Κατά την συνδιάσκεψη του Παρισίου το 1946, το Βορειοηπειρωτικό Ζήτημα, από ελληνικής πλευράς, αποτέλεσε ένα ζήτημα, το οποίο η Ελλάδα θέλησε να θέσει στο τραπέζι της Διάσκεψης. Ωστόσο οι Μεγάλε Δυνάμεις της εποχής, παρεμπόδισαν με διάφορους τρόπους.

Σαν σήμερα, στις 15 Μαΐου το Βορειοηπειρωτικό έφτασε πολύ κοντά ώστε να τεθεί επίσημα στην εν λόγω Διάσκεψη. Ο Bevin παίρνει την πρωτοβουλία να προτείνει την παραπομπή του στους αναπληρωτές υπουργούς και η πρόταση βρίσκει σύμφωνο τον Byrnes.

Όμως, από πλευράς του ο Μολότοφ υποστήριξε πως θα πρέπει να ακουστούν και οι Αλβανοί, στο οποίοι και συμφώνησαν όλοι. Οι Byrnes και Bevin ζητούν τότε να περιληφθεί στην ημερήσια διάταξη το Αυστριακό Ζήτημα και οι αναπληρωτές να προχωρήσουν στην κατάρτιση σχεδίου συνθήκης.

Ο Μολότοφ εκφράζει την άρνησή του λέγοντας πως θα πρέπει αρχικά να ολοκληρωθούν όσα αφορούν τις πέντε χώρες – πρώην δορυφόρους – του Άξονα. Τότε ο Byrnes αλλάζει την στάση του λέγονταν χαρακτηριστικά "I am non joking", δηλώνοντας πως εάν οι αναπληρωτές δεν έχουν χρόνο για το Αυστριακό, τότε δεν έχουν και για το Βορειοηπειρωτικό. Έτσι ο Μολότοφ παρατηρεί πως δεν μπορεί να καταστεί δυνατόν να επιλύσουν όλα τα εκκρεμεί εδαφικά ζητήματα και πως η διάταξη δεν περιλαμβάνει το ζήτημα των ελληνοαλβανικών σχέσεων.

Τέλος ο Μολότοφ ανέφερε πως το Βορειοηπειρωτικό δεν αφορούσε συνθήκη ειρήνης μεταξύ Ελλάδος και Αλβανίας, αλλά τη διευθέτηση των ελληνοαλβανικών σχέσεων.