Τα γεγονότα του 2003 και η παράνομη απόφαση της εκλογικής επιτροπής κατά του Μπελέρη

Τα γεγονότα του 2003 και η παράνομη απόφαση της εκλογικής επιτροπής κατά  του Μπελέρη

Το 2000, διενεργούνται δημοτικές εκλογές στην Χιμάρα. Μέσα σε ένα πρωτοφανές ακόμη και για τα δεδομένα της Αλβανίας όργιο βίας και νοθείας το οποίο έχει αποτυπωθεί από τα εγχώρια και διεθνή ΜΜΕ, η ΟΜΟΝΟΙΑ με υποψήφιο τον Βασίλη Μπολάνο, χάνει τις εκλογές. Συντονισμένος ο κρατικός μηχανισμός έχει αλλοιώσει την βούληση των ψηφοφόρων. Πρακτικά, έχουν παραβιάσει τις κάλπες και τις έχουν γεμίσει μαζικά με πλαστά ψηφοδέλτια υπέρ του υποψηφίου του κυβερνώντος κόμματος.

Το 2003 η ΟΜΟΝΟΙΑ συμμετέχει στις εκλογές με τον ίδιο υποψήφιο, ενώ απέναντι βρίσκεται ο εκλεκτός της «εθνικής συμμαχίας» μεταξύ της αλβανικής κυβέρνησης και αντιπολίτευσης. Σε κανέναν άλλον δήμο και ποτέ άλλοτε δεν κατέβασαν κοινό υποψήφιο τα δύο μεγάλα αλβανικά κόμματα, το Σοσιαλιστικό και το Δημοκρατικό. Ο Γιώργος Γκόρος, το 2003 κατήλθε στις εκλογές ως κρατικός και όχι κομματικός υποψήφιος.

Ο ελληνισμός της Χιμάρας, έχοντας την πείρα του 2000, οργανώνεται για την διαφύλαξη του αποτελέσματος, υποδέχεται με χαρά και ανακούφιση ξένες και ντόπιες δημοσιογραφικές αποστολές, και κυρίως την αντιπροσωπεία των παρατηρητών του ΟΑΣΕ ελπίζοντας ότι η παρουσία τους και μόνο θα λειτουργήσει ανασταλτικά στις προσπάθειες νοθείας. Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι η προεκλογική εκστρατεία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, επικεντρώνεται εξ ίσου στην πρόσκληση διεθνών παρατηρητών όσο και στην προσέλκυση ψηφοφόρων.

Τελικά την ημέρα των εκλογών στην Χιμάρα καταφθάνουν ένοπλες δυνάμεις κουκουλοφόρων με διακριτικά της αλβανικής αστυνομίας. Μεταξύ άλλων έχουμεπυροβολισμούς, ρίψη χειροβομβίδας, εκφοβισμό στα εκλογικά κέντρα, την αστυνομία σε ρόλο εκλογικού αντιπροσώπου και εφορευτικής επιτροπής, δεκάδες τραυματίες από ξυλοδαρμό (μεταξύ των οποίων ο πατέρας του ολυμπιονίκη Πύρρου Δήμα) και έναν βαριά τραυματίααπό πολλαπλές μαχαιριές του οποίου η ζωή σώθηκε χάρη στην έγκαιρη μεταφορά του στην Κέρκυρα. Τα παραπάνω επιβεβαιώνει η τελική έκθεση του ΟΑΣΕ. Χαρακτηριστικά αναφέρεται:

  • Βίαια γεγονότα συνέβησαν ειδικά στην Χιμάρα, όπου υπήρξαν εκτεταμένες παραβιάσεις και συγκρούσεις. Σε μερικά εκλογικά κέντρα, μη εξουσιοδοτημένα άτομα παρενέβησαν και καθοδήγησαν την διαδικασία, ενώ σε ένα εκλογικό κέντρο η αστυνομία εισέβαλλε χωρίς την απαιτούμενη διαπίστευση (ΟΑΣΕ σελ.19, π.4&5).
  • Αν και η αστυνομία υπήρξε μάρτυρας ενός περιστατικού μαχαιρώματος έξω από το εκλογικό κέντρο στην Παλαιά Χιμάρα, δεν προέβη σε καμία ενέργεια ώστε να συλλάβει τον δράστη (Έκθεση ΟΑΣΕ σελ. 19, π.3&5).
  • Τα βίαια γεγονότα και η κραυγαλέα απάτη στην Χιμάρα, συμπεριελάμβαναν γέμισμα καλπών με πλαστά ψηφοδέλτια και πλαστή ψηφοφορία (ΟΑΣΕ σελ.22, π.3&4).

