Η έναρξη της Μεγάλης Εβδομάδας, σηματοδοτεί την συμπόρευση των χριστιανών στα βήματα του Θεανθρώπου, μέσα στη θυσιαστική Του πορεία.

Ο τόπος μας βίωσε για πολλά χρόνια την αθεϊστική λαίλαπα, η οποία και άφησε ανεξίτηλα σημάδια στην ιστορία του, πληγές ανοιχτές που ζητάνε επούλωση…

Αφότου έπεσε το τυραννικό – χοτζικό καθεστώς στη Αλβανία, οι χριστιανοί αγωνίστηκαν ο καθένας με τον τρόπο του για να ανακτηθεί το «χαμένο έδαφος» στην κατεστραμμένη Εκκλησία τους, με τελικό τους στόχο την ελευθερία και τον εκδημοκρατισμό της κοινότητάς τους.

Η Εβδομάδα των Παθών, ειδικά στην ιστορική Δρόπολη, μας γεμίζει με τα αρώματα της άνοιξης, με το νόστο της πατρίδας, αλλά και την ελπίδα της Αναστάσεως!

Θυμόμαστε τα αργά βήματα των παππούδων μας προς την εκκλησιά, τις ιστορίες των γιαγιάδων μας για την πίστη που βάστηξαν με νύχια και με δόντια μέσα στη δίνη της αθεΐας, υποδεχόμενοι πια τα Άγια Πάθη, με ανοιχτά τα «ματιά» της ψυχής και αγωνιζόμενοι για ένα καλύτερο αύριο.

Σήμερα Κυριακή των Βαΐων – «Της Δάφνης» όπως το λέμε οι ντόπιοι – βρέθηκα στο χωριό μου, στην ιστορική Δερβιτσάνη και μέσα απ' την απλότητα των ανθρώπων της, συναντάς ένα κομμάτι σου, τον αέναο αγώνα για ζωή στη «ρίζα».

«Μέτα βαΐων και κλάδων», τότε στα Ιεροσόλυμα, «Μετά βαΐων και κλάδων σήμερα στη Δεροπόλη»…Περιμένοντας μέρες καλύτερες, που βαδίζουν επάνω στα χνάρια των Παθών!

Καλή Ανάσταση!