37 ημέρες ησυχίας εις το Πήλιουρι. Ακολούθως οι αντάρται διέταχθησαν να μεταβούν εις Παλάσαν.

Τη νύκτα τα αντάρτικα σώματα παρέμειναν εντός του χωριού θέσαντα προ αυτού προφυλακάς.

Οι Τουρκαλβανοί, έρποντες, επλησίασαν περί την 10ην νυκτερινήν μέχρι 50 περίπου μέτρων απο των πρώτων προφυλακών. Οι σκοποί τους αντελήφθησαν και επυροβόλησαν. Αμέσως δι' αγγελιαφόρου ειδοποιήθησαν οι εις το χωρίον ευρισκόμενοι αρχηγοί Πολυξίγκης, Παπαγιαννάκης και Γαλερός, του υπό τον Τζουλάκης σώματος παραμείναντος εις Πήλιουρι.

Τα αντάρτικα σώματα εξήλθον αμέσως και έλαβαν καταλλήλους θέσεις. Το πύρ ήρχισε κατά των Τουρκαλβανών, διεθυνόμενον εις τα σημεία όπου εφαίνοντο αι λάμψεις των πυροβολισμών.

Οι Αλβανοί υπεχώρησαν μετ' ολίγον εγκαταλείποντες 3 νεκρούς.

Την πρωίαν οι Τούρκοι ευρίσκοντο ωχυρωμένοι εις την υψηλήν όσον και ισχυράν τοποθεσίαν Κιάφα Λογαρά. Οι Έλληνες κατηυθήνθησαν εναντίον των και ήρχισε πάραυτα σφοδρότατη επίθεσις.

Η μάχη ήτο πεισματωδέστατη. Πολλοί εκ των ημετέρων επλησίααν εις 10 μέτρων απόστασιν απο των Τουρκαλβανών, ενώ και οι περισσότερον απομεμακρυσμένοι δεν ευρίσκοντο εις απόστασιν μεγαλετέραν των 100 μέτρων.

Η εκ του συστάδην διεξαγωγή της μάχης επέτρεπεν εις τους μαχόμενους να ανταλλάσουν όχι μόνον πυροβολισμούς, αλλά και απειλές και ύβρεις.

-Γιουνάνηδες, εφώναζον οι Ελληνομαθείς Τουρκαλβανοί, θα φάμε το σπίτι σας!

-Θα φάμε το δικό σας, απήντων οι Έλληνες

-Θα σας πάρωμε τα όπλα σας Γιουνάνηδες

-Ελάτε μωρέ. Ελάτε να πάρετε Ελληνικά όπλα, αν σας βαστάη!

Εν τω μεταξύ η μάχη εξηκολουθεί λυσσώδης. Ο αρχηγός Παπαγιαννάκης με αρκετούς άντάρτας δια πλαγίας οδού ευρέθησαν εις τα πλάγια του εχθρού. Η κίνησις αυτή, προστεθείσα εις την πανωλεθρίαν την οποίαν είχαν ήδη υποστή οι Τούρκοι, τους ηνάγκασε να τραπούν εις φυγήν.

-Σταθήτε μωρέ, τους εφώναζεν ο Παπαγιαννάκης. Σταθ΄'ητε αν είστε παλληκάρια να πιάσουμε σπαθί με σπαθί!

Οι Αλβανοί όμως δεν ήσαν διατεθειμένοι ν' ακούσουν. Και εξηφανίσθησαν ατάκτως, αήσαντες επί του πεδίου της μάχης 12 νεκρούς και 30 τραυματίες.

Εκ των ημετέρων εφονεύθησαν 4 Κρήτες και ετραυματίσθη εις χωρικός εκ Πηλιουρίου.

Πληροφορίαι μεταδόθεισαι βραδύτερον εξ Αυλώνος, ανήγγειλαν προς τους εν Χειμάρρα, ότι οι Αλβανοί, αφού ετράπησαν εις φυγής και έφθασαν πανικόβλητοι εις την περίφημονν Αλβανικήν πρωτεύουσαν, διέδιδον ότι είχον κατανικήσει τους ημετέρους.

Ο πολύς όμως Ισμαήλ Κεμάλ εθύμωσε.

-Που είνε, είπε προς τους αρχηγούς των Αλβανών, τα σημάδια για να πιστέψω ότι μου λέτε; Λέτε ότι σκοτώνετε τους Έλληνας, ενώ αυτοί σας σκοτώνουν κθ' ημέραν, σας πέρνουν τα όπλα σας εξευτελίζουν.

«Ανέκδοτα των δυο μας πολέμων»

Του Ηλία Οικονομόπουλου