Το μήνυμα της Ανάστασης σκορπίστηκε σ' ολόκληρη την Αλβανία, όχι ως ένας απλός άψυχος τίτλος, που γράφεται σε χαρτί, αλλά ως ένα ουράνιο χάρισμα, που κατοχύρωσε και σφράγισε ο Χριστός με το αίμα του.

του π. Ηλία Μάκου

Στον εορτάζοντα καθεδρικό ναό «Ανάσταση» Τιράνων, προεξήρχε ο Μητροπολίτης Αμαντίας Αναστάσιος, πλαισιούμενος από τοτον Επίσκοπο Βίλιδος Άστιο και κληρικούς.

Στο πασχάλιο μήνυμά του ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας, που διαβάστηκε σ' όλους τους ναούς της χώρας, επισήμανε ότι " η βίωση της Ανάστασης έρχεται μέσα από τον Σταυρό, μέσα από τα πάθη. Μέσα από αυτή τη διαδρομή, χαλυβδώνεται η αντοχή μας και αποφεύγεται η βύθιση στην κατάθλιψη και την απελπισία. Το Χριστός Ανέστη έρχεται ως επινίκιος ύμνος της ορθοδοξίας, ο οποίος εμπεριέχει το ουσιαστικό νόημα της πίστης μας: τη θυσία του Θεανθρώπου και τον Λόγο του Θεού».

Και πρόσθεσε: «Η πασχαλινή περίοδος ιδιαιτέρως μας προσκαλεί να προσεγγίσουμε τον παθόντα και αναστάντα Χριστό με έναν προσωπικό βιωματικό τρόπο: ''τοῦ γνῶναι αὐτὸν καὶ τὴν δύναμιν τῆς ἀναστάσεως αὐτοῦ καὶ τὴν κοινωνίαν τῶν παθημάτων αὐτοῦ, συμμορφούμενοι τῷ θανάτῳ αὐτοῦ'' (Φιλ. 3:10). Δύο βασικές αλήθειες φωτίζουν τον δρόμο για τη στενότερη σχέση με τον παθόντα και αναστάντα: Η αποδοχή της κοινωνίας των παθημάτων και η συμμόρφωση τῷ θανάτῳ Αὐτοῦ».

Η παννυχίδα της Αναστάσεως τελέστηκε στον εξωτερικό χώρο του ναού, ο οποίος κυριολεκτικά ήταν πλημμυρισμένος από κόσμο. Το ίδιο συνέβη και στους μητροπολιτικούς ναούς της «Ανάστασης» στην Κορυτσά, όπου χοροστάτησε ο Μητροπολίτης Ιωάννης, και στο Αργυρόκαστρο, όπου χοροστάτησε ο Μητροπολίτης Δημήτριος, καθώς και στο μητροπολιτικό ναό του αγίου Γεωργίου Φίερι, όπου χοροστάτησε ο Μητροπολίτης Απολλωνίας και Φίερι Νικόλαος και στο μητροπολιτικό ναό αγίου Νικολάου Ελμπασάν, όπου χοροστάτησε ο Μητροπολίτης Ελμπασάν Αντώνιος και στο μητροπολιτικό ναό αγίου Δημητρίου Βερατίου.

Οι Ορθόδοξοι της Αλβανίας δεν έμειναν ψυχικά μακριά από το γεγονός της Ανάστασης του Χριστού

Και ένιωσαν το χαρμόσυνο μήνυμα ότι «Χριστός Ανέστη», που είναι ύμνος ενθουσιαστικός, ιαχή θριάμβου και νίκης.

Μάλιστα αυτό το μήνυμα οι πιστοί της Αλβανίας το αισθάνονται εντονότερα, καθώς η Εκκλησία γνώρισε το βάρβαρο διωγμό του αθεϊσμού.

Κατάλαβα οι Ορθόδοξοι πιστοί της Εκκλησίας της Αλβανίας, ότι εάν Εκείνος με τη θέλησή Του δεν ανέβαινε στο Σταυρό να πεθάνει, λες και ήταν κακούργος, δεν θα ερχόταν η Ανάσταση, που είναι της τελικής νίκης προμήνυμα.

Εάν Εκείνος από καθαρή αγάπη δεν έγινε σταγόνα προς σταγόνα το αίμα Του και δεν σκόρπιζε παντού το φως της Ανάστασής Του, τότε όλοι εμείς, χωρίς καμία εξαίρεση, θα ήμασταν για πάντα καταδικασμένοι, χωρίς ελπίδα σωτηρίας.

Για να ζήσουμε και να ζούμε παντοτινά ευτυχισμένοι αποθνήσκει με σκληρό θάνατο και ανασταίνεται ο Κύριος.

Το Χριστός Ανέστη-Αληθώς Ανέστη γέμισε με ιερή συγκίνηση τους Ορθόδοξους της Αλβανίας.

Η Ανάσταση του Χριστού είναι ένα σήμαντρο, που διαλαλεί: Ψηλά οι καρδιές, ψηλά οι συνειδήσεις!

Μπορούμε και εμείς, ακολουθώντας τον Αρχηγό της ζωής, να γίνουμε νικητές της ζωής.

Αρκεί η πίστη μας να είναι ζωντανή, και όχι είναι νεκρή…

Η Ανάσταση του Χριστού μετέφερε στους Ορθόδοξους της Αλβανίας, από τη μια άκρη ως την άλλη της χώρας, την ελπίδα ότι ο Χριστός, ο Ήλιος της Δικαιοσύνης, με τα πάθη του, με τη σταύρωσή του, με τον ενταφιασμό του, αλλά κυρίως με την Ανάστασή του, ανατέλλει για όλους μας μια καινούργια ζωή, από την οποία ασφαλώς έχουμε τη δυνατότητα να αντλούμε ό,τι πιο ευγενικό μπορούμε να έχουμε ως Χριστιανοί και ως Άνθρωποι.

Με τη χάρη Του και τη δύναμή Του οι λύπες μας θα μεταβάλλονται σε χαρές και οι χαρές θα είναι μόνιμες και αληθινές, γιατί θα είναι δικά Του.