Το μίσος για την Ελλάδα, ο στόχος των εκάστοτε αλβανικών κυβερνήσεων

Το μίσος για την Ελλάδα, ο στόχος των εκάστοτε αλβανικών κυβερνήσεων

Η ένταξη της Βορείου Ηπείρου στο νεοσύστατο αλβανικό κράτος ήταν μεν η ικανοποίηση των αυτουργών Ιταλών και Αυστροουγγαρέζων, που είχαν τα δικά τους συμφέροντα στην Αδριατική και των Αλβανών φεουδαρχών να φτιάξουν το δικό τους κρατίδιο, ήταν όμως κι ένας μεγάλος πονοκέφαλος για την διατήρηση και σωτήρια της.

Πονοκέφαλος διότι γνώριζαν πολύ καλά όλοι τους την αδικία που έγινε, την αγωνιστικότητα των επιφανών Βορειοηπειρωτών και την αγάπη τους για την Ελλάδα, γνώριζαν όμως πολύ καλά πως εκκρεμούσε ένα υπογραμμένο κι απ’ αυτούς Πρωτόκολλο, η υλοποίηση του οποίου θα έκοβε την όρεξή τους.

Για την ελάφρυνση του πονοκεφάλου αυτού βρήκαν τα αντίδοτα.

Έπρεπε πάσης θυσίας να εφαρμόσουν την πληθυσμιακή αφομοίωση κι άλλος τρόπος δεν υπήρχε από την αλλοίωση του πληθυσμού. Η πρώτη απόπειρα έγινε από το βασιλιά Ζώγκου όπου θέλησε να κατεβάσει κατά εκατοντάδες ορεσίβιους και να δημιουργήσει αλβανικά χωριά στον Βορειοηπειρωτικό χώρο. Διαμαρτυρήθηκε τότε η Ελλάδα και το σχέδιο δεν ολοκληρώθηκε.

Το συνέχισε ύπουλα και μεθοδευμένα η κυβέρνηση του δικτάτορα Χότζα με τις Κρατικές Γεωργικές Επιχειρήσεις, τις στρατιωτικές μονάδες κι άλλα κυβερνητικά ιδρύματα που «έσπειρε» στον βορειοηπειρωτικό χώρο, κουβαλώντας δεκάδες αλβανικές οικογένειες ως «εργατική δύναμη» και ως «ειδικευμένοι».

Ύπουλα η δικτατορία, φανερά και σκόπιμα η δημοκρατία τα τελευταία 28 χρόνια. Σήμερα που μιλάμε πολλές κοινότητες μετατράπηκαν σε μεικτές. Η αλλοίωση είναι δεδομένη.

Δεύτερο αντίδοτο ήταν η δικτατορία. Η τρομοκρατία και η βία διαμέσου των φυλακίσεων, εξορίσεων και θανατικών ποινών, οι εν ψυχρών δολοφονίες εκείνων που προσπαθούσαν να διαφύγουν στην Ελλάδα. Οι στατιστικές μιλούν για θηριωδία, για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, τα οποία πέρασαν απαρατήρητα από τους Τρανούς της Γης. Επίσης οι στατιστικές μιλούν, πως σε σύγκριση με τον αριθμό του πληθυσμού, η Εθνική Ελληνική Μειονότητα υπερτερούσε πάρα πολύ.

Τρίτο αντίδοτο η κομμουνιστική προπαγάνδα. Όλα τα διαδικτυακά μέσα, ο προφορικός και γραπτός λόγος, οι ινστρούχτορες του κόμματος, οι κυβερνητικοί και κομματικοί ιθύνοντες, οι μαζικές οργανώσεις του Δημοκρατικού Μετώπου, των Επαγγελματικών Ενώσεων, της Γυναίκας, της Νεολαίας, των Πιονέρων… είχαν έναν και μοναδικό σκοπό: να επευφημήσουν τη χώρα των αετών, την μοναδική στον κόσμο που χτίζει το σοσιαλισμό στηριζόμενη στις δυνάμεις της, του φαναριού στην Ευρώπη και στον κόσμο και να καυτηριάζανε τις ιμπεριαλιστικές χώρες, ιδίως την Ελλάδα. Η Ελλάδα το μαύρο πρόβατο. Η αιτία όλων των κακών. Που ζηλεύει γιατί οι μειονοτικοί στην Αλβανία ζουν ελευθέρα, χωρίς αφεντικά. Τέτοια ήταν η πλύση εγκεφάλου που κατόρθωσαν ώστε Μειονοτικοί να έβριζαν την Ελλάδα. Αυτοί να αποφάσιζαν για την καταδίκη των ομοεθνών τους. Αυτοί να ξεπερνούσαν το όριο και να πολλαπλασιάζανε τον αριθμό των κουλάκων, των εχθρών του λαού και να εφάρμοζαν την πάλη των τάξεων με το μεγαλύτερο φανατισμό.

Ξεφυλλίζοντας σήμερα τα «Βιβλία της Δόξας», ιστορικά των χωριών, (ευτυχώς όχι σε όλα) αισθάνεσαι μια απέχθεια, μια αηδία για τα γραφόμενα, τα ψεύδη, τις διαστρεβλώσεις και το μίσος που ξεχειλίζει κατά της Ελλάδος. Ας αναφέρουμε μερικά:

«Το χωριό μας δεν είχε σχολείο. Το άνοιξε η ελληνική προπαγάνδα για τους δικούς της σοβινιστικούς σκοπούς». «Οι Έλληνες φαντάροι πήραν δια της βίας χωρικούς, μάλιστα τους κακομεταχειρίστηκαν όπου πέθανε στα χέρια τους ο…» «Το 1883-84 η επιρροή των Ελλήνων σοβινιστών ήταν πολύ μεγάλη. Το Ελληνικό Πατριαρχείο, για τα συμφέροντα των Ελλήνων σοβινιστών, έντυνε την προπαγάνδα διαμέσου του κλήρου και του μεγαλοϊδεατισμού των Ελλήνων προς την κατεύθυνση να εξελληνίσουνε τους Αλβανούς» «Το 1912, η ελληνική κυβέρνηση για δικούς της σκοπούς έστειλε πλοία και πήρε δια της βίας πολλούς χωρικούς της Νοτίου Αλβανίας δια την Κέρκυρα»…

Οι γράφοντες των ιστορικών μπορούσαν να αποφύγουν τέτοιες ηλιθιότητες, αλλά η πλύση εγκεφάλου και ο φόβος υπερνικούσε την πραγματικότητα.

Με τα αντίδοτα αυτά, οι εκάστοτε αλβανικές κυβερνήσεις είχαν το κεφάλι τους ήσυχο στο εσωτερικό. Στο εξωτερικό οι πολιτικές άλλαξαν σύμφωνα τα συμφέροντα. Η Ελλάδα απαθής.

Με το DNΑ του μίσους ριζωμένο βαθιά στις ψυχές πολλών Αλβανών, με την έξαρση του εθνικισμού, με τα νέα αντίδοτα που μεταχειρίζονται και οι σημερινές κυβερνήσεις, δύσκολα να φύγει το μίσος αυτό.

Βαγγέλης Παπαχρήστος

Σχετικά άρθρα


Σχόλια

Προσθήκη σχολίου