Στην επικαιρότητα κυριαρχούν άλλα θέματα, που προσφέρουν άρτον και θέαμα. Η υπόθεση ενός προφυλακισμένου Ελληνα, επί ένα οκτάμηνο, σε αλβανικές φυλακές ελάχιστους συγκινεί. Κι όμως θα έπρεπε, διότι πέραν του καθαρά ανθρωπιστικού ζητήματος υπάρχει και το πολιτικό. Ο προφυλακισμένος, ο Φρέντι Μπελέρης, είναι ο εκλεγμένος δήμαρχος της Χειμάρρας που το καθεστώς Ράμα αρνείται να αναγνωρίσει την εκλογική του νίκη. Με μια στημένη κατηγορία για εξαγορά ψήφων έναντι… 340 ευρώ, επιχειρεί να ακυρώσει το αποτέλεσμα αδιαφορώντας για τις συνέπειες αυτής της επιλογής.

Για να είμαι ειλικρινής κι εγώ θα ξεχνούσα αυτή την υπόθεση αν δεν μου την υπενθύμιζε προχθές η φωνή της κυρίας Αννας Μισέλ Ασημακοπούλου στο Ευρωκοινοβούλιο και η επίμονη αρθρογραφία του πρέσβη κ. Αλέξανδρου Μαλλιά στην «Καθημερινή». Το θέμα έχει καλυφθεί από άλλα γεγονότα και μοιραία έχει φύγει από τους τίτλους της επικαιρότητας –μέσα σε καταλήψεις, γάμους και βαφτίσια, ποιος ασχολείται με τον Μπελέρη– και η κοινή γνώμη ελάχιστα γνωρίζει για το πού βρίσκεται η υπόθεση. Εξ αντικειμένου έχει υποβαθμιστεί γιατί δεν «πουλάει».

Το ζήτημα δεν αφορά τις σχέσεις Ελλάδας – Αλβανίας, αλλά τις σχέσεις της Αλβανίας με τις αρχές που διέπουν την Ε.Ε. στα θέματα προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Ο Αλβανός πρωθυπουργός έχει εγκλωβιστεί σε ένα αδιέξοδο και η μόνη οδός που του μένει είναι η υποχώρηση. Προφανώς για λόγους γοήτρου, αλλά και οικονομικών συμφερόντων –ας μη λησμονούμε πως τα οικόπεδα της Χειμάρρας έχουν εξελιχθεί σε τουριστικά «φιλέτα» με μεγάλη αξία– δεν μπορεί να κάνει πίσω. Φυσικά και η ελληνική κυβέρνηση, παρά τις φιλικές πιέσεις που δέχεται να χαμηλώσει τους τόνους, είναι υποχρεωμένη να κρατάει το θέμα Μπελέρη ανοικτό όσο η αλβανική κυβέρνηση δεν σέβεται το κράτος δικαίου. Γιατί τελικά, όπως έχει αναλυθεί επαρκώς από την κ. Ασημακοπούλου, τον κ. Μαλλιά και τον κ. Αγγελο Συρίγο παλιότερα, το ζήτημα δεν είναι διμερές. Δεν αφορά τις σχέσεις Ελλάδας – Αλβανίας, αλλά τις σχέσεις της Αλβανίας με τις αρχές που διέπουν την Ευρωπαϊκή Ενωση στα θέματα της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Ολα αυτά έχουν ειπωθεί πολλές φορές από τη στιγμή που ανέκυψε το θέμα, όμως η κατάσταση παραμένει στάσιμη και τείνει να λάβει τα χαρακτηριστικά μιας συνηθισμένης ποινικής υπόθεσης, περιορισμένου ενδιαφέροντος, χωρίς την πολιτική και την εθνική της διάσταση. Σε αυτό συντελεί και το γεγονός πως την υπόθεση δεν την αγκάλιασε το σύνολο των Ελλήνων ευρωβουλευτών, καθώς πολλοί εξ αυτών, οι ανήκοντες στα «προοδευτικά» κόμματα, έχουν ιστορικά κακές σχέσεις με το Βορειοηπειρωτικό ζήτημα. Θεωρούν ότι ανήκει παραδοσιακά στη λεγόμενη εθνικιστική ατζέντα που δεν συνάδει με τα διεθνιστικά τους προτάγματα. Αλλά ο άνθρωπος παραμένει οκτώ μήνες προφυλακισμένος και όλοι αυτοί οι «προοδευτικοί» ευρωβουλευτές κάνουν πως δεν βλέπουν πως είναι και Ελληνας και εκλεγμένος δήμαρχος του οποίου τα ανθρώπινα δικαιώματα καταπατούνται βάναυσα από την αλβανική κυβέρνηση. Μια κυβέρνηση που ισχυρίζεται υποκριτικά ότι υιοθετεί τα ευρωπαϊκά ιδεώδη, την ίδια στιγμή που τα περιφρονεί.

Σάκης Μουμτζής, «Η Καθημερινή»