Όταν ο Μέγας Αλέξανδρος πέθανε, ο γιος του, Αλέξανδρος Δ΄, βρισκόταν ακόμα στην κοιλιά της μητέρας του, γεγονός που έκανε τη διαδοχή του θρόνου ένα περίπλοκο ζήτημα γεμάτο ίντριγκες.

Ο Αλέξανδρος Δ΄ ήταν ο μοναδικός νόμιμος γιος του Μεγάλου Αλεξάνδρου, καρπός του γάμου του με τη Ρωξάνη, μια Σογδιανή (ή Βακτριανή) πριγκίπισσα. Ο γάμος αυτός αποτελούσε μέρος της στρατηγικής του Αλέξανδρου για την ενοποίηση των διαφορετικών λαών και πολιτισμών της αυτοκρατορίας του, καθώς και έναν τρόπο να εξασφαλίσει την αφοσίωση του σογδιανού στρατού. Ωστόσο, αυτή η επιλογή δεν ήταν αρεστή στους στρατηγούς του, οι οποίοι προτιμούσαν η σύζυγος του βασιλιά να είναι Ελληνίδα.

Μετά τον θάνατο του Αλέξανδρου στη Βαβυλώνα το 323 π.Χ., χρειάστηκαν μήνες μέχρι να γεννηθεί ο γιος του. Έτσι, τον θρόνο ανέλαβε προσωρινά ο ετεροθαλής αδελφός του, Φίλιππος Γ΄ Αρριδαίος, παρά το γεγονός ότι είχε διανοητική αναπηρία. Παράλληλα, υπήρχε και ο Ηρακλής, γιος της Βαρσίνης, που φερόταν ως νόθος γιος του Αλέξανδρου. Παρόλο που η πατρότητά του δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ, η ύπαρξή του αποτέλεσε απειλή για τους στρατηγούς, οι οποίοι εποφθαλμιούσαν τον θρόνο. Οι διάδοχοι (διάδοχοι του Αλεξάνδρου) απέρριψαν τον Ηρακλή ως υποψήφιο διάδοχο, θεωρώντας τον γιο μιας μη Ελληνίδας και κοινωνικά κατώτερο.

Οι στρατηγοί μοίρασαν μεταξύ τους τις σατραπείες της αυτοκρατορίας, οδηγώντας σε διαμάχες για τη διαδοχή. Ο στρατός χωρίστηκε σε δύο παρατάξεις: το πεζικό υποστήριζε τον Φίλιππο Γ΄, ενώ ο στρατηγός Περδίκκας, διοικητής του ιππικού, κατάφερε να πείσει τους υπόλοιπους να αναλάβει την αντιβασιλεία μέχρι να γεννηθεί το παιδί της Ρωξάνης.

Ο Αλέξανδρος Δ΄ γεννήθηκε στα τέλη του 323 ή στις αρχές του 322 π.Χ., όμως, ως βρέφος, δεν μπορούσε να κυβερνήσει. Έτσι, οι στρατηγοί ανέλαβαν τον έλεγχο της αυτοκρατορίας. Το 321 π.Χ., ο Πτολεμαίος πήρε την Αίγυπτο, ο Σέλευκος τη Βαβυλώνα, ο Λυσίμαχος τη Θράκη, ο Αντίγονος τη Μικρά Ασία, ενώ ο Αντίπατρος διατήρησε τη Μακεδονία και την Ελλάδα.

Ο Αλέξανδρος Δ΄ μεγάλωσε σε ένα περιβάλλον γεμάτο ίντριγκες και πολέμους, ενώ οι Έλληνες στρατηγοί δεν τον αποδέχονταν πλήρως, αφού ήταν γιος της "βαρβάρου" Ρωξάνης. Παρά το γεγονός ότι ήταν ο νόμιμος διάδοχος, παρέμεινε μια μαριονέτα στα χέρια των διαδόχων.

Η γιαγιά του, Ολυμπιάδα, προσπάθησε να προστατεύσει τον εγγονό της και να διατηρήσει την εξουσία του. Ωστόσο, το 317 π.Χ., μετά από αποτυχημένη εκστρατεία στη Μακεδονία, δολοφονήθηκε από τον Κάσσανδρο, γιο του Αντίπατρου. Ο Κάσσανδρος συνέλαβε τον Αλέξανδρο Δ΄ και τη Ρωξάνη, κρατώντας τους φυλακισμένους στην Αμφίπολη για έξι χρόνια.

Καθώς ο Αλέξανδρος Δ΄ μεγάλωνε, ο Κάσσανδρος άρχισε να τον βλέπει ως απειλή. Έτσι, όταν ο νεαρός διάδοχος έγινε δεκατεσσάρων ετών, ο Κάσσανδρος διέταξε τη δολοφονία του και της μητέρας του μέσω δηλητηρίασης. Για να αποφύγει την αναταραχή, διέδωσε ψευδείς φήμες σχετικά με τον θάνατο του Αλεξάνδρου Δ΄, επιτρέποντας στον λαό να το αποδεχτεί σταδιακά.

Παρά την προσπάθεια της Ολυμπιάδας να προστατεύσει τον εγγονό της, ο Αλέξανδρος Δ΄ δεν κατάφερε να επιβιώσει. Η αυτοκρατορία που ονειρεύτηκε ο Μέγας Αλέξανδρος δεν παρέμεινε ενιαία για πολύ, καθώς σύντομα διασπάστηκε σε ξεχωριστά βασίλεια.