Ένα σημαντικό και φλέγον ζήτημα, το οποίο χρήζει άμεσης επίλυσης από την επίσημη ελληνική – ευρωπαϊκή πολιτεία προς τους γηγενείς Έλληνες της Βορείου Ηπείρου, είναι εκείνο της εκπαίδευσης.

Γράφει η Νεφέλη Λυγερού

Προσφάτως, κατά την 28η επέτειο ιδρύσεως της Δ.Ε.Ε.Ε.Μ. – ΟΜΟΝΟΙΑ στη Δερβιτσάνη της Δρόπολης, παράλληλα με τον καθιερωμένο εορτασμό, ανασυγκροτήθηκε και η Νεολαία της οργάνωσης. Ουσιαστικά, νέοι άνθρωποι αρχίζουν να επαναπροσδιορίζουν τη στάση τους απέναντι στα τόσο σοβαρά προβλήματα, τα οποία ταλανίζουν τον τόπο μας εδώ και δεκαετίες, με αποκορύφωμα το σημερινό πανδαιμόνιο που επικρατεί στην περιοχή μας.

Η εἰρηνική συμβίωση τῶν θρησκευτικῶν κοινοτήτων μπορεῖ γενικά νά προέλθει ἀπό δύο ἀντίθετες ἀφετηρίες. Εἴτε ἀπό τήν ἀδιαφορία γιά τη θρησκευτική ἐμπειρία, εἴτε ἀπό τή συνειδητή βίωση τῆς βαθύτερης οὐσίας τῆς θρησκείας, ὅπως προβάλλει στή ζωή πολλῶν ἐξαιρετικῶν προσωπικοτήτων ὅλων τῶν θρησκειῶν. Ἀντιστρόφως, ἡ θρησκευτική μισαλλοδοξία καί ἡ ἐχθρότητα ἀνάμεσα σέ συνυπάρχουσες θρησκευτικές κοινότητες εἶναι δυνατόν να ἀναπτυχθοῦν εἴτε ἀπό σπέρματα θρησκευτικοῦ τύπου, ἕναν ἀκραῖο φανατισμό, εἴτε ἀπό μή θρησκευτικές ρίζες, π.χ. παράγοντες πολιτικούς, ἐθνικιστικούς ἤ αἰτίες ψυχολογικές, ἰδιοτελεῖς, πού ζητοῦν να χρησιμοποιήσουν τή θρησκεία γιά ἄλλες ἐπιδιώξεις.

Συγκεκριμένοι πολιτικοί της Αλβανίας ευθύνονται για την άσχημη τροπή των σχέσεών μας τα τελευταία χρόνια. Ειδικότερα, μετά την πολιτική μεθόδευση τον Ιούλιο του 2009 της δικαστικής ακύρωσης της Συμφωνίας για τις θαλάσσιες ζώνες και την ΑΟΖ, η αρνητική παρεμβολή της Τουρκίας στις ελληνοαλβανικές σχέσεις είναι εμφανής.

του Αλέξανδρου Μαλλιά*

Μία ανάλυση για την ιστορία των τσάμηδων που νομίζουμε ότι καλό είναι να διαβάσουμε όλοι μας. Το παραμύθι των τσάμηδων θα μας απασχολήσει απ΄ ότι φαίνεται για πολύ και καλό είναι να ξέρουμε ποιοι πραγματικά ήταν.

Γιατί ο Αλβανός πρωθυπουργός έκανε αυτή τη δήλωση για τα σύνορα με την Ελλάδα

Τις «παγωμένες» διαπραγματεύσεις ανάμεσα σε Αθήνα και Τίρανα για οριοθέτηση αποκλειστικής οικονομικής ζώνης (ΑΟΖ) έφεραν ξανά στην επιφάνεια με δηλώσεις τους –με εντελώς διαφορετικές αφορμές και κατά σύμπτωση– ο Αλβανός πρωθυπουργός Εντι Ράμα και ο Ελληνας υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Κατρούγκαλος. Αρχικά, ο κ. Ράμα, απαντώντας σε ερώτηση για την ανταλλαγή εδαφών ανάμεσα σε Κόσοβο και Σερβία, είπε (Vizion Plus): «Τι συζητάμε σήμερα με την Ελλάδα; Τα σύνορα. Τι συζήτησε το Κόσοβο με το Μαυροβούνιο και όλα έγιναν; Τα σύνορα. Γιατί να μη συζητήσουμε τα σύνορα μεταξύ Κοσσυφοπεδίου και Σερβίας; Θα τα συζητήσουμε, γιατί είναι μια διαδικασία οριοθέτησης». Ο κ. Ράμα μιλάει, βεβαίως, για το Κόσοβο, καθώς προωθεί την ένωσή του με την Αλβανία. Ως προς την Ελλάδα, όπως είναι γνωστό, η Αθήνα και τα Τίρανα συζητούν για την οριοθέτηση της ΑΟΖ, ενώ η μοναδική εκκρεμότητα στην ξηρά αφορά την τεχνική επιδιόρθωση των πυραμίδων που οριοθετούν τα σύνορα των δύο χωρών.

του Γιώργου Σκαφιδά

Ένας στρατηγικός ανθελληνικός θύλακας - εντός του ΝΑΤΟ (!) - με όλα τα θεσμικά πολιτικά όπλα, λειτουργεί μια… ανάσα από την Ήπειρο

Του Ορφέα Μπέτση

Λέμε η Ελλάδα, αλλά εννοούμε τις εκάστοτε κυβερνήσεις που την καθοδηγούν και στην συγκεκριμένη περίπτωση την κυβέρνηση του κ. Τσίπρα.

Αν και το 2018 σημαδεύτηκε από την αναζωπύρωση του «σκοπιανού», που, με αποκλειστική ευθύνη του συνόλου των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, έφθασε στην εθνικά επιζήμια συμφωνία των Πρεσπών και στο απίστευτο ενδοκυβερνητικό «τσίρκο» που την επικύρωσε, ωστόσο, ταυτοχρόνως είχαμε και την επανεμφάνιση του Βορειοηπειρωτικού.

του Μάξιμου Χαρακόπουλου*

Τους δικούς του χαρακτηρισμούς, βάσει των γεγονότων και του κλίματος που επικρατεί, παίρνει ο εκάστοτε χρόνος στο διάβα του.

Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