Τα τελευταία είκοσι χρόνια, πολλές επιστημονικές μελέτες έχουν επανειλημμένα δείξει ότι οι σκύλοι είναι κοινωνικοί και πολύ ευαίσθητοι στις ανθρώπινες ενδείξεις.
Παρά την πρόοδο στην επιστήμη της γνωστικής συμπεριφοράς των σκύλων, λίγοι ερευνητές εξερεύνησαν τις κοινωνικές δεξιότητες των γατών. Οι σκύλοι, που κατάγονται από τους κοινωνικούς γκρίζους λύκους, είχαν εκτραφεί σκόπιμα για να εκπληρώνουν συγκεκριμένους ρόλους δίπλα στους ανθρώπους. Αντίθετα, οι γάτες κατάγονται από τις μοναχικές αφρικανικές αγριόγατες και δεν είχαν υποστεί την ίδια επιλεκτική πίεση από τους ανθρώπους. Ως αποτέλεσμα, θεωρούνταν αντικοινωνικές και μη συνεργάσιμες, καθιστώντας τες μη ελκυστικά αντικείμενα έρευνας.
Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια, μια μικρή ομάδα αφοσιωμένων επιστημόνων έχει πραγματοποιήσει έρευνες που δείχνουν ότι έχουμε υποτιμήσει τις κοινωνικές δεξιότητες των γατών και το ενδιαφέρον σε αυτόν τον τομέα αυξάνεται. «Βλέπω όλο και περισσότερες εργασίες κάθε χρόνο,» είπε η Δρ. Kristyn Vitale, επιστήμονας στην συμπεριφορά των ζώων στο Πανεπιστήμιου του Μέιν. «Έχουμε πολλά να καλύψουμε.»
Η Δρ. Vitale, που έχει τρεις γάτες, συνεργάζεται συχνά με τη διευθύντρια του εργαστηρίου αλληλεπίδρασης ανθρώπου - ζώου στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Όρεγκον. Η Δρ. Vitale μίλησε πρόσφατα στους New York Times για την έρευνά τους και για τη μελέτη των ονείρων της σχετικά με τη γνωστική ικανότητα των γατών.
Το μεγαλύτερο λάθος που βλέπω είναι ότι οι άνθρωποι πιστεύουν ότι οι γάτες δεν είναι κοινωνικά πλάσματα ή ότι η κοινωνική αλληλεπίδραση δεν είναι σημαντική για αυτές. Οι γάτες είναι πολύ ευέλικτες στη κοινωνική τους συμπεριφορά. Είναι πολύ ατομική και εξαρτάται από την κάθε γάτα και τις προσωπικές της εμπειρίες.
Οι γάτες πρέπει να βιώσουν κοινωνικοποίηση με ανθρώπους σε μια κρίσιμη περίοδο της ζωής τους για να αναπτύξουν υγιή κοινωνική συμπεριφορά προς τους ανθρώπους. Έτσι, αν έχετε μια γάτα που δεν έχει ποτέ συναντήσει άνθρωπο, ειδικά όταν ήταν γατάκι, θα μεγαλώσει φοβούμενη τους ανθρώπους, γιατί δεν έμαθε ποτέ ότι οι άνθρωποι μπορεί να είναι πηγή καλών πραγμάτων.
Όταν δοθούν οι κατάλληλες εμπειρίες, βλέπουμε ότι οι γάτες-σύντροφοι μπορούν να δημιουργήσουν δεσμούς με τους ιδιοκτήτες τους, οι δεσμοί αυτοί μπορεί να είναι ισχυροί και να παραμένουν σταθεροί με την πάροδο του χρόνου.
Πολύ όπως τα μαθήματα εκπαίδευσης σκύλων, κάναμε πράγματα όπως κάθισμα, να έρχονται όταν καλούνται, να πηγαίνουν στο χαλάκι, περπάτημα με λουρί και ζώνη. Στο τελικό μάθημα, οι άνθρωποι δίδασκαν ένα κόλπο που ήθελαν να κάνουν με τη γάτα τους. Έτσι είχα ανθρώπους να διδάσκουν πηδήματα μέσα από ένα στεφάνι. Νομίζω ότι η πιο προχωρημένη συμπεριφορά ήταν να κάθονται και να μένουν ενώ βγαίνουν βόλτα με καγιάκ στη λίμνη.
Είχαμε πάνω από 50 γατάκια και τους ιδιοκτήτες τους. Τα γατάκια, ηλικίας 3 έως 8 μηνών, μπορούσαν να έρθουν σε αυτό το περιβάλλον, να κάνουν εκπαίδευση, να κοινωνικοποιηθούν και ποτέ δεν είχαμε καυγά. Σημαντικός παράγοντας είναι και η διαχείριση της κατάστασης, η παρακολούθηση της συμπεριφοράς των γατών. Όταν μια γάτα αρχίζει να δείχνει σημάδια άγχους, είναι ώρα να τελειώσει η συνεδρία και να πάει σπίτι.
Μόλις αρχίσαμε να εξερευνούμε την κοινωνική γνωστική ικανότητα των κατοικίδιων και των γατών σε καταφύγια, αλλά δεν το έχουμε κάνει με τις γάτες που ελεύθερες ζουν έξω. Υπάρχουν γάτες που ζουν στη Ρώμη, στο Κολοσσαίο. Στην Ιαπωνία, υπάρχουν νησιά γατών, τα οποία έχω επισκεφτεί, όπου υπάρχουν μεγάλες ομάδες γατών που ζουν μαζί. Νομίζω ότι θα ήταν ενδιαφέρον να εξετάσουμε πόσο κοινωνικά έξυπνες είναι αυτές οι γάτες που ζουν έξω.
Σχόλια