Ένα μικρό κτίριο, αριστερά, στον πεζόδρομο του Αγίου Γεωργίου, από τον ναό του οποίου σώζεται μόνο το όνομα (λόγω της κατεδάφισής του, το 1967, έτος κατάργησης των θρησκειών και σημερινής του μετατροπής σε δημοτικό κτίριο) είναι ένα θαύμα. Πρόκειται για το κτίριο του πρώτου αλβανικού σχολείου που ιδρύθηκε το 1902 στην Κορυτσά. Ο ευγενέστατος υπεύθυνος του Μουσείου, σας υποδέχεται και σας ξεναγεί στα αλβανικά ή στα αγγλικά. Η υπεροχή του Μουσείου αυτού έχει να κάνει με το γεγονός ότι έχει στηθεί ένα πολύ καλό Μουσείο με ελάχιστα αντικείμενα. Οι φωτογραφίες των ιδρυτών του, αλβανιστών διανοουμένων, δεσπόζουν στην έκθεση. Θα μπορούσε άραγε να συμβεί το αντίστοιχο στα πολλά άδεια σχολικά κτίρια στις περιοχές που άκμασε ο ελληνισμός στη σημερινή Αλβανία; Ίσως κάποια από αυτά θα μπορούσαν να μετατραπούν σε μουσεία.
Τα μουσεία κλείνουν στις προθήκες τους το, για πάντα, αξιομνημόνευτο παρελθόν. Μπορεί όμως κάποτε τα άδεια σχολικά κτίρια να ξαναγεμίσουν με παιδιά; Ας πιστέψουμε στα θαύματα.