Η σύνδεση ανάμεσα στην ιστορία του Νώε από τη Βίβλο και τη μυθολογία των Ελλήνων συζητείται συνήθως στο πλαίσιο του μύθου για τον κατακλυσμό του Δευκαλίωνα. Αυτός ο κατακλυσμός, που στάλθηκε από τον Δία για να εξαλείψει την ανθρωπότητα, αφήνοντας μόνο έναν επιλεγμένο άνδρα και τη γυναίκα του, παρουσιάζει ομοιότητες με την ιστορία του Κατακλυσμού στη Βίβλο. Ωστόσο, υπάρχει και ένας άλλος χαρακτήρας στη μυθολογία των Ελλήνων που φαίνεται να μοιάζει με τον Νώε.

Η ιστορία του Νώε συνδέεται στενά με τη βροχή, καθώς η Βίβλος την αναφέρει πρώτη φορά σε σχέση με αυτόν. Ο Νώε έχει τη στενότερη σύνδεση με αυτό το φυσικό φαινόμενο. Έτσι, αξίζει να εξετάσουμε ποιος χαρακτήρας της ελληνικής μυθολογίας συνδέεται περισσότερο με τη βροχή.

Ένας γνωστός θεός, ο Ουρανός, φαίνεται να έχει αυτή τη σύνδεση. Το όνομά του προέρχεται από την ινδοευρωπαϊκή ρίζα που σημαίνει «βροχή». Το όνομα του Ουρανού ερμηνεύεται ως «βροχοποιός» ή «άρχοντας της βροχής». Αυτή η σύνδεση δείχνει ομοιότητες ανάμεσα στον Ουρανό και τον Νώε, που συνδέεται με τη βροχή του Κατακλυσμού.

Η ιστορία του Ουρανού θυμίζει την ιστορία του Νώε. Ο Ουρανός, ως αρχέγονη θεότητα, ζούσε στις απαρχές του κόσμου, όπως ο Νώε βρισκόταν σε αρχαία εποχή κατά τη Βίβλο. Ο Νώε θεωρείται ιδρυτής του μετακατακλυσμιαίου κόσμου, ενώ ο Ουρανός ήταν πρόγονος των Τιτάνων και των θεών.

Στην «Θεογονία» του Ησίοδου, ο Ουρανός μισούσε τους Κύκλωπες και τους Εκατόγχειρες, δύο ομάδες γιγάντων, και τους εξόρισε στα έγκατα της Γαίας. Αυτή η ιστορία μοιάζει με την αντίθεση του Νώε με τους Νεφιλείμ, μια ομάδα γιγάντων. Με τον Κατακλυσμό, που ο Νώε γνώριζε εκ των προτέρων, οι γίγαντες εξολοθρεύθηκαν.

Επιπλέον, η ιστορία των γιων του Νώε και του Ουρανού προσφέρει ενδιαφέρουσες συνδέσεις. Ένας από τους γιους του Νώε, ο Ιάφεθ, θεωρείται πρόγονος των Ελλήνων. Ο Ουρανός είχε γιο τον Ιαπετό, το όνομα του οποίου ταυτίζεται με τον Ιάφεθ. Ο Κρόνος, άλλος γιος του Ουρανού, συνδέεται με την Αφρική, όπως και ο Χαμ, γιος του Νώε.

Η ιστορία της σύγκρουσης ανάμεσα στον Ουρανό και τον Κρόνο, που περιλαμβάνει τον ευνουχισμό του Ουρανού από τον γιο του, θυμίζει την ιστορία του Χαμ, ο οποίος αμάρτησε εις βάρος του Νώε. Παρότι οι λεπτομέρειες διαφέρουν, η βασική ιδέα μιας σοβαρής αμαρτίας του γιου προς τον πατέρα παραμένει κοινή.