Οι εκάστοτε πρωθυπουργοί και αξιωματούχοι του ελληνικού κράτους συνηθίζουν όταν επισκέπτονται τις Ηνωμένες Πολιτείες να χρησιμοποιούν εγκωμιαστικές εκφράσεις για την Ομογένεια. Δίνουν έμφαση στην ανάγκη να στηρίξουν την ελληνική οικονομία οι «έχοντες και κατέχοντες» Ελληνοαμερικανοί. Τις περισσότερες φορές όμως απευθύνονται σε άσχετα άτομα, τα οποία εκμεταλλεύονται την ελληνική καταγωγή τους για επιχειρηματικό σόου, πουλώντας φύκια για μεταξωτές κορδέλες.

Αφορμή για το σημερινό μου σχόλιο αποτελεί η πρόσφατη εκδήλωση – γεύμα που πραγματοποιήθηκε στο Μανχάταν, προς τιμήν του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, όπου είχαν προσκληθεί στελέχη ομογενειακών φορέων, αλλά και ορισμένοι δήθεν ενδιαφερόμενοι για την οικονομική στήριξη της Ελλάδας, αδιαφορώντας για τους κύριους υποστηρικτές της ελληνοαμερικανικής κοινότητας και της Ελλάδας.

Δεν είναι η πρώτη φορά που κάποιοι άσχετοι διοργανωτές επιλέγουν να προσκαλούν άσχετα άτομα, που, στην πραγματικότητα δεν διατηρούν καμία οικονομική σχέση με την Ελλάδα και ούτε «εις τον αιώνα τον άπαντα» σκοπεύουν να επενδύσουν στη χώρα καταγωγής τους. Επίσης, ούτε διαδραματίζουν κάποιον ενεργό ρόλο για την προβολή της Ελλάδας σε οικονομικό, πολιτικό και πολιτιστικό επίπεδο εδώ στην Αμερική.

Οσο και αν φαίνεται παρατραβηγμένο, μερικοί -εξ αυτών- έχουν αποδείξει επανειλημμένως ότι δεν έχουν ισχυρό συναισθηματικό δεσμό με την Ελλάδα. Εμφανίζονται σε κοινωνικές εκδηλώσεις για το θεαθήναι και κυρίως όταν τιμώνται Αμερικανοί και Ελληνες πολιτικοί και ο νοών νοείτω…

Κατά το πρόσφατο γεύμα, ο κ. Μητσοτάκης τόνισε ότι «συνεχίζουμε να προσελκύουμε σημαντικές ξένες επενδύσεις, ενισχύουμε διαρκώς το ελληνικό brand σε διάφορους τομείς και διασφαλίζουμε ότι η Ελλάδα έχει μεγαλύτερο ειδικό βάρος από το τυπικό μέγεθός της» και φυσικά το επικροτούμε. Αν εξαιρεθούν ορισμένα στελέχη ομογενειακών φορέων που ήταν παρόντα, οι περισσότεροι φαίνεται ότι είχαν προσκληθεί όχι επειδή επενδύουν στην Ελλάδα ή βοηθούν για την προώθηση των εθνικών μας θεμάτων, αλλά διότι ενισχύουν εταιρείες λομπιστών στις ΗΠΑ για κέρδος και συμμετέχουν στο «κλειστό κλαμπ» της Αρχιεπισκοπής.

Ο κ. Μανάτος (Manatos & Manatos), ο οποίος συνδιοργανώνει αυτά τα γεύματα, φαίνεται ότι τώρα δεν περιορίζεται μόνο στην ενασχόλησή του με το λεγόμενο ελληνικό λόμπι στην Ουάσιγκτον (για το οποίο έχουμε πολλές αμφιβολίες όσον αφορά τις πραγματικές επιδιώξεις και επιδόσεις του). Μαζί με «εκπροσώπους του Θεού» επιδιώκουν να ελέγχουν και τη σχέση της Ομογένειας με την ελληνική και την αμερικανική κυβέρνηση.

