Παρά τα όσα κατά καιρούς γράφονται για τη λεγόμενη «Βόρειο Ήπειρο», παρά τα όσα διάσπαρτα ανακαλύπτεις σε ποικίλες ιστοσελίδες, σχετικά με όλα όσα συνέβησαν σε αυτά τα μέρη, λίγοι είναι εκείνοι που έχουν εμπεδώσει την πραγματικότητα. Επίσης λίγοι έχουν καταλάβει πως υπάρχουν ακόμη Έλληνες στα εδάφη που σήμερα υπάγονται στο αλβανικό κράτος.

Οι θυσίες των Ελλήνων Βορειοηπειρωτών είναι εδώ και εκατό χρόνια κομμάτι της καθημερινότητας τους. Έχουν εμπεδώσει και οι ίδιοι πως το πείσμα και η υπέρμετρη αγάπη για τη γη τους, τους κρατά ακόμη στα σπιτικά τους.

Οι νομοθέτες και συγκεκριμένα οι Ευρωπαίοι εταίροι οι οποίοι υπό άλλες συνθήκες «κόπτονται» για την εδραίωση της δημοκρατίας και το σεβασμό στη διαφορετικότητα, φαίνεται πως ακόμη είναι ουσιαστικά απόντες από την Εθνική Ελληνική Μειονότητα της Αλβανίας.

Εν αναμονή για την πληθυσμιακή απογραφή του 2020, στον τόπο υποβόσκει ο φόβος, ενισχύονται με έναν ιδιοτελή τρόπο οι έριδες μεταξύ των Ελλήνων και συνεχίζεται μια αόριστη διάσπαση που οδηγεί στο μαρασμό.

Ακόμη και όσοι νέοι έχουν απομείνει στο χώρο, αν και δεν έζησαν τα παρελθόντα γεγονότα του καθεστώτος Χότζα, δηλώνουν πως πράγματι όλα βαίνουν προς μια σύγχρονη δικτατορία.

Τελικά είναι σε θέση το εθνικό κέντρο, να διασφαλίσει και να εξασφαλίσει τη δημοκρατία ή έστω τις βασικές αρχές της στους Έλληνες ομογενείς του;

Ίδωμεν…

Ο Ανταποκριτής