Στη διάρκεια των τεσσάρων αιώνων της οθωμανικής κυριαρχίας στα Βαλκάνια, πολλοί Έλληνες αλλά και άλλοι πολεμιστές από τα Βαλκάνια, βρήκαν καταφύγιο και υπηρέτησαν σε μεγάλους αριθμούς στις γειτονικές χριστιανικές δυνάμεις. Για παράδειγμα, μονάδες Ελλήνων και Χριστιανών Αλβανών υπηρέτησαν τη Βενετία και την Ισπανία στα Βαλκάνια και την Ιταλία, λίγο μετά την πτώση του Βυζαντίου.
Κατά τη διάρκεια των τουρκοβενετικών πολέμων του 15ου αιώνα, μεγάλοι αριθμοί στρατιωτών που είχαν υπηρετήσει στα τελευταία χριστιανικά κράτη στα Βαλκάνια, εντάχθηκαν στην υπηρεσία των βενετικών κτήσεων στην Ελλάδα και τη Δαλματία. Γνωστοί στα ιταλικά ως στραντιότι (stradioti), από τον ελληνικό όρο στρατιώτης, ήταν δυνάμεις ελαφρών ιππέων, που χρησιμοποιούσαν ως όπλα λόγχη, μακριά σπάθα και κεφαλοθραύστες και των οποίων η "στολή" ήταν ένα μίγμα ανατολίτικου και βυζαντινού εξοπλισμού.Καθόλη τη διάρκεια του 16oυ αιώνα, οι στραντιότι υπηρέτησαν στους στρατούς της Βενετίας, της Γένοβας, της Γαλλίας, της Αγγλίας και της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, Η Νεάπολη, τόσο κάτω από τον ισπανικό κλάδο των Αψθούργων όσο και κάτω από τους Βουρθώνους, παρέμεινε άλλο ένα κέντρο στρατιωτικής δραστηριότητας αλλά και εποίκισης από βαλκανικούς πληθυσμούς της διασποράς.
Κατά τον 15ο αιώνα, μεγάλοι αριθμοί Χριστιανών Αλβανών, προσφύγων από τους πολέμους του Σκεντέρμπεη, εγκαταστάθηκαν στην Καλαβρία και τη Σικελία και τον 15ο και 16ο αιώνα πολλοί Έλληνες και Αλβανοί stradioti και οι οικογένειές τους από την Πελοπόννησο μετοίκησαν σε εδάφη της Νεάπολης. Αργότερα, φυγάδες από τις αυτόνομες στρατιωτικές κοινότητες της Χιμάρας και της Μάνης, δημιούργησαν αποικίες στην Απουλία και αλλού. Οι περισσότεροι από αυτούς τους οικισμούς είχαν στρατιωτικά προνόμια αλλά και υποχρεώσεις, όμως μέχρι τον 18ο αιώνα αυτοί οι διακανονισμοί είχαν περιπέσει σε αχρηστία.
Καθώς μεταβλήθηκαν σε κληρονομικές μονάδες, η στρατιωτική αξία αυτών των παλαιότερων τμημάτων των stradioti κατέπεσε, αλλά κατά τον 18ο αιώνα νέοι στρατιωτικοί θεσμοί εμφανίσθηκαν για να συνεχίσουν την παράδοση των βαλκανικών λεγεώνων στη Βενετία και τη Νεάπολη, Οι δύο κυριότεροι σχηματισμοί που επανδρώνονταν από βαλκανικές δυνάμεις ήταν το βενετικό Reggimento Cimarrioto (Σύνταγμα Χιμαριωτών) και το ναπολιτάνικο Reggimento Real Macedone (Βασιλικό Μακεδονικό Σύνταγμα). Το Reggimento Cimarrioto σχηματίσθηκε κατά τη διάρκεια των πολέμων για τον Χάνδακα και τον Μοριά από τους Βενετούς, ενώ το Reggimento Real Macedone οργανώθηκε λίγο μετά τη δημιουργία του ανεξάρτητου Βασιλείου της Νεάπολης το 1734.
Πατήστε εδώ για να διαβάσετε την συνέχεια
Το κείμενο είναι μέρος του έργου με τίτλο Χιμαριώτες Μισθοφόροι Πολεμιστές και ανήκει στο himara.gr
Σχόλια