Δεν ήταν λοιπόν τυχαία η αποστολή προσκλήσεων σε όσους αυτοί θεωρούν «σημαντικούς». Δεν θα μιλήσω για τον εαυτό μου και για τις επενδύσεις που έκανα και προγραμματίζω να κάνω εδώ και στην Ελλάδα, αλλά απευθύνω δυο βασικά ερωτήματα προς τους διοργανωτές:

Με ποια κριτήρια επέλεξαν τους προσκεκλημένους; Γιατί σ' αυτή τη συνάντηση με τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας δεν προσκαλέστηκαν άτομα που επενδύουν στην Ελλάδα και έμπρακτα ενισχύουν ποικιλοτρόπως την ελληνική οικονομία, καθώς και άτομα που δεν χρειάζονται οφίκια και τιμές για να δείξουν ότι είναι Ελληνες;

Επιτέλους, θα πρέπει να δοθεί πλέον ένα τέλος στην εκμετάλλευση πολλών καταστάσεων μέσα στην Ομογένεια και ειδικότερα των επισκέψεων Ελλήνων ηγετών προς εξυπηρέτηση αλλότριων σκοπιμοτήτων. Και γι' αυτά τα ζητήματα έχουν ευθύνη όχι μόνο οι αντιπροσωπευτικοί οργανισμοί της ελληνοαμερικανικής κοινότητας, όποιοι και νάναι, αλλά και οι ελληνικές υπηρεσίες στις ΗΠΑ, όπως το Γενικό Προξενείο στη Νέα Υόρκη και ευτυχώς έχουμε καλούς προξένους.

Ενας Ελληνας Πρωθυπουργός ή Υπουργός έχει καθήκον και υποχρέωση να επικοινωνεί και να έρχεται σε επαφή με τον κόσμο της Ομογένειας και με πρόσωπα που συμβάλλουν στην ανάπτυξη και την ευημερία της Ελλάδας. Παλαιότερα, οι Ελληνες πολιτικοί μιλούσαν σε ανοικτές ομογενειακές συγκεντρώσεις.

Ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Μητσοτάκης δεν περίμενε τον κάθε κ. Μανάτο να του διοργανώσει γεύμα στο Μανχάταν για να συνομιλήσει με τους εκπροσώπους του «κλειστού κλαμπ» της Αρχιεπισκοπής, αλλά μιλούσε σε μεγάλες συγκεντρώσεις στην Αστόρια ώστε να έρθει σε επαφή με τους απλούς ομογενείς.

Ο γιος του και σημερινός πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης φαίνεται ότι εφαρμόζει καλύτερη πολιτική και είναι πιο προσιτός στον κόσμο. Πρέπει όμως να ακολουθήσει τις ίδιες γραμμές για τη σχέση του με την Ομογένεια. Οι του Μανχάταν άνθρωποι ούτε ψηφίζουν ούτε επενδύουν στην Ελλάδα και θεωρούν τους εαυτούς τους «ανώτερη κλάση» και τους υπόλοιπους «άλλη κατηγορία». Για παράδειγμα, οι ιδιοκτήτες του «Terrace on the Park» προσφέρουν τη μεγάλη αίθουσα δωρεάν για τέτοιες συγκεντρώσεις χιλιάδων ομογενών, αλλά δεν αποδέχονται επειδή δεν μπορούν να βάλουν εισιτήριο.

Ενα άλλο γεγονός που καταδεικνύει αυτή την πραγματικότητα είναι η ετήσια εκδήλωση που πραγματοποιείται πριν την παρέλαση στην 5η λεωφόρο, πουλώντας εισιτήρια και κάνοντας ρουσφέτια στους ημετέρους.

Φτάνει πια εθνοσωτήρες και εθνοκάπηλοι προστάτες! Αλλαξαν τα χρόνια. Δεν είμαστε πια Ρωμιοί και γκιαούρηδες. Είμαστε Ελληνες και μάλιστα Ελληνάρες!

Στάθης Βαλιώτης, Θεολόγος και Επιχειρηματίας

Πηγή:ekirikas.gr