Οι αρχαιολόγοι αναδημιουργούν τη γεύση του αρχαίου ρωμαϊκού κρασιού

Οι αρχαιολόγοι αναδημιουργούν τη γεύση του αρχαίου ρωμαϊκού κρασιού

Αρχαιολόγοι ανακάλυψαν πρόσφατα τα μυστικά για το πώς οι Ρωμαίοι προτιμούσαν το κρασί τους πριν από δύο χιλιετίες. Είναι ευρέως γνωστό ότι οι αρχαίοι Ρωμαίοι λάτρευαν το κρασί. Ωστόσο, το πώς παρασκευαζόταν το κρασί παραμένει μέχρι πρόσφατα ένα μυστήριο.

Δύο ερευνητές, ο Δημήτρης Βαν Λίμπεργκεν από το Πανεπιστήμιο της Γάνδης και η Πολίνα Κομάρ από το Πανεπιστήμιο της Βαρσοβίας, ανέλαβαν να λύσουν το μυστήριο. Συγκρίνοντας τα αρχαία δόλια (δοχεία κρασιού από την Ρωμαϊκή εποχή) με τα σύγχρονα που χρησιμοποιούμε σήμερα για την παραγωγή κρασιού, κατάφεραν να ρίξουν φως στην διαδικασία παραγωγής του.

Αυτά δεν ήταν απλά δοχεία αποθήκευσης του κρασιού. Ήταν στην ουσία αρχαία εργοστάσια κρασιού, που εκτελούσαν σχεδόν όλη τη διαδικασία, από την αποθήκευση μέχρι την παραγωγή του κρασιού. Επιπλέον, το κρασί που αποθηκευόταν σε αυτά γινόταν πιο γευστικό με το πέρασμα του χρόνου.

Οι ανακαλύψεις, που αναφέρονται στο περιοδικό Antiquity, υποδηλώνουν ότι το ρωμαϊκό κρασί είχε μια πικάντικη γεύση και άρωμα φρυγανισμένου ψωμιού και καρυδιών.

Ο Δημήτρης Βαν Λίμπεργκεν εξήγησε στο Newsweek ότι η μελέτη τους αμφισβητεί όσα νομίζαμε πως γνωρίζαμε για την παραγωγή κρασιού από τους Ρωμαίους. Χρησιμοποιώντας τις τεχνικές που ανακαλύφθηκαν, οι Ρωμαίοι παρήγαγαν καλύτερο, πιο γευστικό και πιο σταθερό κρασί από ό,τι θεωρούσαμε μέχρι σήμερα. Ο Βαν Λίμπεργκεν τόνισε τη μεγάλη χρήση των κελαριών κρασιού με πήλινα δοχεία, στον Ρωμαϊκό κόσμο από τον δεύτερο έως τον τέταρτο αιώνα μ.Χ., γεγονός που αποτελεί ένδειξη για την ύπαρξη μιας εκτεταμένης βιομηχανίας κρασιού, που δεν είχε προηγούμενο. Οι Ρωμαίοι είχαν υψηλό επίπεδο τεχνογνωσίας και χρησιμοποίησαν πλήρως όλες τις αισθητηριακές εμπειρίες στην παραγωγή κρασιού.

Επιπλέον, ο Βαν Λίμπεργκεν σημείωσε ότι ο σύγχρονος τρόπος κατάταξης των κρασιών δεν αποδίδει την πραγματική φύση του ρωμαϊκού κρασιού. Στην εποχή τους, οι Ρωμαίοι δεν περιορίζονταν απλώς σε λευκά και κόκκινα κρασιά. Αντίθετα, τα ρωμαϊκά κρασιά είχαν ένα ευρύ φάσμα χρωμάτων, από λευκό και κίτρινο μέχρι χρυσό, κεχριμπαρί, καφέ, και ακόμη κόκκινο και μαύρο, ανάλογα με τα σταφύλια και τη διαδικασία παραγωγής.

Η μελέτη της ρωμαϊκής παραγωγής κρασιού είναι η πρώτη φορά που κάποιος εξετάζει προσεκτικά τον ρόλο των δοχείων στην τέχνη αυτή. Τα ευρήματα είναι εντελώς νέα.

Σήμερα, παρασκευάζουμε το περισσότερο κρασί σε μεγάλα μεταλλικά δοχεία και παράγουμε μεγάλες ποσότητες ταυτόχρονα. Ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί ότι τα ειδικά δοχεία που χρησιμοποιούσαν οι Ρωμαίοι μοιάζουν αρκετά με τα δοχεία γκβεβρί που χρησιμοποιούν οι Γεωργιανοί. Και τα δύο χρησιμοποιούν παρόμοιες διαδικασίες.

Βάσει της μελέτης, το στενό κάτω μέρος των δοχείων βοηθούσε στη διαχωρισμό των στερεών από τα σταφύλια κατά τη διάρκεια της ζύμωσης, κάτι που προκαλούσε την πορτοκαλί απόχρωση του κρασιού.

Σχετικά άρθρα


Σχόλια