Την ημέρα αυτή, ο Φρέντης Μπελέρης βρισκόταν στο εκλογικό κέντρο του χωριού Πύλουρι ως αντιπρόσωπος της Ομόνοιας. Με την ολοκλήρωση της διαδικασίας, κουκουλοφόροι έκοψαν το ρεύμα στο εκλογικό κέντρο και έκαναν έφοδο προκειμένου να αρπάξουν την κάλπη. Όσοι αντιστάθηκαν μέσα στο σκοτάδι, μεταξύ των οποίων - και κυρίως ο Μπελέρης υπέστησαν άγριο ξυλοδαρμό.

Καθώς οι κάλπες μεταφέρονταν στο σημείο της καταμέτρησης κόσμος συγκεντρώθηκε εκεί ώστε με την παρουσία του να αποτρέψει άλλες προσπάθειες νοθείας. Το συγκεκριμένο πλήθος συγκεντρώθηκε, διαδήλωσε και εν τέλει πανηγύρισε ειρηνικά όπως φαίνεται και στα τηλεοπτικά πλάνα τόσο από ιδιωτικές λήψεις όσο και από την κάλυψη των ΜΜΕ. Ο ίδιος ο Μπελέρης, δεν συμμετείχε καν στην συγκέντρωση - διαδήλωση.

Η αλβανική δικαιοσύνη σε μία πλήρη αντιστροφή της πραγματικότητας, την ημέρα των εκλογών στην Χιμάρα δεν είδε τίποτα από όλα αυτά ή δεν θεώρησε πως έπρεπε να κινηθεί κάποια διαδικασία σχετικά. Αντίθετα, άμεσα κατηγόρησε και τελικά καταδίκασε το 2006 πέντε Χιμαραίους, για «έκκληση σε εθνικό μίσος» και «προσβολή της Δημοκρατίας και των συμβόλων της» (sic). Αν η περιγραφή και μόνο των κατηγοριών δεν είναι αρκετή για να φανεί ο παραλογισμός της κατάστασης, ας αναφερθεί ότι οι πέντε Χιμαραίοι κατέχουν ένα μοναδικό ρεκόρ, αφού ποτέ πριν και ποτέ μετά από αυτήν την καταδίκη, Αλβανός πολίτης δεν καταδικάστηκε για αυτές τις κατηγορίες.

Ένα παράδοξο είναι ότι, το δικαστήριο στηρίχθηκε στα ίδια στοιχεία που αποδεικνύουν το όργιο βίας και νοθείας που εξελίχθηκε στην Χιμάρα το 2003. Η απόφαση για μία εκ των κατηγορουμένων, αναφέρει χαρακτηριστικά ότι «η κατηγορούμενη φαίνεται στα τηλεοπτικά πλάνα να κρατά και να παρουσιάζει προκλητικά μία ελληνική σημαία».

Η απόφαση κατά του Μπελέρη δεν υστερεί σε ψεύδη αφού αναφέρει συγκεκριμένα ότι ο ίδιος προσέβαλλε την Δημοκρατία και τα Σύμβολά της, μέσω αρθρογραφίας σε έντυπο που εκδιδόταν στην Αθήνα και της παρουσίας του στις εν λόγω συγκεντρώσεις. Κανένα από τα δύο δεν ισχύει, αφού ο Μπελέρης δεν ήταν στην συγκέντρωση μπροστά στο δημαρχείο (όπως πιστοποιείται από όλα τα πλάνα όλων των λήψεων – ιδιωτικές και από αλβανικά ΜΜΕ) ενώ κανένα άρθρο του δεν παρατίθεται ως τεκμηρίωση αφού δεν υπάρχει.Άλλωστε η απόφαση του δικαστηρίου ξεκινά με την «διαπίστωση» ότι «Η Κατάσταση έως το τέλος της ψηφοφορίας σ' αυτήν την πόλη ήταν απόλυτα ήσυχη, δεν διαπιστώθηκε κανένα πρόβλημα.» (επίσημη μετάφραση Αρ. Απόφασης 302/2016).

