Είναι πλέον ηλίου φαεινότερο ότι η διαρκής υποστήριξη των διπλωματικών και πολεμικών ατασθαλιών της ερντογανικής Τουρκίας από το ΝΑΤΟ, έχει ήδη αφυπνίσει τμήμα των 27 χωρών-μελών της ΕΕ

Εντελώς πρόσφατο κρούσμα ιταμής ανθελληνικής συμπεριφοράς, να συνεορτάσει και μάλιστα με συγχαρητήρια προς την Τουρκία η Συμμαχική χερσαία Διοίκηση του ΝΑΤΟ, τη «νίκη» που σημείωσαν τα στίφη από τους τσέτες της Τουρκίας, εναντίον του ελληνικού εκστρατευτικού στρατιωτικού σώματος στις 30 Αυγούστου 1922 στο Ντουμπλουπινάρ της Μικρασίας.

Το κείμενο των συγχαρητηρίων, ή ορθότερα του συνεορτασμού αυτής της «νίκης» από το ΝΑΤΟ (!), ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της ελληνικής υπομονής με το επακόλουθο προσεγμένο ελληνικό διάβημα προς τον εκδήλως ανθέλληνα γεν. γραμματέα του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ.

Το ίδιο αυτό κείμενο που ανεκλήθη μόλις προχθές από το ΝΑΤΟ, ήταν το πιο αποκρουστικό δείγμα μετατροπής του Νατοϊκού αρχηγείου της Σμύρνης σε χώρο μισελλήνων γενίτσαρων.

Το μόνο που δεν προστέθηκε, σ’ αυτά τα αισχρά επινίκεια, ήταν ένα γλέντι με πίπιζες, νταούλια και ζουρνάδες από τα ομοιώματα των τούρκων γενίτσαρων, που αποτελούν την… τιμητική φρουρά του Ερντογάν… Σ’ αυτά ατυχώς τα κατάντια κολυμπά η… συμμαχική αναισχυντία και ασυδοσία. Και από την άποψη αυτή, τα ελληνικά διαβήματα, που τα γράφουν στα δαντελωτά παπούτσια τους οι ερντογανικοί νεογενίτσαροι, αυτές λοιπόν οι ρηματικές ελληνικές αντιδράσεις θα τελεσφορήσουν μόνο με το από πολλών ετών απραγματοποίητο ελληνικό VETO κατά της ένταξης της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η σημασία του veto

Δεν απαιτείται δαπάνη περίσσειας φαιάς ουσίας για να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι το ερντογανικό κράτος… αδικίας δεν έχει θέση στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Αρκεί ν’ αναλογιστούμε ότι:

Το υπό τη γενική γραμματεία του ΝΑΤΟ του Στόλτενμπεργκ, εδώ και κάμποσες δεκαετίες, αφήνει ασύδοτα τα κατά το πλείστον εξοπλισμένα σμήνη των πολεμικών αεροσκαφών της Τουρκίας, ν’ αλωνίζουν στον ελληνικό εναέριο χώρο, με ανάλογες παραβιάσεις του ελληνικού ενάλιου χώρου.

Η ανοχή αυτή των παραβιάσεων του ελληνικού εναέριου χώρου μας θυμίζει την εκ του πονηρού άσκηση του δικαιώματος της χρησικτησίας, όπως αυτό θεμελιώνεται, στο Εμπράγματο Δίκαιο, με τη «μακρά και ομοιόμορφο άσκηση διακατοχικών πράξεων εν πεποιθήσει δικαίου», όπως εδίδασκε ο αείμνηστος καθηγητής του Αστικού Δικαίου στο ΕΚΠΑ Γεώργιος Μπαλής (περίοδος 1929-1950).

Η ανθελληνική και αντιευρωπαϊκή συμπεριφορά της Τουρκίας αποδεικνύεται καθημερινά και από τις βάρβαρες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά και τις ιεροσυλίες εναντίον μνημείων της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς (Αγία Σοφία, Μονή Χώρας στην Κωνσταντινούπολη).

Ο ρόλος του ταραξία της ανατολικής Μεσογείου, που τον υποδύεται επιτυχέστατα ο Ερντογάν με το νεοφασιστικό του επιτελείο (Ακάρ, Μπαχτσελί, Τσαβούσογλου κ.α.)

Η εργαλειοποίηση των μεταναστών από το καθεστώς του Ερντογάν, με τη διοχέτευσή τους παρανόμως στην Ελλάδα και από εκεί προς την υπόλοιπη ΕΕ.

Τα επικίνδυνα παιχνίδια με τους εξοπλισμούς, που διασπούν την ισορροπία του τρόμου στην ανατολική Μεσόγειο. Στην περίπτωση μάλιστα αυτή, η Τουρκία του κοινοβουλευτικού δικτάτορα Ερντογάν παίζει επικερδέστατα για τις βιομηχανίες των όπλων το παιχνίδι των εξοπλισμών με διαρκή σκηνοθετημένα μεθοριακά επεισόδια, αλλά και θρασύδειλες προκλήσεις.

Το μοιραίο τέλος του ΝΑΤΟ

Είναι πλέον ηλίου φαεινότερο ότι η διαρκής υποστήριξη των διπλωματικών και πολεμικών ατασθαλιών της ερντογανικής Τουρκίας από το ΝΑΤΟ, έχει ήδη αφυπνίσει τμήμα των 27 χωρών-μελών της ΕΕ, με εντελώς πρόσφατο παράδειγμα την απόσυρση της προκλητικής ανάρτησης του ΝΑΤΟ της Σμύρνης υπέρ της θηριωδίας των τσετών στη μάχη του Ντουμπλουπινάρ, με την οποία τερματίστηκε η ελληνική μικρασιατική εκστρατεία.

Τέλος, ας μην ξεχνάμε ότι και η παράνομη τουρκική εισβολή και κατοχή της ΒΑ Κύπρου από τον τουρκικό Αττίλα 1 και 2 (1974-1975) έγινε με την ανοχή του ΝΑΤΟ προς τα τουρκικά στρατεύματα που ήταν εξοπλισμένα με όπλα του ΝΑΤΟ!

Συμπέρασμα: Διαβήματα ανάλογα προς εκείνο του Έλληνα ΥΠΕΞ Νίκου Δένδια, πρέπει να συνεχίζονται, χωρίς καμία ηθική μείωση εις βάρος της ελληνικής κυριαρχικής αξιοπρέπειας. Με τελικό φυσικά στόχο την πλήρη εκπαραθύρωση της ερντογανικής Τουρκίας, γιατί όχι και του ΝΑΤΟ, από την μείζονα γεωστρατηγική επικράτεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης.