Σύμφωνα με έναν άγνωστο αρχαίο ελληνικό θρύλο που τοποθετείται την εποχή του Τρωικού Πολέμου, ένας βασιλιάς της Αιγύπτου έχασε την όρασή του ως θεϊκή τιμωρία επειδή επιτέθηκε στον ποταμό Νείλο. Αυτός ο βασιλιάς ήταν ο Φέρωνας, μια μυστηριώδης μορφή που περιγράφεται από τον αρχαίο ιστορικό Ηρόδοτο.

Ο Ηρόδοτος, στο δεύτερο βιβλίο των Ιστοριών του, αναφέρει ότι ο Φέρων ήταν γιος του θρυλικού Σέσωστρι, ενός βασιλιά που φημιζόταν για τις κατακτήσεις του. Αντίθετα με τον πολεμοχαρή πατέρα του, ο Φέρων δεν συμμετείχε σε εκστρατείες, γεγονός που τον κάνει να φαίνεται ειρηνικός. Ωστόσο, το υπόλοιπο της ιστορίας δείχνει ότι δεν στερούνταν οργής.

Όταν ο Νείλος υπερχείλισε υπερβολικά, προκαλώντας πανικό, ο Φέρων, σε μια έκρηξη θυμού, εκτόξευσε το δόρυ του στα νερά του ποταμού. Οι θεοί τον τιμώρησαν γι’ αυτή την ασέβεια, χτυπώντας τον με τύφλωση.

Δέκα χρόνια αργότερα, ένα μαντείο αποκάλυψε ότι ο Φέρων θα μπορούσε να θεραπευτεί μόνο αν έπλενε τα μάτια του με τα ούρα μιας γυναίκας που είχε υπάρξει πιστή μόνο στον σύζυγό της. Δοκίμασε αρχικά με τη γυναίκα του, αλλά η θεραπεία δεν λειτούργησε, αποκαλύπτοντας την απιστία της.

Αναζητώντας τη σωτηρία του, ο βασιλιάς δοκίμασε πολλές γυναίκες της χώρας μέχρι που βρήκε μία που πληρούσε την προϋπόθεση. Αφού ανέκτησε την όρασή του, συγκέντρωσε όλες τις άπιστες γυναίκες, συμπεριλαμβανομένης της συζύγου του, σε μια πόλη, την οποία έκαψε ολοσχερώς.

Η ταυτότητα του Φέρωνα παραμένει ασαφής, καθώς το όνομά του φαίνεται να προέρχεται από τον τίτλο «Φαραώ». Ωστόσο, ο Ηρόδοτος αναφέρει και έναν άλλο τυφλό βασιλιά, τον Άνυση, που κυβέρνησε λίγο μετά τον Σέσωστρι.

Ο Άνυσις εκδιώχθηκε από τον θρόνο του από τον Σαβάκα, τον διάδοχο του Σεμπίτκου, ενός Κουσίτη βασιλιά της Αιγύπτου στα τέλη του 8ου αιώνα π.Χ. Ζώντας εξόριστος στο νησί Έλβο για πενήντα χρόνια, επέστρεψε αργότερα στην εξουσία. Η τύφλωσή του αποτελεί σπάνιο χαρακτηριστικό στους Αιγύπτιους βασιλείς, γεγονός που τον συνδέει άμεσα με τον θρύλο του Φέρων.

Ο Άνυσις πιθανώς ταυτίζεται με τον Αμέρη, που, σύμφωνα με τον αρχαίο αιγυπτιακό χρονικογράφο Μανέθωνα, ήταν ιδρυτής της 26ης Δυναστείας στη Σάιδα. Αν και μπορεί να μην ήταν γιος του Σεμπίτκου, φαίνεται πως ο Σεμπίτκου τον τοποθέτησε στον θρόνο, εξηγώντας τη σχέση του με τον «Σέσωστρι».

Επιπλέον, η ιστορία του Φέρων αναφέρει ότι ανέκτησε την όρασή του, υποδηλώνοντας ότι ίσως αποτελεί συνδυασμό δύο μορφών: ενός τυφλού βασιλιά και του διαδόχου του. Αν ισχύει αυτό, ο δεύτερος πιθανότατα ήταν ο Τεφνάχτ Β΄, γιος του Αμέρη.