Λόγω του πολέμου στην Ουκρανία και για την προώθηση της επισιτιστικής ανεξαρτησίας της χώρας για την παραγωγή σιταριού, για πρώτη φορά εδώ και χρόνια, το Υπουργείο Γεωργίας και Αγροτικής Ανάπτυξης ενέκρινε το ειδικό μέτρο για άμεσες επιδοτήσεις αξίας 30.000 λεκ (277 ευρώ), για ενίσχυση αγροτών που παράγουν πάνω από 1 στρέμμα σιταριού. Στο πρόγραμμα δωρεάν διανομής πετρελαίου εντάσσεται και η φύτευση σιταριού για δύο χρόνια. Το 2023, σύμφωνα με τα στοιχεία του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού, συνολικά οι αιτήσεις για δωρεάν πετρέλαιο στη γεωργία αυξήθηκαν κατά 16,5% περισσότερο από το 2022.

Το πρόγραμμα των άμεσων επιδοτήσεων για τη στήριξη της καλλιέργειας σιταριού και της παροχής δωρεάν πετρελαίου δείχνει ότι στα χωριά της Κορυτσάς πέτυχε τον στόχο της αύξησης των εκτάσεων που φυτεύτηκαν με σιτάρι. Παρά την κρατική ενίσχυση, σύμφωνα με γεωπόνους, το κόστος παραγωγής σιταριού στην Αλβανία παραμένει υψηλό, αφού οι τιμές του πετρελαίου και των λιπασμάτων την περίοδο φύτευσης ήταν πολύ υψηλές. Πρόβλημα είναι και η απόδοση, όπου παρόλο που δεν λείπουν υπηρεσίες, επηρεασμένη από τις κλιματολογικές συνθήκες, η παραγωγή δεν ξεπερνά το μέσο επίπεδο των 50 kv ανά δυναμό.

Το κόστος παραγωγής παρέμεινε υψηλό, λόγω των τιμών των αγροτικών εισροών, του πετρελαίου και της εργασίας. Αυξήθηκαν και τα έξοδα για την εκτέλεση εργασιών οργώματος και σβάρνας λόγω της αύξησης της τιμής του πετρελαίου. Οι εργαζόμενοι αμείβονταν και με επιπλέον μεροκάματο 25 έως 30%. Φέτος οι αγρότες κινδυνεύουν να πουλήσουν σιτάρι κάτω του κόστους. Οι λόγοι που απαριθμούν είναι το κόστος παραγωγής που εξακολουθεί να παραμένει υψηλό, παρά το όφελος των επιδοτήσεων από τα καθεστώτα στήριξης και η πτώση της τιμής του σιταριού λόγω της έλλειψης αγοράς πωλήσεων.

Στο χωριό Pojan της Κορυτσάς, μια από τις περιοχές με υψηλή καλλιέργεια σιταριού, σύμφωνα με γεωπόνους, εξακολουθεί να υπάρχει απούλητο σιτάρι που παράγεται από την περίοδο φύτευσης του 2021 στα σπίτια των αγροτών. Βρισκόμενοι στο κατώφλι της νέας περιόδου συγκομιδής σιταριού, οι αγρότες άρχισαν να πωλούν κάτω από το κόστος που παρήχθη από την προηγούμενη περίοδο. Το οξύτερο πρόβλημα για τους γεωπόνους είναι ότι καμία από τις εταιρείες άλεσης δεν αγοράζει εγχώρια παραγωγή σιταριού για μεταποίηση, αλλά προμηθεύεται από εισαγωγές. Οι εταιρείες άλεσης υποστήριξαν ότι οι λόγοι για τη μη προμήθεια εγχώριου σιταριού είναι ότι οι παραγωγοί αδυνατούν να εγγυηθούν την απαιτούμενη ποσότητα, καθώς και η έλλειψη ποιότητας παραγωγής. Σύμφωνα με στοιχεία του Συνδέσμου Αλευροποιών, οι αγρότες παράγουν 60.000 έως 70.000 τόνους σιτάρι, ενώ η εισαγόμενη ποσότητα φτάνει τους 250.000 με 300.000 τόνους σιτάρι ετησίως. Για την εκπλήρωση των ποιοτικών παραμέτρων, ακόμη και οι γεωπόνοι υποστηρίζουν ότι η κάρτα τεχνολογίας παραγωγής δεν εφαρμόζεται αυστηρά από όλους τους παραγωγούς.