Πραγματοποιήθηκε στις 25 Ιουνίου 2021, στην πόλη των Ιωαννίνων, η ονοματοθεσία του Μουσικού Σχολείου. Πλέον θα φέρει το όνομα του Μαικήνα των Τεχνών, Νικολάου Δούμπα. Ο Δούμπας γεννήθηκε το 1830 στην Βιέννη, αλλά η απώτερη καταγωγή της οικογένειάς του ήταν «από τη Μοσχόπολη της Ηπείρου», όπως ανέφερε χαρακτηριστικά η διευθύντρια του σχολείου κυρία Κωσταγιάννη.
Στην εκδήλωση παρευρέθηκαν και χαιρέτισαν, ο περιφερειάρχης Ηπείρου Αλέξανδρος Καχριμάνης, ο δήμαρχος Ιωαννιτών Μωυσής Ελισάφ, ο τ. βουλευτής Μιχάλης Παντούλας και άλλοι.
Λίγα λόγια για τον Δούμπα
Ο Νικόλαος Δούμπας ήταν λάτρης των τεχνών. Υπήρξε πρόεδρος του Συλλόγου της Ανδρικής Χορωδίας της Βιέννης και αντιπρόεδρος του Συλλόγου Φίλων της Μουσικής της Βιέννης. Ήταν όμως και στενός φίλος των μουσουργών Βάγκνερ, Στράους και Μπραμς, στήριξε ζωγράφους όπως ο Μάκαρτ και ο Κλιμτ, ενώ σε αυτόν οφείλεται το ότι γνωρίζουμε σήμερα το έργο του Σούμπερτ, αλλά και η σύνθεση του βαλς του Στράους «Γαλάζιος Δούναβης» . Με έξοδά του ανεγέρθηκε το Μέγαρο Μουσικής της Βιέννης και ως ανταπόδοση ο δρόμος που περνά μπροστά από το κτίριο ονομάστηκε οδός Δούμπα (Dumbastrasse). Η Βιέννη χρωστά στον Δούμπα και άλλα εμβληματικά κτίρια: το Κοινοβούλιο, το πανεπιστήμιο, την Ακαδημία των Τεχνών, το Δημαρχείο, τον Καθεδρικό ναό του Αγίου Στεφάνου κ.ά. Ως ανταπόδοση ανακηρύχθηκε επίτιμος δημότης της πόλης της Βιέννης, το όνομά του γράφτηκε στο Χρυσό Βιβλίο της πόλης, ο Κραλ συνέθεσε το «Εμβατήριο του Δούμπα» (Dumba Marsch» και ο Στράους την «Πόλκα των Ελλήνων» (Hellenenpolka). Τάφηκε αρχικά στο ελληνικό τμήμα του νεκροταφείου της Βιέννης, ενώ στη συνέχεια ο τάφος του μεταφέρθηκε δίπλα από αυτούς του Μπετόβεν και του Μπραμς.
Βέβαια δεν θα μπορούσε να μην ευεργετήσει και τον ελληνισμό.Ως μέλος του αυστριακού κοινοβουλίου και της γερουσίας, προσπάθησε να επηρεάσει αποφάσεις του υπέρ της Ελλάδας. Ως πρόεδρος της Ελληνικής Αδελφότητας του Αγίου Γεωργίου αγωνίστηκε τόσο για τα ζητήματα της παροικίας των Ελλήνων όσο και για τα ζητήματα του έθνους. Μαζί με τον πατέρα του Στέργιο, είναι ένας από αυτούς που συνέβαλλαν στη δημιουργία του Πανεπιστημίου Αθηνών, το κτίριο του Αρσακείου Παρθεναγωγείου. Βοήθησε την λειτουργία του σχολείου στην Βλάστη της Κοζάνης και του νοσοκομείου στις Σέρρες. Ειδικά για τον πατέρα του αξίζει να αναφερθεί πως χρηματοδότησε την Φιλική Εταιρία, τον αγώνα του 1821 και τις σπουδές παιδιών από την Ελλάδα.
Α. Αλεξάκης
Διαβάστε επίσης:
Δημοφιλή
Σχόλια