Η περιοχή Ζαρρέζα στην Αλβανία αφηγείται μια ιστορία περιβαλλοντικής καταστροφής και κοινωνικής εξαθλίωσης. Περίπου 2.000 ψυχές ζουν σε μια τοξική κόλαση, όπου η άναρχη εξόρυξη πετρελαίου έχει μολύνει το έδαφος, τα νερά και τον αέρα. Σκουριασμένες δεξαμενές, εγκαταλελειμμένα πηγάδια και σπασμένοι σωλήνες πετρελαίου ρυπαίνουν το τοπίο, ενώ διαρροές αργού πετρελαίου δηλητηριάζουν τη γη και πνίγουν τους κατοίκους σε ένα σύννεφο τοξικών αναθυμιάσεων.

Μόνο η Zharreza διαθέτει περίπου δώδεκα πηγάδια της Albpetrol, ιδιοκτησίας του κράτους. Τα περισσότερα απέχουν λίγα μόλις μέτρα από τα σπίτια. Ενώ τα άλλα πηγάδια διαχειρίζεται ο κινεζικός όμιλος Bankers Petroleum.

Αναπνευστικά προβλήματα, πονοκέφαλοι, ασθένειες που σχετίζονται με τη βιομηχανική δραστηριότητα - η ρύπανση έχει σφραγίσει την υγεία των κατοίκων, ενώ ατυχήματα σχετιζόμενα με τη βιομηχανία θέτουν σε κίνδυνο ζωές. Η γεωργία και η κτηνοτροφία, βασικές πηγές εισοδήματος, αργοπεθαίνουν, αφήνοντας τους κατοίκους παγιδευμένους σε ένα φαύλο κύκλο φτώχειας και εξαθλίωσης.

Η κραυγή αγωνίας των κατοίκων αντηχεί άδεια. Ζητούν άμεση λύση, αποζημίωση για τις ζημιές, αυστηρότερες ρυθμίσεις και ελέγχους. Η υπόσχεση του υπουργείου Ενέργειας για αποκατάσταση μοιάζει με άψυχη υπόσχεση σε μια κοινότητα που πνίγεται στο πετρέλαιο.