Το 1821, λίγους μήνες μετά το ξέσπασμα της επανάστασης, ο 27χρονος Δημήτριος Υψηλάντης απηύθηνε προκήρυξη προς τους Χιμαραίους, με την οποία τους καλούσε να συμμετάσχουν στον Ξεσηκωμό του Γένους. Ο Δημήτριος Υψηλάντης εκπροσωπούσε τον αδερφό του Αλέξανδρο στην Πελοπόννησο, ως «πληρεξούσιος του Γενικού Επιτρόπου Αρχής». Με έναν λόγο ο Αλέξανδρος Υψηλάντης ήταν ο αρχηγός της Φιλικής Εταιρίας και ο Δημήτριος είχε αναλάβει να την εκπροσωπεί στην Πελοπόννησο.

Του Κ. Δημητρόπουλου

Ομογενείς Χειμαραίοι!

Η Ελλάς τέλος πάντων εκινήθη εις τα όπλα δια την ελευθερίαν της· έθνος του οποίου οι πρόγονοι επροτίμούσαν την ελευθερίαν περισσότερον παρά όλα τα αγαθά του κόσμου, του οποίου τα βιβλία εδίδαξαν τα ξένα έθνη να ζουν με ευνομίαν, δεν έπρεπε τοιούτον έθνος να αναστενάζη παντοτεινά υποκάτω εις τον βαρύτατον και σκληρότατον ζυγόν ενός ξένου και βαρβάρου έθνους, το οποίον εξέρασεν ένα καιρόν η Ανατολή δια τας αμαρτίας των πατέρων μας. Εκηρύχθη πανταχόθεν ο πόλεμος εναντίον του, απεφασίσθη των τυράννων η πτώσις. Όποιος είναι Έλλην, ας εξυπνήση τώρα, ας συλλογισθή κατά βάθος την απόφασιν του Γένους, και ας συνδράμη με όλην του την ψυχήν και καρδίαν. Είναι αληθινόν, ότι δεν έχομεν μεγάλας δυνάμεις και προετοιμασίας· είναι όμως αληθέστερον, ότι και οι τύραννοί μας ευρέθησαν ανέτοιμοι, και είναι αδύνατοι και άνανδροι. Εφαίνοντο ανδρείοι, ενόσω ημείς τους εφοβούμεθα· ευθύς όμως όπου απεφασίσαμεν να αποτεινάξωμεν τον ζυγόν, οι τύραννοί μας τρέμουν· ενενί λόγω, δια την ελευθερίαν των Ελλήνων άλλο δεν λείπει εις τους Έλληνας, παρά τελεία ομόνοια και αληθινή προθυμία. Ας παύσουν τα πάθη, ας συνεισφέρη έκαστος το δυνατόν, ας καθοπλισθούν οι δυνατοί εις τα όπλα, ας βοηθήσουν χρηματικώς οι έχοντες χρήματα, και ευθύς ο σαπημένος κολοσσός του τυράννου θέλει κρημνίζεσθαι πανταχόθεν, κι εντός ολίγου θέλει κατεδαφισθή. Χειμαρραίοι, αν χρειάζεσθε και άλλην απόδειξιν οποίος είναι ο παρών πόλεμος, φαντασθήτε τον Αλέξανδρον Υψηλάντην ερόμενον με στράτευμα πολυάριθμον, φαντασθήτε και εμέ τον αυτάδελφον του υπομένοντα παν είδος κακουχίας και αγωνιζόμενον υπέρ της ελευθερίας των Ελλήνων με απόφασιν να θυσιάσω και αυτήν την ζωήν μου, αν γένη χρεία. Μη μικροψυχείτε λοιπόν· αγωνίζεσθε με προθυμίαν, όπως εμπορείτε, και εντός ολίγου, θέλομεν λάβει από αυτόν τον πόλεμον όσα εις την αρχή μας λείπουν. Προσμένω όμως και από την Ευρώπην να με έλθουν αρκετά πολεμικά αναγκαία.

Τρικόρυφα, την 12 Ιουλίου 1821