Ένας χρόνος μετά, χωρίς τον γενναίο αετό της Βορείου Ηπείρου, ή όπως ο ίδιος επιθυμούσε, της μιας και ολότελα ελληνικής Ηπείρου. Της γης που δεν κομματιάζεται και δεν μπορούν να την κρατήσουν περιορισμένη τα οποιαδήποτε σύνορα.

Η ηρωική και συνάμα μαρτυρική μορφή του Κωνσταντίνου Κατσίφα, παρά τις συνεχείς λασπολογίες και συγχρονισμένες δυσφημήσεις ένθεν και ένθεν, δεν αλλοιώθηκε, αλλά αντιθέτως έγινε λάβαρο της σύγχρονης επανάστασης, όλων εκείνων οι οποίοι πασχίζουν δικαίως για την κατοχύρωση των δικαιωμάτων, για τον ελεύθερο αυτοπροσδιορισμό και την ελεύθερη πατροπαράδοτη ιδιοκτησία τους.

Έστρεψε τα βλέμματα όλων, των καχύποπτων, μα και των αδιάφορων Ελλήνων, προς την πολύπαθη Βόρειο Ήπειρο. Έφερε στην επιφάνεια την εκατονταετή απομονωμένη ιστορία των Ελλήνων μιας αδικημένης από τις Μεγάλες Δυνάμεις περιοχής, διατρανώνοντας στα πέρατα της οικουμένης το νέο «ΟΧΙ» στην αλλοτρίωση και την εξαφάνιση των γηγενών Ελλήνων κατοίκων της.

Ξαφνικά η Ευρώπη έμαθε συγχρονισμένα από πολλές άξιες φωνές, την αναχρονιστική πραγματικότητα που βιώνουν και νομικώς κατοχυρωμένοι πολίτες της.

Το αίμα του παλληκαριού δεν χύθηκε άδικα, ούτε και πήγε χαμένο. Στάθηκε μέγα ανάχωμα στον άθλιο εξανδραποδισμό που εδώ και έναν αιώνα, υφίστανται οι Βορειοηπειρώτες!

ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ ΑΥΤΟΥ!