Καθώς οι εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο και στα ελληνοτουρκικά μονοπωλούν το ενδιαφέρον και απορροφούν όλη την ενέργεια της ελληνικής διπλωματίας, είδαμε με ενδιαφέρον την ανάδειξη και του θέματος της ευρωπαϊκής προοπτικής των Δυτικών Βαλκανίων τόσο από τον Κυριάκο Μητσοτάκη όσο και από τον Νίκο Δένδια.

Βεβαίως, όλοι λίγο – πολύ γνωρίζουν ότι ακόμη κι αν η Ελλάδα στήριζε με κάθε τρόπο και χωρίς όρους την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Αλβανία και τη Βόρεια Μακεδονία, αυτό το σχέδιο δεν θα είχε πολύ μέλλον. Καμιά χώρα-μέλος της ΕΕ, μετά και τις τραυματικές εμπειρίες των τελευταίων διευρύνσεων, δεν θα ήθελε να ρισκάρει φορτώνοντας με παραπάνω προβλήματα ένα ήδη δυσλειτουργικό μοντέλο, όπως έχει καταλήξει να είναι η Ευρώπη των 27.

Όμως, ειδικά όσον αφορά την Αλβανία, η Αθήνα οφείλει να μην αφήσει τις πρωτοβουλίες στους άλλους εταίρους. Τώρα και το επόμενο διάστημα πρέπει να ασκηθεί πίεση στον Έντι Ράμα ώστε να προσφέρει ένα μέρος τουλάχιστον από όσα έχει υποσχεθεί.

Και το πρώτο είναι οι συνομιλίες για τη σύνταξη συνυποσχετικού… Ας μην επαναπαύονται στην Αθήνα από τα ωραία λόγια του κ. Ράμα και τα φιλικά χτυπήματα στην πλάτη. Πολύ περισσότερο όταν βλέπουμε τον όλο και πιο σφικτό εναγκαλισμό του με την Τουρκία και την όλο και μεγαλύτερη πρόσδεση της Αλβανίας στο άρμα του Ταγίπ Ερντογάν.

Πηγή: ΤΟ ΠΑΡΟΝ Έντυπη έκδοση