Του Θεοφάνη Μαλκίδη*

Η Γενοκτονία των Αρμενίων, το «Medz Yeghern» όπως λέγεται στην αρμενική γλώσσα το «μεγάλο έγκλημα» με αποκορύφωμα τον Απρίλιο του 1915 με τη δολοφονία των ηγετών του Αρμενικού έθνους, αποτέλεσε ένα από τα μεγαλύτερα σχέδια εξόντωσης που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα.

Το Οθωμανικό κράτος από τα τέλη του 19ου αιώνα, οι Νεότουρκοι μετά το 1908 αλλά και οι Κεμαλικοί μετά το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και μέχρι το 1924, υλοποίησαν το πρόγραμμα μαζικών δολοφονιών και διωγμών των Αρμενίων διακόπτοντας με αυτόν τον τρόπο την μεγάλη, σπουδαία και μακροχρόνια βιολογική και πολιτιστική τους παρουσία.

Το Οθωμανικό κράτος και οι εθνικιστές Νεότουρκοι ήταν έτοιμοι σε συνεργασία με παρόμοια καθεστώτα, όπως το γερμανικό, να επιβάλλουν διά της εξαφάνισης των Αρμενίων και άλλων εθνοτήτων τη νέα τάξη της εποχής. Ακολουθώντας σοβινιστικές και ρατσιστικές ιδέες, οι Νεότουρκοι σχεδίασαν και υλοποίησαν την πρώτη Γενοκτονία του 20ού αιώνα, που έμελλε να αποτελέσει και πρότυπο για τη Γενοκτονία των Ελλήνων και δύο δεκαετίες αργότερα για το Ολοκαύτωμα.

Πέρα από το «ποιος θυμάται τους Αρμένιους», το οποίο αναφώνησε ο αρχηγός των Ναζί Αδόλφος Χίτλερ όταν ετοίμαζε το Ολοκαύτωμα, ο ίδιος και το ολοκληρωτικό καθεστώς τους πήρε πολλά «μαθήματα» από τους Νεότουρκους και ειδικά από τον Κεμάλ, τον οποίο τον ονόμασε «Δάσκαλό του! Αλλωστε αυτοί που μελέτησαν την Γενοκτονία των Αρμενίων, επισήμαναν τις εκπληκτικές ομοιότητες με άλλα μαζικά εγκλήματα που διαπράχθηκαν τα επόμενα χρόνια, με αποκορύφωμα τις μαζικές σφαγές από τους Ναζί κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και ειδικά στην Ελλάδα με τα 1170 και πλέον ολοκαυτώματα.

Η Γενοκτονία των Αρμενίων, όπως και η Γενοκτονία των Ελλήνων, διαπράττεται υπό την κάλυψη μιας μεγάλης διεθνούς ένοπλης σύγκρουσης, του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, άρα αποτρέπει την εμφάνιση δυνάμεων που θα μπορούσαν να αποτρέψουν τις δολοφονίες, ενώ ο εθνικισμός και ο ρατσισμός των Νεότουρκων και των Κεμαλικών «δικαιολογεί» τις ακραίες συμπεριφορές, την έλλειψη ανοχής, την επιβολή της αυστηρής πειθαρχίας για την εκτέλεση του εγκλήματος, τη μυστικότητα κατά την περίοδο προετοιμασίας του.

Παράλληλα υπάρχει δημιουργία κρατικών, παρακρατικών, παραστρατιωτικών ομάδων που αναλαμβάνουν την εκτέλεση του σχεδίου εξόντωσης, η δημόσια εχθρότητα προς τα θύματα της εθνικής ομάδας αυξάνεται, πολλαπλασιάζονται οι προαγωγές σε στρατιωτικούς και κρατικούς λειτουργούς που συνδυάζονται με ελευθερία κινήσεων σε λεηλασίες, αρπαγές, βιασμούς και εντείνεται ο εκφοβισμός προσώπων που θα μπορούσαν να σκεφτούν ότι θα έπρεπε να προστατέψουν την ομάδα υπό εξαφάνιση. Ολα τα παραπάνω εμφανίστηκαν τόσο στην Γενοκτονία των Αρμενίων, καθώς και των Ελλήνων και των Ασσυρίων, όσο και αργότερα και στις μαζικές σφαγές κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

Νιώθω, διαχρονικά, ιδιαίτερη εκτίμηση για τον αρμενικό λαό. Εκτός από τα προσωπικά βιώματα και τις σημαντικές στιγμές που έζησα σε διάφορες χώρες του Πλανήτη μαζί με αυτούς τους Αρμένιους (συν)αγωνιστές μου, η επισήμανση περί εκτίμησης και σεβασμού, σχετίζεται με την μεγάληπροσφορά της πνευματικής-πολιτικής ηγεσίας στον αγώνα ανάδειξης της Γενοκτονίας. Είναι βέβαιο ότι χωρίς αυτούς τους ανθρώπους στην Αρμενία και τη Διασπορά, τις Αρμένιες και τους Αρμένιους σε όλον τον Πλανήτη, οι ιστορικοί χώροι της Μικράς Ασίας, του Καυκάσου, του Εύξεινου Πόντου, της Θράκης που γνώρισαν πολλά και συνεχή εγκλήματα, αλλά και ολόκληρος ο Κόσμος θα μάθαινε τη συρρικνωμένη εκδοχή της Αρμενικής Ιστορίας. Και το χειρότερο, θα γνώριζε αποκλειστικά και μόνο την Οθωμανική, Νεοτουρκική και την Κεμαλική της εκδοχή, δηλαδή το φασισμό, το ρατσισμό, τον ολοκληρωτισμό και την ιδεολογία του θανάτου.

Ο αγώνας των Αρμενίων παρ' ότι διεξήχθη και διεξάγεται σε δύσκολους καιρούς και συνθήκες, έφερε αποτελέσματα και θα φέρει και άλλα σημαντικά και σπουδαία. Οι αναγνωρίσεις της Γενοκτονίας από κράτη και φορείς ως αποτέλεσμα της συνέπειας και της σοβαρότητας που διακρίνει τους αγωνιστές της αναγνώρισης, θα συνεχιστούν.

Μετά από το μεγάλο και συνεχή σεβασμό που δείχνει ο αρμενικός λαός και οι συμπαραστάτες του, στην μνήμη και τα θύματα της Γενοκτονίας, ως αποτέλεσμα της μεγάλης προσπάθειας που κάνουν, θα δουν τους καρπούς της αγωνιστικότητάς τους. Κυρίως όμως θα νιώσουν τις ψυχές των εκατομμυρίων θυμάτων να αναπαύονται. Η ιστορία, το δίκαιο και η αλήθεια θα νικήσει!

* Ο Θεοφάνης Μαλκίδης είναι διδάκτορας του Παντείου Πανεπιστημίου, μέλος της Διεθνούς Ενωσης Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών, η οποία το 2007 αναγνώρισε τη Γενοκτονία των Αρμενίων, των Ελλήνων και των Ασσυρίων

Εθνικός Κήρυκας