Μια απλοποιημένη αποτύπωση του σκεπτικού του δικαστηρίου είναι ότι εφόσον το αλβανικό κράτος δεν αναγνωρίζει την Χιμάρα ως μειονοτική περιοχή, ο δημόσιος αυτοπροσδιορισμός ενός Χιμαραίου ως Έλληνα αποτελεί όχι απλώς αξιόποινη πράξη αλλά κακούργημα. Στην πραγματικότητα βέβαια, η απόφαση ήταν αποκλειστικά πολιτική στο πλαίσιο των ευρύτερων διαχρονικών πιέσεων κατά του ελληνισμού της περιοχής.

Χρειάστηκε να περάσουν χρόνια ώστε η απόφαση να ανακληθεί, με πολιτική πάλι παρέμβαση και ο Μπελέρης να έχει την δυνατότητα να συμμετέχει στις τοπικές εκλογές. Η Κεντρική Εφορευτική Επιτροπή όμως, φαίνεται να θεωρεί πως στην Χιμάρα αυτές δεν είναι απαραίτητες προκειμένου να συνεχίσει να διοικεί τον δήμο ο κυβερνητικός υποψήφιος. Δεν εξηγείται αλλιώς η αβάσιμη ανάγνωση της νομοθεσίας προκειμένου να μην κάνει δεκτή την υποψηφιότητα του Μπελέρη για τις επερχόμενες δημοτικές εκλογές. Πέραν του γεγονότος ότι η καταδίκη σχετικά με τα γεγονότα του 2003 αποτελεί δείγμα του θεάτρου του παραλόγου, η σημερινή χρήση της από την Επιτροπή, είναι εκτός νομικού πλαισίου.

Η αλβανική νομοθεσία ορίζει ότι καταδικασμένος για συγκεκριμένα αδικήματα ή με συγκεκριμένη ποινή φυλάκισης, δεν μπορεί να είναι υποψήφιος για δημόσια αξιώματα πριν παρέλθουν δέκα χρόνια από την ολοκλήρωση τέλεσης της ποινής. Για τον Μπελέρη που καταδικάστηκε το 2006 σε μη εκτελεστέα ποινή, τα δέκα χρόνια παρήλθαν το 2016. Χωρίς καμία λογική, η επιτροπή υπολογίζει ως εναρκτήριο έτος το 2009 και βάσει του σκεπτικού της, η περίοδος κατά την οποία δεν μπορεί να είναι υποψήφιος λήγει τον Ιούλιο του 2019 – έναν μήνα μετά την προγραμματισμένη ημερομηνία των δημοτικών εκλογών.

Προφανώς δημιουργούνται εύλογα ερωτήματα για την προσπάθεια που απαιτήθηκε, προκειμένου να βρουν έναν έστω και ευφάνταστο τρόπο, να παρατείνουν το διάστημα αποκλεισμού τόσο όσο χρειάζεται ώστε ο υποψήφιος της κυβέρνησης να μπορεί να διοριστεί δήμαρχος Χιμάρας άνευ εκλογών.

Σε πείσμα όλων αυτών που είναι σε εντεταλμένη υπηρεσία για να σκαρφίζονται τέτοιου είδους εμπόδια, θα απαντήσουμε όπως απάντησε ο Μπελέρης:
«Στις επικείμενες δημοτικές εκλογές η παράταξη που αντιστέκεται, η παράταξη που υπερασπίζεται τις περιουσίες μας, τον πολιτισμό μας, η παράταξη που υπερασπίζεται την Ελληνική μας καταγωγή, η παράταξη που θα υπερασπιστεί τα δικαιώματα και των δυο κοινοτήτων του δήμου θα έχει υποψήφιο και θα είναι ο νικητής.»

Σχετικά άρθρα


Σχόλια

Προσθήκη σχολίου