Το ναυάγιο της Δοκού, κοντά στο νησί Ύδρα, θεωρείται το αρχαιότερο ναυάγιο που έχει εντοπιστεί ποτέ, με ηλικία περίπου 4.200 ετών. Το ναυάγιο, το οποίο βρίσκεται σε βάθος 15-30 μέτρων κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, χρονολογείται στην Πρώιμη Ελλαδική περίοδο (2700-2200 π.Χ.) και περιλαμβάνει κυρίως κεραμικά αντικείμενα, πιθανώς το φορτίο του πλοίου, ενώ τα ξύλινα μέρη του έχουν διαλυθεί με την πάροδο του χρόνου.

Το ναυάγιο ανακαλύφθηκε το 1975 από τον Αμερικανό αρχαιολόγο Πίτερ Θροκμόρτον. Έκτοτε, οι καταδύσεις στην περιοχή έχουν αποκαλύψει περισσότερα από 500 αντικείμενα, όπως μαγειρικά σκεύη, αγγεία και διάφορες «σάλτσες», ειδικά σκεύη που μοιάζουν με αυτά από τη Λέρνα και τις Κυκλάδες.

Σύμφωνα με τον αρχαιολόγο Γιώργο Παπαθανασόπουλο, ο οποίος ηγείτο της ομάδας των ανασκαφών, η Δοκός αποτελεί το πρώτο απτό παράδειγμα της ναυτικής εμπορικής δραστηριότητας της εποχής. Ο Παπαθανασόπουλος ανέφερε ότι το πλοίο πιθανόν ανήκε σε πλούσιο έμπορο από την ηπειρωτική Ελλάδα, και μετέφερε κεραμικά από τις Κυκλάδες. Το πλοίο πιθανώς βυθίστηκε όταν προσέκρουσε σε ξέρα καθώς πλησίαζε το λιμάνι.

Η ανασκαφή αποκάλυψε αγκυροπέτρες και εκατοντάδες κεραμικά από την Πρώιμη Ελλαδική περίοδο, μία εποχή της Εποχής του Χαλκού για την οποία γνωρίζουμε ελάχιστα. Στον κόλπο της Δοκού, οι ερευνητές βρήκαν και δύο μεγάλες πέτρες με τρύπες, πιθανότατα οι παλαιότερες πέτρινες άγκυρες που έχουν εντοπιστεί ποτέ.

Το φορτίο περιλάμβανε ποικίλα είδη, όπως αμφορείς, λεκάνες, μεγάλους πιθάρια και κοινά οικιακά σκεύη. Ο Δρ. Φρέντρικ Βαν Ντουρνινκ, καθηγητής ανθρωπολογίας, σημείωσε ότι τα ευρήματα χρονολογούνται στην Πρώιμη Ελλαδική περίοδο. Παρότι υπάρχει πιθανότητα τα κεραμικά να έπεσαν τυχαία από το πλοίο ή να ρίχτηκαν στο νερό ως προσφορές, οι περισσότεροι αρχαιολόγοι θεωρούν ότι πρόκειται για πραγματικό ναυάγιο. Ο κόλπος όπου εντοπίστηκε ήταν μέρος ενός γνωστού εμπορικού δρομολογίου και κοντά στο σημείο βρέθηκαν κατάλοιπα οικισμών της ίδιας περιόδου.