32 χρόνια μετά τη θρησκευτική ελευθερία, χαρμόσυνα αντήχησαν και φέτος οι Χριστουγεννιάτικες καμπάνες των Ορθόδοξων Εκκλησιών στην Αλβανία, καλώντας το λαό στον πανηγυρισμό της μεγάλης γιορτής.

Και αντιλάλησαν ότι ο Χριστός γεννήθηκε και αν θέλουν οι άνθρωποι θα μείνει μόνιμος σύντροφος της καρδιάς τους.

Του π. Ηλία Μάκου

Το πως, το έδειξε όλα αυτά τα χρόνια ο Αρχιεπίσκοπος Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας κ. Αναστάσιος, με τη δική του καρδιά, την καθαρή, ταπεινή και θερμή από την ατμόσφαιρα της αγάπης προς τον Χριστό και της αγάπης προς το συνάνθρωπο.

Ο Μακαριώτατος προεξήρχε της Θείας Λειτουργίας στον καθεδρικό Ναό της Ανάστασης Τιράνων, πλαισιούμενος από το Μητροπολίτη Αμαντίας Ναθαναήλ και τον Επίσκοπο Βίλιδος Άστιο, καθώς και από κληρικούς της Αρχιεπισκοπής.

Διαβάστηκε, όπως και σε όλες τις εκκλησίες, το Χριστουγεννιάτικο μήνυμα του κ. Αναστασίου, όπου, μεταξύ άλλων τονίζει ότι "τα Χριστούγεννα, κορυφαία χριστιανική εορτή, δεν είναι απλώς ευκαιρία ανταλλαγής ευχών και δώρων, οικογενειακής θαλπωρής, ψυχαγωγίας, που προσφέρει πνευματική ευφορία στην κοινωνική ζωή. Είναι κυρίως μια ακένωτη πηγή πολυδιάστατης ελπίδος -για την αξία του κάθε ανθρώπινου προσώπου, για την πορεία της ανθρωπότητος, για το νόημα της ζωής".

Και προσθέτει: "Η υπομονή της ελπίδος, που εκπέμπεται τα Χριστούγεννα δεν συνιστά αδυναμία, αντιθέτως δηλώνει μια μυστική δύναμη. Μεταμορφώνει και τις μεγαλύτερες θλίψεις και αδυναμίες της παρούσης ζωής ενισχύοντας την αντοχή, το αγωνιστικό φρόνημα, την αντίσταση ποιότητος, τη στήριξη της αλήθειας και της δικαιοσύνης. Η ελπίδα στηρίζει την υπομονή και η υπομονή ενισχύει την ελπίδα, αντλώντας και οι δύο δύναμη από την πίστη".

Επισημαίνει ότι κάθε εποχή "έχει τις δικές της αναταραχές, πολεμικές συγκρούσεις, καταστροφές, τραγωδίες, ανέχεια, σπαραγμό, απελπισία. Και η δική μας συγκλονίζεται από παρατεινόμενους αδιανόητα σκληρούς πολέμους σε πολλές γωνιές της γης και κοντύτερα στην Ουκρανία και στην Παλαιστίνη. Αντιθέσεις και ρήγματα ταλαιπωρούν ακόμη και τα εκκλησιαστικά περιβάλλοντα. Κάθε λαός έχει τα δικά του πολύμορφα προβλήματα. Κάθε κοινότητα, κάθε άνθρωπος βιώνει ώρες μελαγχολίας και πόνου. Για όλες τις περιπτώσεις, απαραίτητος οδηγός παραμένει η υπομονή της ελπίδος. Ας εντείνουμε την ικεσία μας για κατάπαυση των φονικών συγκρούσεων και των ποικίλων κοινωνικών κρίσεων, ώστε να επικρατήσει όπου γης ειρήνη".

Ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος δέχθηκε στο Πνευματικό Κέντρο του καθεδρικού ναού "Ανάσταση" θερμές εόρτιες ευχές από τον πρόεδρο της Αλβανίας Μπαϊράμ Μπεγκάι, την πρέσβειρα της Ελλάδας στα Τίρανα Κωσταντίνα Καμίτση, το Δήμαρχο Τιράνων Εριόν Βελία, άλλους πολιτικούς παράγοντες και τους επικεφαλής των άλλων θρησκευμάτων.

Εξάλλου και στις άλλες Μητροπόλεις της Αλβανίας εορτάστηκε, με «πλημμυρισμένους» τους Ναούς από κόσμο, που συμμετείχε στις λειτουργίες με ευλάβεια, η ενανθρώπηση του Ιησού.

Ο Μητροπολίτης Κορυτσάς Ιωάννης ιερούργησε στο μητροπολιτικό ναό της πόλης και δέχθηκε στη συνέχεια ευχές εκπροσώπων θρησκειών, καθώς και αξιωματούχων και πολιτών.

Ο Μητροπολίτης Απολλωνίας και Φίερι προεξήρχε στο ναό του αγίου Γεωργίου Φίερι και μετά τη θεία λειτουργία, του ευχήθηκαν εκπρόσωποι θρησκειών, παράγοντες της πόλης και λαός.

Ο Μητροπολίτης Ελμπασάν Αντώνιος ιερούργησε στο ναό του Αγίου Νικολάου. Δεξιώθηκε εκπροσώπους των άλλων θρησκευτικών κοινοτήτων της πόλης, αλλά και τοπικούς πολιτικούς παράγοντες, καθώς και πιστούς.

Λατρευτικές εκδηλώσεις έγιναν και στη Μητρόπολη Αργυροκάστρου, όπως και στη Μητρόπολη Βερατίου με αθρόα προσέλευση των πιστών.

