Αναμένεται νέο επεισόδιο στη φαρσοκωμωδία της δίωξης του εκλεγμένου δημάρχου Χειμάρρας Φρέντι Μπελέρη, στο δικαστήριο που θα εξετάσει τη στημένη εις βάρος του σκευωρία, η οποία έχει καταρρεύσει, με μάρτυρες να μην εμφανίζονται, τον βασικό μάρτυρα να έχει ομολογήσει ότι πληρώθηκε από τα μυστικά κονδύλια της αστυνομίας και το ποινικό μητρώο του Φρέντι Μπελέρη να είναι καθαρό, αλλά να εμφανίζεται ως «λερωμένο» και άλλα τέτοια ωραία, τριτοκοσμικά.

Αυτό που κάνει εντύπωση είναι ότι η Αθήνα, με εξαίρεση την οδηγία που έχει δοθεί στην πρέσβη στα Τίρανα Κωνσταντίνα Καμίτση να είναι παρούσα στο δικαστήριο, φαίνεται να έχει… μαλακώσει τη στάση της έναντι του Έντι Ράμα. Όσο, όμως, θολώνει η καθαρή στάση της Αθήνας για δίκαιη δίκη και για έγκριση άδειας ώστε να ορκιστεί ο εκλεγμένος δήμαρχος Χειμάρρας –κάτι που θα αποτελεί και επίσημη αναγνώριση των αποτελεσμάτων των εκλογών–, τόσο αφήνεται χώρος στον Έντι Ράμα να κάνει τα παιχνίδια του ανενόχλητος. Με μοναδικό σκοπό να αποκτήσει τον έλεγχο του Δήμου Χειμάρρας.

Ο Έντι Ράμα έχει σαφή στόχο, που αφορά βεβαίως και το προσωπικό κύρος του, καθώς από την πρώτη στιγμή έδωσε προσωπική μάχη για να μην εκλεγεί ο Φρέντι Μπελέρης, αλλά έχει να κάνει και με τον φόβο ότι η ανάληψη των καθηκό­ντων του δημάρχου από τον Φρέντι Μπελέρη θα βραχυκυκλώσει μια σειρά επιχειρηματικά σχέδια για την τουριστική ανάπλαση της Χειμάρρας από εταιρείες και επιχειρηματίες που βρίσκονται πολύ κοντά στο περιβάλλον του αλβανού πρωθυπουργού, οι οποίοι, εκτός των άλλων, έχουν βάλει στο μάτι και μειονοτικές περιουσίες στην περιοχή.

Είναι προφανές ότι ο Φρέντι Μπελέρης, ακόμη κι αν αναλάμβανε τα καθήκοντά του, δεν θα μπορούσε εύκολα να αποτρέψει αυτά τα σχέδια, αλλά ο Έντι Ράμα δεν θέλει ούτε ένα μικρό εμπόδιο να βρεθεί μπροστά του. Και γι' αυτό δίνει τη μάχη μέχρι τέλους, αδιαφορώντας για τις σχέσεις με την Ελλάδα και ελπίζοντας ότι τελικά η σκληρή στάση της Αθήνας θα μαλακώσει υπό την πίεση των εκβιασμών του ίδιου αλλά και από την πίεση των Ευρωπαίων προς την Αθήνα, ώστε να μην εμποδίσει τις σχέσεις της Αλβανίας με την ΕΕ.

Μια αλλαγή στάσης από την Α­θήνα θα έχει όμως δυσάρεστες συνέπειες τόσο για το κύρος της χώρας στα Βαλκάνια αλλά και για το μέλλον της ελληνικής εθνικής μειονότητας, που θα αισθανθεί για μια ακόμη φορά ότι εγκαταλείπεται από το ε­θνικό κέντρο και θυσιάζεται στον βωμό των υποτιθέμενων καλών σχέσεων με τα Τίρανα.

Από την στήλη Υπουργείο Εξωφρενικών
της εφημερίδας ΤΟ ΠΑΡΟΝ