Δελτίο τύπου
Συνήλθε το Σάββατο 7 Ιουνίου 2014 και ώρα 1100, σε τακτική σύσκεψη το Διευρυμένο Προεδρείο του Γενικού Συμβουλίου της «ΟΜΟΝΟΙΑΣ» στους Αγίους Σαράντα, υπό τον Γενικό Πρόεδρο κ. Βασίλη Μπολάνο.
Το 9χρονο, Ελληνικό σχολειό Όμηρος, αυτή τη στιγμή, είναι ένα στολίδι για τη Χιμάρα. Ανακαινισμένο, βαμμένο και ζωγραφισμένο, με ασφαλείς χώρους για τα παιδιά, εξωτερικά και εσωτερικά, με την απαιτούμενη υλικοτεχνική υποδομή και τον απαραίτητο εξοπλισμό. Μας λείπουν, βέβαια, πολλά ακόμα, αλλά σιγά σιγά, θα υλοποιηθούν κι αυτά.
Αντιμετωπίσαμε πολλές δυσκολίες, η αλήθεια είναι, άλλα η κατάσταση και η λειτουργία του σχολείου, με την προσπάθεια όλων έχει ομαλοποιηθεί πλήρως, παρόλο που έχουμε μόλις 3 μήνες που έχουμε αναλάβει την διεύθυνση. Εδώ, οφείλω να τονίσω και να αναγνωρίσω την αμέριστη συμπαράσταση του κ. Πύρρου Δήμα και τις προσπάθειες του, που συνέβαλαν πάρα πολύ στην ομαλή αυτή λειτουργία.
Η εκπρόσωπος του αλβανικού Υπουργείου Παιδείας κατέβηκε και στα σχολεία της Ελληνικής Κοινότητας. Βρέθηκε τις τελευταίες μέρες στο εννιάχρονο σχολείο του Μεσοποτάμου, νομού Δελβίνου.
Ο σκοπός επισκέψεως της εκπροσώπου του αλβανικού Υπουργείου, δεν ήταν να δει το χώρο διδασκαλίας των μαθητών και το διδακτικό υλικό. Άλλη ήταν η ανησυχία της: Κατά πόσο οι μαθητές ελληνικής καταγωγής μαθαίνουν και χειρίζονται την αλβανική γλώσσα.
Γι’ αυτό το πρώτο μέλημά της, σαν μπήκε στην τάξη, ήταν να ρωτήσει τους μαθητές αν μιλούν αλβανικά στο σχολείο και αν μαθαίνουν καλά την αλβανική γλώσσα.
Σήκωσε την πρώτη μαθήτρια που της έπιασε το μάτι και της είπε να της πει μια πρόταση στην αλβανική. Η μαθήτρια, που φέτος επέστρεψε από την Ελλάδα και δεν γνωρίζει την αλβανική, μολαταύτα της είπε την πρόταση: «Δεν έχουμε βιβλία».
Στις 30 Νοεμβρίου, την ήμερα του Αγίου Ανδρέα έφυγε από κοντά μας ο αξιόλογος δάσκαλος και διανοούμενος, αγωνιστής και πατριώτης, συγγραφέας και λαογράφος, Γρηγόρης Κατσαλίδας.
Μας άφησε στα πρόθυρα της συμπλήρωσης της ένατης δεκαετίας του, όταν το μυαλό και το πνεύμα του ήταν στην ακμή, στερώντας μας άλλα σπάνια μαργαριτάρια της λογοτεχνικής κα λαογραφικής του δημιουργίας.
Γεννηθείς στην Άνω Λεσινίτσα, περιοχή Θεολόγου, λόγω και της βοήθειας τού ταξιδεμένου πατέρα του –μετανάστης στην Αμερική- συνέχισε το Γυμνάσιο της Πωγωνιανής, όπου στο τελευταίο ανέκδοτο βιβλίο του:«Η ζωή μου» το περιγράφει με πόνο και νοσταλγία.
Βγήκε δάσκαλος ο Γρηγόρης για να ταξιδέψει –κι αυτός σαν μετανάστης - από χωριό σε χωριό κι από σχολείο σε σχολείο, για να διδάξει την όμορφη μητρική του γλώσσα, την ελληνική, στα Βορειοηπειρωτόπουλα. Τον γνώρισαν οι κάτοικοι και οι δεκάδες μαθητές στην Άνω και Κάτω Λεσινίτσα, στην Γλύνα, στου Κρα, στο Δέλβινο, στη Λιβαδειά, στο Μαρκάτι, στην Τσερκοβίτσα, στη Λύβενα, στη Δίβρη και στους Αγ. Σαράντα. Με το σπαρτίκοβο σακούλι στον ώμο, γεμάτο ψωμοτύρι και γραφόμενες φυλλάδες. Φυλλάδες που αργότερα θα ήταν οι λίθοι των πολυσέλιδων, ποιοτικών και αξιόλογων βιβλίων του: «Το Συντακτικό της Ελληνικής γλώσσας», «Παροιμίες και λαϊκές εκφράσεις», «Η περιοχή Θεολόγου των Αγίων Σαράντα», «Δημοτικά τραγούδια της Βορείου Ηπείρου», «Το γενεαλογικό δέντρο της Λεσινίτσας», «Η εθνική μας ταυτότητα» και «Μικρά ενθυμήματα».
Άρχισε η νέα σχολική χρονιά 2013-2014 για τα εννιάχρονα και λύκεια της Αλβανίας. Εξακόσιες χιλιάδες μαθητές και μαθήτριες θα καθίσουν στα θρανία, τη σχολική αυτή χρονιά, σε όλη την επικράτεια, ένα μέρος των οποίων στα σχολεία της Ελληνικής Κοινότητας.