Κατά τα κηρύγματα στους ναούς της Αλβανίας, επισημάνθηκε η χαρά για τη Γέννηση του Χριστού δεν πρέπει να κρατά όσο κρατούν τα Χριστούγεννα και μετά να ξαναγυρίζει η λύπη και η κατήφεια. Και ορθά.

Εξάλλου σε ειδική τελετή ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος απένειμε τα βραβεία σε διαγωνισμός ζωγραφικής, που έγινε με ιδέα και παρακίνησή του, με θέμα: "Τα Χριστούγεννα και το παιδί σήμερα", για παιδιά ηλικίας 6-9 ετών.

Με θαυμασμό είδε τις δημιουργίες των παιδιών στην έκθεση, που πραγματοποιείται αυτό το διάστημα.

Η αγκαλιά του Μακαριωτάτου είναι πάντοτε ζεστή και ανοιχτή για τα παιδιά, τα οποία στηρίζει πολλαπλά και φροντίζει για τη μόρφωσή τους, ενώ θεωρεί ότι μεγαλώντας μπορούν να δώσουν νέα δυναμική στην κοινωνία.

Αγωνία του κ. Αναστασίου είναι τα παιδιά να διατηρήσουν και να μην μολύνουν την αγνότητα της ψυχής τους. Να μην πέσουν θύματα αιμοδιψών "τσακαλιών". Δεν θέλει το έδαφος να ξηραίνεται κάτω από τα πόδια τους, να μην ωχριά το ροδαλό πρόσωπό τους, να μην εξασθενεί ο χαρακτήρας τους. Και βρίσκεται σταθερά στο πλευρό τους.

Τα θεωρεί άνθη χαρωπά και λουλούδια ολόδροσα, που δεν πρέπει να σκεπαστούν από τη σκόνη της εποχής μας. Και τα καλεί συνεχώς να έχουν εμπιστοσύνη ακλόνητη στον Θεό και έτσι θα εμπιστευτούν και τον εαυτό τους και τους συνανθρώπους τους. Να μη σβήσει η σπίθα του Θεού και του καλού μέσα τους και να γίνει φλόγα.

Είναι πατέρας για τα παιδιά, έτσι τον αισθάνονται και τα ίδια, που τα δέχεται χωρίς όρους και όρια και τα σφίγγει μέσα στην καρδιά τους. Ο Αρχιεπίσκοπος, παρά τη μεγάλη ηλικία του, ακτινοβολεί μια αγέραστη νιότη ζωής και είναι θετικός συντελεστής στην πορεία της ζωής τους.

Στην προσπάθεια να στηριχθούν άτομα και οικογένειες, που έχουν ανάγκη, η Ορθόδοξη Εκκλησία της Αλβανίας διένειμε, πριν τα Χρσιτούγεννα, τρόφιμα και ρούχα, ενώ ανήμερα, οργάνωσε γεύματα αγάπης.

Χαρακτηριστικά αναφέρεται η πρωτοβουλία: «Δώσε κάτι από τον εαυτό σου με μεγάλη αγάπη» του Πανεπιστημιακού Κολλεγίου "Λόγος" της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αλβανίας, στο πλαίσιο της οποίας οι φοιτητές του Τμήματος Θεολογίας και Πολιτισμού του Πανεπιστημιακού Κολλεγίου "Λόγος" προσέφεραν στην "Υπηρεσία Αγάπης" της Αρχιεπισκοπής είδη διατροφής, για να προωθηθούν στους φτωχούς.

Εξάλλου οι μαθητές/τριες του Αλβανοαμερικανικού Σχολείου "Πρωταγωνιστές" διένειμαν σε άπορους πακέτα με τρόφιμα και ρούχα, που οι ίδιοι και οι γονείς τους είχαν ετοιμάσει. Τα παιδιά με τις πράξεις τους σπάνε τον πάγο της αδιαφορίας. Και με μια βούληση αναστημένη και ακμαία, μέσα από την αγάπη τους, βοηθιούνται να πλαστουργήσουν την προσωπικότητά τους.

Τη χαρά, που σκορπίζει το νήπιο Χριστός, οφείλουμε να την κρατήσουμε μέσα μας και να μην είναι φάντασμα ή όνειρο απατηλό, που σβήνει γρήγορα.

Και που δεν απομένει, παρά η ανάμνηση της γιορτής με τους φωτεινούς πολυελαίους, τα γιορτινά φορέματα, το στολισμένο τραπέζι, τις διασκεδάσεις και τίποτ' άλλο.

Ο Θεός, μέσω της ενανθρώπησης του Υιού του, μας δίνει το χέρι να σηκωθούμε από τη φρικιαστική πτώση μας και για το δικό μας καλό ας μη το αρνηθούμε και ας πιστέψουμε στο κάλεσμά Του.

Ο Λυτρωτής, που ήρθε ανάμεσά μας, ζητεί από μας τον υψωμό, το ανέβασμα το πνευματικό.

Και πραγματικά, μας έφερε από τον ουρανό πανωραίες αρετές, για να στολίσουμε τις καρδιές μας και να μεταβάλλουμε τις ψυχές μας.

Στην Αλβανία ακούγεται και αυτά τα Χριστούγεννα η φωνή του Χριστού, που μας καλεί να του δώσουμε την καρδιά μας, αφήνοντάς τον να γεννηθεί σ' αυτή.

Αυτή είναι πολυτιμότερη απ' όλους τους θησαυρούς της γης και του κόσμου ολόκληρου. Η καρδιά μας. Η αθάνατη ψυχή μας. Ο Χριστός δεν επιθυμεί να κατοικεί στα καλλιμάρμαρα μέγαρα της ασέβειας, ούτε τον ελκύουν πολυτέλειες του κόσμου. Μέσα στην καρδιά μας, στο βάθος της ψυχής μας θέλει να μείνει.