σειρά προβλημάτων που δε θα έπρεπε να αφορούν τους πρώτους Ευρωπαίους πολίτες μιας χώρας που μαστίζεται από την εγκληματικότητα σε όλες τις εκφάνσεις της, αλλά και κανέναν άλλο λαό του 21^ου αιώνα.

Επιπλέον η δικαστική μεροληψία έναντι των Ελλήνων και οι συνεχόμενες τρομοκρατικές συμπεριφορές των οργάνων της επίσημης πολιτείας, δυσχεραίνουν την όλη κατάσταση. Έτσι κάλλιστα συντονίζεται η μαζική εξόντωση από τις πατρογονικές τους εστίες.

Επιπροσθέτως οι ανύπαρκτες ή έστω οι ελάχιστες παροχές κονδυλίων στα μέρη όπου η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών είναι Έλληνες, τείνει να γίνει εσωτερική «γάγγραινα» για όσους παραμένουν μόνιμα στη γη τους. Απέραντες ακαλλιέργητες εύφορες εκτάσεις θυμίζουν ένα βομβαρδισμένο τοπίο και οι νέοι όλο και πιο συντονισμένα εγκαταλείπουν μια για πάντα τον τόπο.

Εάν η κατάσταση συνεχίσει να οξύνεται με τον ίδιο ρυθμό, θα είναι πια γεγονός η επόμενη χαμένη εθνική μας πατρίδα, η οποία θα έχει αδειάσει οριστικά το αργότερο μέσα σε δέκα χρόνια.

Ο Ανταποκριτής